Przejdź do zawartości

Eurodance

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eurodance
Pochodzenie

disco[1], dance[2], dance-pop[2], electro-freestyle[3], euro disco[2][4], Hi-NRG[1][4], house[1][4], hip-hop[2][4], hip house[3], techno[2][5][4][6], trance[7]

Czas i miejsce powstania

lata 80. XX wieku,
Europa

Instrumenty

syntezator, automat perkusyjny, keyboard, sekwencer

Największa popularność

lata 90. XX wieku, w pewnym stopniu do dziś[8]

Gatunki pokrewne

dance, euro disco, euro trance

Podgatunki
bubblegum dance, nu italo disco
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym
euro house, euro reggae, euro techno, euro trance
Inne tematy
dance-pop

Eurodance – gatunek elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej)[4] popularny w latach 90. XX wieku, będący podgatunkiem muzyki dance[1].

Pochodzenie i nazwa

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek powstał w latach 80. XX wieku w Europie[1] i wywodzi się głównie z muzyki disco, Hi-NRG i house[1][4] oraz podgatunku muzyki electro – freestyle[3], a także muzyki hip-hop[2][4], hip house[3], dance-pop, euro disco[4] i techno[2][4][6], a pod koniec lat 90. XX wieku wpływ na ten gatunek muzyczny wywarła także muzyka trance[7]. Nazwa eurodance jest związana z faktem, że gatunek powstał i jest produkowany głównie w Europie, przede wszystkim w takich krajach jak Włochy, Niemcy, Szwecja i Holandia[1][9].

Muzyka eurodance nazywana jest także jako muzyka euro, euro-house lub handbag[3]. W Europie gatunek często nazywany jest muzyką dancefloor lub ogólnie muzyką dance[10].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Charakteryzuje się rytmicznym i szybkim, jednocześnie jednak melodyjnym brzmieniem. Zazwyczaj dzieliły się na partie śpiewane przez wokalistkę oraz kwestie rapowane przez mężczyznę[1][11]. Słowa utworów eurodance zwykle były proste i „wpadające w ucho”, niosące banalne, najczęściej optymistyczne przesłanie[11][8][12]. Prawie wszystkie utwory muzyki eurodance kładą nacisk na brzmienie perkusyjne i rytm, a tempo utworów wynosi zwykle około 140 uderzeń na minutę, ale w niektórych kompozycjach może wynosić od 110 do 150 BPM[11][9]. W eurodance na porządku dziennym był tzw. millivanilizm – utwory były komponowane przez grupę producentów[1], często stojących za kilkoma projektami naraz, a głosy należały do profesjonalnych wokalistów – oficjalnymi twarzami olbrzymiej części zespołów byli atrakcyjni fizycznie modele płci męskiej oraz żeńskiej. Stąd też powszechne stosowanie tzw. playbacku w czasie występów[13]. W latach 1996–1997, eurodance w tradycyjnej formie zaczął zanikać, a jego miejsce stopniowo zajmował euro-rap, tworzony w dużej części przez eurodance’owych raperów – zarówno faktycznych wykonawców, jak i wspomnianych wcześniej modeli, którzy porzucili rodzime projekty i rozpoczęli nagrania solowe, bądź też w nowych grupach[potrzebny przypis].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Muzyka eurodance powstała w latach 80. XX wieku w Europie[1], głównie na terenie obecnych Niemiec, gdzie imprezy rave były coraz bardziej popularne. Gatunek wszedł do głównego nurtu muzycznego w 1989 roku, gdy niemieccy producenci muzyczni Michael Münzing i Luca Anzilotti (pod pseudonimami Benito Benites i John „Virgo” Garrett III) założyli zespół Snap! we Frankfurcie[14]. Utwory zespołu Snap! stanowiły połączenie rapu i soulowych wokali dodając przy tym rytm dzięki użyciu technologii komputerowej i połączeniu elektronicznych dźwięków, basu i perkusji. W ten sposób powstał nowy gatunek muzyczny – eurodance[15]. W tym samym roku karierę rozpoczął brytyjski muzyk tego gatunku pochodzenia jamajskiego Ice MC debiutując nagraniem do singla Easy, którego producentem był włoski muzyk Roberto Zanetti znany z muzyki nurtu italo disco jako Savage[16][17]. W latach 90. XX wieku gatunek ten był bardzo popularny w Europie[1] i był szeroko emitowany na antenach stacji radiowych i telewizyjnych, w wyniku czego wiele singli muzyki eurodance występowało na listach przebojów np. we Włoszech pod koniec maja 1995 roku było siedem singli muzycznych tego gatunku w pierwszej dziesiątce w tabeli list przebojów[18]. W Stanach Zjednoczonych poza większymi miastami takimi jak Nowy Jork, Los Angeles, Chicago, Miami, Houston nurt eurodance nie jest dobrze znany, czego przykładem jest utwór pt. „Scatman (Ski Ba Ba Bop Bop Dop)” z 1994 roku[19] amerykańskiego artysty Johna Scatmana[20], który pomimo wejścia do list przebojów w wielu krajach europejskich m.in. osiągając numer 1 m.in. Finlandii[21] i Austrii[22] i numer 3 w Wielkiej Brytanii[23] to w Stanach Zjednoczonych osiągnął tylko 60 miejsce na liście Hot 100 magazynu muzycznego „Billboard[24]. W 2000 roku przemysł muzyczny przestał promować ten nurt w Europie, przez co eurodance stracił popularność na rzecz innych stylów muzyki tanecznej takich jak nu-disco[25][26], electro house[27][28][29], dance-pop[30][31] oraz współczesnej muzyki R&B[32][33].

Muzyka eurodance w Polsce

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też kategorię: Polskie zespoły eurodance.

W Polsce muzyka eurodance wykonywana w języku polskim lub tworzona przez polskich twórców nazywana jest muzyką power dance[34][35]. W latach 90. XX wieku często polski power dance charakteryzowało też ostrzejsze, „agresywniejsze” brzmienie w stosunku do utworów disco polo i zawierało też elementy muzyki techno[36]. Współcześnie część zespołów muzycznych łączy muzykę power dance z muzyką disco polo[37]. Z tego powodu wobec tych zespołów stosowane jest określenie ich twórczości jako disco polo & dance[37].

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Eurodance. allmusic.com. [dostęp 2012-05-10]. (ang.).
  2. a b c d e f g Vladimir Bogdanov, Chris Woodstra, Stephen Thomas Erlewine, John Bush: All Music Guide to Electronica: The Definitive Guide to Electronic Music. Backbeat Books, 2001. ISBN 0-87930-628-9. (ang.).
  3. a b c d e Przewodnik po muzyce elektronicznej – Electronic Music Guide. techno.org. [dostęp 2012-07-25]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j Eurodance (aka Euro-NRG) – Music Genres – Rate Your Music [online], rateyourmusic.com [dostęp 2017-12-04].
  5. Paweł Frieske: Drzewo genealogiczne stylów techno. [w:] Gatunki muzyki elektronicznej [on-line]. TopDJ.pl, 2005-10-01. [dostęp 2005-10-01]. (pol.).
  6. a b Christoph Jacke, Perspectives on German Popular Music, Michael Ahlers, 2017, s. 113, ISBN 978-1-4724-7962-4.
  7. a b John Bush: Trance. AllMusic. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).
  8. a b Dance. muzolandia.pl. [dostęp 2012-05-07]. (pol.).
  9. a b The Eurodance Encyclopaedia – FAQs [online], karine.sanche.free.fr, 17 października 2013 [dostęp 2013-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-17].
  10. Elixic.de: Genrelexikon: Dance Kliknij na „weiterlesen”, aby zobaczyć cały artykuł. Wymagane JavaScript.
  11. a b c Eurodance Dominates Charts 06/24/95, „Billboard”, 24 czerwca 1995.
  12. Dance! Dance! Dance! [online], side3.no, 22 września 2011 [dostęp 2014-04-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-07].
  13. A rytm był tancerzem – Muzyka [online], kultura.onet.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).
  14. Snap! | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic [online], AllMusic [dostęp 2016-10-04].
  15. Neue Ehrlichkeit. Mit Tanzmusik aus dem Computer feign zwei Frankfurter Klangbastler weltweit Erfolge.. Der Spiegel, 1994-10-03. s. 268. [dostęp 2016-03-04]. (niem.).
  16. Ice MC na 90' Festival [online], muzyka.interia.pl, 15 lutego 2016 [dostęp 2016-09-04].
  17. ICE Mc – Easy [online], Discogs [dostęp 2019-09-04] (ang.).
  18. HPI – Settimana del 27/05/95.
  19. Karine Sanche, Scatman John Scatman (Ski-Ba-Bop-Ba-Dop-Bop) single record info, sleeve and tracklisting [online], eurokdj.com [dostęp 2016-10-07].
  20. Scatman John | Biography & History | AllMusic [online], AllMusic [dostęp 2016-10-07].
  21. Nielsen Business Media Inc, Billboard, Nielsen Business Media, Inc., 27 maja 1995 [dostęp 2016-10-07] (ang.).
  22. Steffen Hung, lescharts.com – Scatman John – Scatman (Ski-Ba-Bop-Ba-Dop-Bop) [online], lescharts.com [dostęp 2016-10-07].
  23. UK Singles Chart [online], Chartstats.com, 7 lipca 2008 [dostęp 2017-12-27].
  24. Billboard, Scatman John [online], AllMusic [dostęp 2014-07-09].
  25. Beatport launches nu disco / indie dance genre page | Beatportal [online], Beatport, 7 sierpnia 2008 [dostęp 2008-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2008-08-07].
  26. Spin Magazine – February 2008 [online], spin-cdnsrc.texterity.com [dostęp 2019-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-16].
  27. Electro House. beat Odkrywców Dance Music Guide.
  28. Electro House (aka Electro-House) – Music Genres – Rate Your Music [online], rateyourmusic.com [dostęp 2015-12-26].
  29. Paweł Gzyl, Gatunki muzyczne: house, czyli w tym domu się tańczy! [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2015-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-06] (pol.).
  30. Dance-pop. AllMusic. [dostęp 2012-07-28]. (ang.).
  31. Taryn Haight, Interview With David Guetta: Where Pop Music Meets Dance Music [online], HuffPost, 23 września 2011 [dostęp 2019-09-04] (ang.).
  32. Kellman Andy: 100 Singles 2000-2009 Andy Kellman ulubione wykresów R & B. AllMusic, 17 stycznia 2011.
  33. Nowa fala R&B / Muzyka / dwutygodnik.com [online], dwutygodnik.com [dostęp 2019-09-04] (pol.).
  34. Filip Lech: Krótki przewodnik po czterech dekadach disco. culture.pl, 2014-12-03. [dostęp 2014-12-19]. (pol.).
  35. After Life. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  36. Drugi obieg polskiej piosenki / Muzyka / dwutygodnik.com [online], 04/2015, Dwutygodnik [dostęp 2016-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-08].
  37. a b Rafał Skrzeczka, B-Qll: Berlusconi naszym mentorem – Muzyka [online], muzyka.onet.pl, 4 marca 2013 [dostęp 2015-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy