Przejdź do zawartości

Franco Nicolazzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franco Nicolazzi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1924
Gattico

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 2015
Arona

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel

Franco Nicolazzi (ur. 10 kwietnia 1924 w Gattico, zm. 22 stycznia 2015[1] w Aronie[2]) – włoski polityk i nauczyciel, długoletni deputowany, minister, lider Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej (PSDI) w latach 1985–1988.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał wykształcenie średnie, pracował jako nauczyciel[1]. W okresie II wojny światowej działał w partyzantce jako członek Brigate Matteotti[2][3]. W drugiej połowie lat 40. należał do założycieli Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej. W latach 1985–1988 pełnił funkcję sekretarza tego ugrupowania[4].

W 1963 po raz pierwszy został wybrany do Izby Deputowanych. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w sześciu kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie włoskiego parlamentu do 1992 jako poseł IV, V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji[1]. Od sierpnia 1970 do lutego 1972 oraz od czerwca 1972 do lipca 1973 był podsekretarzem stanu w ministerstwie spraw wewnętrznych. Od marca do sierpnia 1979 sprawował urząd ministra przemysłu, handlu i rzemiosła. Od sierpnia 1979 do kwietnia 1980 oraz od października 1980 do kwietnia 1987 (łącznie w siedmiu gabinetach) stał na czele resortu robót publicznych[1].

W pierwszej połowie lat 90. skazany za wymuszenia w jednej z afer korupcyjnych[3][5]. Od 2006 był prezesem fundacji Fondazione Giuseppe Saragat[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Franco Nicolazzi. camera.it. [dostęp 2021-03-02]. (wł.).
  2. a b Nicolazzi, Franco. treccani.it. [dostęp 2021-03-02]. (wł.).
  3. a b c Marcello Giordani, Fabio Martini: È morto a 90 anni Franco Nicolazzi, ex ministro dei Lavori Pubblici tra i fondatori del Psdi. lastampa.it, 22 stycznia 2015. [dostęp 2021-03-02]. (wł.).
  4. Leaders of Italy. zarate.eu. [dostęp 2021-03-02]. (ang.).
  5. Roberto Leone: QUINDICI CONDANNE PER LE 'CARCERI D' ORO'. repubblica.it, 6 lutego 1994. [dostęp 2021-03-02]. (wł.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy