Gabriel della Genga Sermattei
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1801 |
| Data i miejsce śmierci |
10 lutego 1861 |
| Miejsce pochówku | |
| Prefekt Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników | |
| Okres sprawowania |
1852-1860 |
| Arcybiskup Ferrary | |
| Okres sprawowania |
1834-1843 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
26 września 1830 |
| Sakra biskupia |
15 września 1833 |
| Kreacja kardynalska |
1 lutego 1836 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
15 września 1833 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Gabriel della Genga Sermattei (ur. 4 grudnia 1801 w Asyżu, zm. 10 lutego 1861 w Rzymie[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem hrabiego Filippo della Gengi i bratankiem Leona XII[1]. Studiował w Kolegium Jezuickim w Orvieto, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 26 września 1830 przyjął święcenia kapłańskie[2]. Był potem prałatem Jego Świątobliwości i kanonikiem bazyliki laterańskiej[1]. 29 czerwca 1833 został arcybiskupem tytularnym Bejrutu, a 15 września przyjął sakrę[2]. Rok później 23 czerwca 1834 został arcybiskupem Ferrary i pełnił tę rolę do rezygnacji 13 stycznia 1843[2]. 1 lutego 1836 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Girolamo dei Croati[2]. Następnie pełnił funkcję legata w Urbino i Pizie[1]. Podczas pobytu Piusa IX w Gaecie, od lipca 1849 do kwietnia 1850, della Genga zarządzał Rzymem, wraz z kardynałami Lodovico Altierim i Luigim Casoni[1]. Od 23 kwietnia 1852 do 13 października 1860 był prefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników[1]. W latach 1858–1859 był także kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1].