Edward Abramowicz
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1916 |
|---|---|
| Data śmierci |
24 lipca 1960 |
| Poseł na Sejm Ustawodawczy | |
| Okres |
od 4 lutego 1947 |
| Przynależność polityczna |
poseł bezpartyjny |
Edward Abramowicz (ur. 5 marca 1916 w Batumi[1][2], zm. 24 lipca 1960[3]) – polski polityk, poseł na Sejm Ustawodawczy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 1945 wszedł w skład Tymczasowego Wojewódzkiego Komitetu "lubelskiej" Polskiej Partii Socjalistycznej w Kielcach[4]. Na I Zjeździe organizacji wojewódzkiej w marcu 1945 wszedł do Wojewódzkiego Komitetu PPS jako skarbnik, zaś na II Zjeździe w październiku 1946 został sekretarzem Wojewódzkiego Komitetu. Od października 1947 został przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu PPS w Kielcach.
5 kwietnia 1948 przed zjednoczeniem z PPR w ramach "reorganizacji" Wojewódzkiego Komitetu PPS w Kielcach, został usunięty z funkcji przewodniczącego oraz ze składu Komitetu wraz z wiceprzewodniczącym Józefem Grzecznarowskim oraz skarbnikiem Józefem Liszczykiem, jako duchowo nieprzygotowani do jedności organicznej obu partii[5]. Został pochowany na Starych Powązkach (kwatera 199-5-28)[6].
W Sejmie Ustawodawczym
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 1947 uzyskał mandat posła na Sejm Ustawodawczy. Został wybrany w okręgu Radom z listy Polskiej Partii Socjalistycznej. Do 15 września 1948 był członkiem Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów (klubu poselskiego PPS), następnie bezpartyjny[7]. Zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Biblioteka Sejmowa
- ↑ Dziennik Powszechny, 17 stycznia 1947, s. 3
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDWARD ANDRZEJ ABRAMOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
- ↑ Bronisław Syzdek, Polska Partia Socjalistyczna w latach 1944–1948, Warszawa 1974, s. 92.
- ↑ Maria Wink, Klasa robotnicza Radomia w latach 1945–1949, Radomskie Towarzystwo Naukowe, Radom 1983, s. 63
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDWARD ANDRZEJ ABRAMOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29].
- ↑ Archiwum ruchu robotniczego Tom IX, Warszawa 1984, s. 351