Przejdź do zawartości

Elephant Island

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elephant Island
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wyspy, NASA Earth Observatory (2020)
Kontynent

Antarktyda

Akwen

Ocean Południowy

Powierzchnia

557,9 km²

Najwyższy punkt

975 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


0

Położenie na mapie Szetlandów Południowych
Mapa konturowa Szetlandów Południowych, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Elephant Island”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Elephant Island”
Ziemia61°08′S 55°07′W/-61,133333 -55,116667
Mapa wyspy
Pingwiny maskowe i kotiki antarktyczne na Elephant Island (2011)

Elephant Island[1] (hiszp. Isla Elefante, ros. Остров Мордвинова = ostrow Mordwinowa[1]) – pokryta lodem, górzysta wyspa w archipelagu Szetlandów Południowych, leżąca pomiędzy Wyspą Króla Jerzego a Clarence Island.

Wyspa początkowo nazwana była Sea Elephant Island w nawiązaniu do dużej liczby występujących tu słoni morskich[2]. Fabian Bellingshausen (1778–1852) nazwał ją na cześć admirała Siemiona Iwanowicza Mordwinowa[2].

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Elephant Island leży pomiędzy Wyspą Króla Jerzego a Clarence Island w archipelagu Szetlandów Południowych[2], ok. 153 km na północny wschód od Wyspy Króla Jerzego[3]. Jej powierzchnia wynosi 557,9 km²[4]. Zbudowana z przeobrażonych skał osadowych[3]. Jej najwyższym wzniesieniem jest Mount Pendragon (975 m)[5]. W większości pokryta śniegiem lub lodem, charakteryzuje się obecnością urwistych klifów i wąskich plaż[3]. Jest niezamieszkana[4].

Na wyspie występują grzyby z rodzaju Xanthoria, Buellia, Caloplaca i Usnea[6].

Na obszarze wyspy wytyczono 5 ostoi ptaków IBA:

  • Point W of Walker Point – z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych[7]
  • Saddleback Point – z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych[8]
  • Mount Elder – z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych[9]
  • Stinker Point – z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych, białobrewych i złotoczubych oraz petrelców olbrzymich[10]
  • Point W of Cape Lookout – z uwagi na obecność kolonii pingwinów maskowych[3]

Na wyspie występują słonie morskie i kotiki antarktyczne[7]. Gniazdują tu petrele śnieżne i wydrzyki brunatne[3]. Zaobserwowano tu także petrele antarktyczne, warcabniki, petrele niebieskie, oceanniki żółtopłetwe i czarnobrzuche, albatrosy czarnobrewe, szarogłowe i ciemnogłowe, mewy południowe i pochwodzioby żółtodziobe[3].

W wodach wokół wyspy spotkać można humbaki i finwale[6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Shackleton wypływający do Georgii Południowej po pomoc (24 kwietnia 1916)
Popiersie kapitana Luisa Pardo w Point Wild (2020)

Wyspa została odkryta w styczniu lub lutym 1820 roku przez Edwarda Bransfielda (ok. 1785–1852), który pobieżnie zmapował jej północne wybrzeże[2]. W latach 1820–1821 została zmapowana przez Roberta Fildesa[2].

Po zniszczeniu statku „Endurance” przez lody Morza Weddella, w 1916 roku Ernest Shackleton (1874–1922) wraz z załogą wylądował na Elephant Island[11][12]. Shackleton wraz z częścią towarzyszy udał się po pomoc na Georgię Południową oddaloną o 1253 km, skąd zorganizował misję ratunkową po pozostałych[12]. Podczas przymusowego pobytu na wyspie, jeden z członków załogi, fizyk Reginald James napisał piosenkę[13]:

My name is Frankie Wild-o.
Me hut's on Elephant Isle.
The wall's without a single brick
And the roof's without a tile.
Nevertheless I must confess,
By many and many a mile,
It's the most palatial dwelling place
You'll find on Elephant Isle.
It's the most palatial dwelling place
You'll find on Elephant Isle.

Na wyspie, w Point Wild, znajduje się popiersie kapitana Luisa Pardo, monolit i tablice upamiętniające uratowanie rozbitków ze statku „Endurance” przez chilijski kuter „Yelcho”[14]. Obiekty te zostały wpisane na listę historycznych miejsc i pomników Antarktyki (nr 53)[6]. Na listę historycznych miejsc i pomników Antarktyki wpisana jest również zatoczka na południowo-zachodnim brzegu wyspy (nr 74), w której spoczywa wrak dużego żaglowca – najprawdopodobniej jest to statek Charles’a Shearera, który zaginął pod koniec XIX w.[15]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy