Przejdź do zawartości

Gustav von Bunge

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustav von Bunge
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia?/19 stycznia 1844
Dorpat

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1920
Bazylea

Gustav Piers Alexander von Bunge (ur. 7 stycznia?/19 stycznia 1844 w Dorpacie, zm. 5 listopada 1920 w Bazylei) – niemiecki fizjolog, biochemik, profesor Uniwersytetu w Bazylei.

Pochodził z rodziny Niemców bałtyckich. Jego ojciec Alexander Bunge był profesorem botaniki na Uniwersytecie w Dorpacie; wuj Friedrich Georg von Bunge był historykiem prawa, a brat Alexander (1851–1930) lekarzem i zoologiem.

Uczęszczał do prywatnej szkoły Gaikego w Luhde-Großhof (obecnie Paju, Valgamaa)[1]. Studiował matematykę i chemię na Uniwersytecie w Dorpacie, w 1874 roku otrzymał tytuł doktora chemii[2]. Następnie habilitował się z fizjologii. Potem studiował medycynę na Uniwersytecie w Strasburgu i na Uniwersytecie w Lipsku, w 1882 roku został doktorem medycyny. W 1885 mianowany profesorem nadzwyczajnym, a rok później profesorem zwyczajnym chemii fizjologicznej Uniwersytetu w Bazylei.

Bungemu przypisuje się często błędne oznaczenie zawartości żelaza w szpinaku[3]. Tezę, jakoby Bunge (lub jego współpracownik) pomylił się o rząd wielkości w oznaczeniu procentowej zawartości żelaza w liściach tego warzywa, upowszechnił Hamblin[4].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kulturportal West Ost - Bunge, Gustav Piers Alexander von. [dostęp 2013-06-23].
  2. A. Hasselblatt, G. Otto: Album academicum der Kaiserlichen Universität Dorpat. Dorpat: 1889, s. 566. [dostęp 2011-11-05].
  3. M Sutton. Spinach, Iron and Popeye: Ironic lessons from biochemistry and history on the importance of healthy eating, healthy scepticism and adequate citation. „Internet Journal of Criminology”, 2010. 
  4. T.J. Hamblin. Fake!. „British Medical Journal”. 283, s. 1671–1674, 1981. PMCID: PMC1507475. 
  5. G. Bunge, Oswald Schmiedeberg, Ueber die Bildung der Hippursäure, „Archiv für experimentelle Pathologie und Pharmakologie”, 6 (3-4), 1876, s. 233–255, DOI10.1007/BF01830969, ISSN 0365-2009 (niem.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy