Przejdź do zawartości

Formuła 1 Sezon 1971

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1971 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Jackie Stewart 18 czerwca 1971 roku podczas Grand Prix Holandii
Inauguracja

6 marca

Zakończenie

3 października

Liczba wyścigów

11

Mistrzowie
Kierowcy

Jackie Stewart

Konstruktorzy

Tyrrell

Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon 1971 Formuły 1 – 22. sezon Formuły 1 organizowanej przez Fédération Internationale de l’Automobile. Rozpoczął się 6 marca 1971, i zakończył 3 października po jedenastu wyścigach.

Podsumowanie sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Rindta w poprzednim roku Lotus zaliczył słaby sezon z młodymi i niedoświadczonymi kierowcami takimi jak Emerson Fittipaldi. Zespół spędził dużo czasu eksperymentując z turbiną gazową i napędem na cztery koła. Mistrzostwo zdobył Jackie Stewart zasiadający za kierownicą Tyrrella.

Przegląd sezonu

[edytuj | edytuj kod]
Runda Wyścig Data Miejsce Zwycięzca Konstruktor
1 Grand Prix Południowej Afryki Formuły 1 6 marca Kyalami Stany Zjednoczone Mario Andretti Włochy Ferrari
2 Grand Prix Hiszpanii 18 kwietnia Montjuïc Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Tyrrell-Ford
3 Monako Grand Prix Monako 23 maja Monaco Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Tyrrell-Ford
4 Holandia Grand Prix Holandii 20 czerwca Zandvoort Belgia Jacky Ickx Włochy Ferrari
5 Francja Grand Prix Francji 4 lipca Paul Ricard Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Tyrrell-Ford
6 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii 17 lipca Silverstone Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Tyrrell-Ford
7 Niemcy Grand Prix Niemiec 1 sierpnia Nürburgring Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Tyrrell-Ford
8 Austria Grand Prix Austrii 15 sierpnia Österreichring Szwajcaria Jo Siffert Wielka Brytania BRM
9 Włochy Grand Prix Włoch 5 września Monza Wielka Brytania Peter Gethin Wielka Brytania BRM
10 Kanada Grand Prix Kanady 19 września Mosport Park Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania Tyrrell-Ford
11 Stany Zjednoczone Grand Prix Stanów Zjednoczonych 3 października Watkins Glen Francja François Cevert Wielka Brytania Tyrrell-Ford

Końcowa klasyfikacja konstruktorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Konstruktor Podwozie Silnik Ogumienie Punkty Zwycięstwa Podium PP
1 Wielka Brytania Tyrrell-Ford 001
002
003
Ford Cosworth DFV 73 7 11 6
2 Wielka Brytania BRM P153
P160
BRM P142 36 2 4 1
3 Włochy Ferrari 312B
312B2
Ferrari 001
Ferrari 001/1
33 2 7 3
4 Wielka Brytania March-Ford 711 Ford Cosworth DFV 33 (34) 5
5 Wielka Brytania Lotus-Ford 72C
72D
Ford Cosworth DFV 21 3
6 Wielka Brytania McLaren-Ford M14A
M19A
Ford Cosworth DFV 10 1
7 Francja Matra MS120
MS120B
Matra MS12 9 1 1
8 Wielka Brytania Surtees-Ford TS7
TS9
TS9A
Ford Cosworth DFV 8
9 Wielka Brytania Brabham-Ford BT33
BT34
Ford Cosworth DFV 5 1
10 Wielka Brytania March-Alfa Romeo 711 Alfa Romeo T33
11 Szwajcaria Bellasi-Ford F1 Ford Cosworth DFV
12 Wielka Brytania Lotus-Pratt & Whitney 56B Pratt & Whitney STN76 (turbine)

Końcowa klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]
Poz Kierowca
RPA

ESP
Monako
MON
Holandia
HOL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
GER
Austria
AUT
Włochy
ITA
Kanada
KAN
Stany Zjednoczone
USA
Punktów
1 Wielka Brytania Jackie Stewart 2 1 1 11 1 1 1 NU NU 1 5 62
2 Szwecja Ronnie Peterson 10 NU 2 4 NU 2 5 8 2 2 3 33
3 Francja François Cevert NU 7 NU NU 2 10 2 NU 3 6 1 26
4 Belgia Jacky Ickx 8 2 3 1 NU NU NU NU NU 8 NC 19
5 Szwajcaria Jo Siffert NU NU NU 6 4 9 DYS 1 9 9 2 19
6 Brazylia Emerson Fittipaldi NU NU 5 3 3 NU 2 8 7 NC 16
7 Szwajcaria Clay Regazzoni 3 NU NU 3 NU NU 3 NU NU NU 6 13
8 Stany Zjednoczone Mario Andretti 1 NU NZ NU 4 13 12
9 Wielka Brytania Peter Gethin NU 8 NU NC 9 NU NU 10 1 14 9 9
10 Meksyk Pedro Rodríguez NU 4 9 2 NU 9
11 Nowa Zelandia Chris Amon 5 3 NU NU 5 NU NU 6 10 12 9
12 Szwecja Reine Wisell 4 NC NU DYS 6 NC 8 4 5 NU 9
13 Nowa Zelandia Denny Hulme 6 5 4 12 NU NU NU NU 4 NU 9
14 Australia Tim Schenken 9 10 NU 12 12 6 3 NU NU NU 5
15 Nowa Zelandia Howden Ganley NU 10 NZ 7 10 8 NU NU 5 NU 4 5
16 Stany Zjednoczone Mark Donohue 3 4
17 Francja Henri Pescarolo 11 NU 8 NC NC 4 NU 6 NU NU 4
18 Wielka Brytania Mike Hailwood 4 15 3
19 Wielka Brytania John Surtees NU 11 7 5 8 6 7 NU NU 11 17 3
20 Niemcy Rolf Stommelen 12 NU 6 DYS 11 5 10 7 NU NU 3
21 Wielka Brytania Graham Hill 9 NU NU 10 NU NU 9 5 NU NU 7 2
22 Francja Jean-Pierre Beltoise 6 NU 9 7 7 NU 8 1
23 Wielka Brytania Jackie Oliver NU 9 7 0
24 Wielka Brytania Brian Redman 7 0
25 Holandia Gijs van Lennep 8 0
26 Szwecja Joakim Bonnier NU NZ NU 10 16 0
27 Stany Zjednoczone David Hobbs 10 0
28 Włochy Nanni Galli 11 12 12 NU 16 NU 0
29 Niemcy Helmut Marko NU 11 NU 12 13 0
30 Włochy Andrea de Adamich NU NC NU NU 11 0
31 Wielka Brytania Vic Elford 11 0
32 Francja François Mazet 13 0
33 Kanada John Cannon 14 0
34 Kanada George Eaton 15 0
Alex Soler-Roig NU NU NZ NU NU 0
Wielka Brytania Mike Beuttler NC DYS NC NC NC 0
Stany Zjednoczone Skip Barber NZ NC NU NC 0
Dave Charlton NU NU 0
Wielka Brytania Derek Bell NU NU 0
Stany Zjednoczone Pete Lovely NC NC 0
Wielka Brytania Chris Craft NU NU 0
Jackie Pretorius NU 0
Australia David Walker NU 0
Francja Max Jean NC 0
Austria Niki Lauda NU 0
Francja Jean-Pierre Jarier NC 0
Szwajcaria Silvio Moser NU 0
Stany Zjednoczone Peter Revson NU 0
Poz Kierowca
RPA

ESP
Monako
MON
Holandia
HOL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
GER
Austria
AUT
Włochy
ITA
Kanada
KAN
Stany Zjednoczone
USA
Punktów
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy