Héctor Scarone

Héctor Scarone
Pełne imię i nazwisko	Héctor Pedro Scarone
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1898 ; Montevideo
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1967 ; Montevideo
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1947–1948	Millonarios
1951–1952	Real Madryt
	Nacional
1960	Deportivo Quito
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Reprezentacja Urugwaju z IO 1924. Scarone w górnym rzędzie, pierwszy od lewej.

Héctor Pedro Scarone Beretta (ur. 26 listopada 1898 w Montevideo, zm. 4 kwietnia 1967 tamże) – urugwajski piłkarz, który występował na pozycji napastnika, później trener.

Kariera klubowa

Héctor Scarone dwadzieścia lat swojej kariery spędził w Nacionalu Montevideo – jest rekordzistą pod względem liczby sezonów rozegranych dla klubu – w trakcie których zdobył osiem tytułów mistrza kraju. Po dziś dzień pozostaje drugim najlepszych strzelców w historii klubu za Atilio García.

W 1926 roku na krótko wyjechał do FC Barcelony, gdzie otrzymał status profesjonalnego piłkarza, który zabraniał mu gry na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie, stąd decyzja o powrocie do Urugwaju^[1]. W latach trzydziestych trzy sezony spędził we Włoszech grając dla Inter Mediolan (wtedy Ambrosiana) i US Palermo.

Jako piłkarz był mózgiem zespołu, operującym na całej długości boiska, często inicjował i kończył ataki^[2]. Spośród innych piłkarzy wyróżniała go jego obunożność oraz świetna kontrola piłki. W trakcie kariery nosił przydomek ''Borelli'' – nadany od nazwiska włoskiej aktorki Lydii Borelli – która tak jak Scarone słynęła ze zmienności nastroju i rozkapryszenia^[2].

Kariera reprezentacyjna

Scarone był kluczowym zawodnikiem urugwajskiej Drużyny Mistrzów z lat dwudziestych XX wieku.

Był uczestnikiem sześciu turniejów o Copa America (czterokrotny zwycięzca), dwóch Igrzysk Olimpijskich (dwukrotny zwycięzca) oraz pierwszych Mistrzostw Świata w 1930 roku na których zdobył złoto. Został wybrany najlepszym piłkarzem Copa America 1917, w czasie którego zdobył gola w decydującym spotkaniu z Argentyną (1:0). Podczas wygranego turnieju w 1926 roku wsławił się zdobyciem pięciu goli w spotkaniu z Boliwią (6:0). Rok później Urugwaj zdobył srebrny medal, a Scarone z trzema bramkami został królem strzelców imprezy.

Na Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku zdobył pięć bramek (gol z Jugosławia, dwa z USA i dwa w ćwierćfinale z Francją), a Urugwajczycy zdobyli złoty medal. Cztery lata później Urusi obronili tytuł, a Scarone zdobył trzy gole, z czego jeden został strzelony w powtórce finału z Argentyną (2:1).

Na premierowych Mistrzostwach Świata w 1930 roku, Urugwaj zdobył na rodzimych boiskach tytuł mistrzowski, a Scarone zdobył na turnieju jednego gola w spotkania grupowym przeciwko Rumunii.

Łącznie dla reprezentacji Urugwaju rozegrał 52 spotkania i zdobył 31 goli. Do 2011 roku ze strzelonymi 31 bramkami był najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Urugwaju. Obecnie zajmuje czwarte miejsce za Diego Forlanem, Edinsonem Cavanim i Luisem Suarezem^[3].

Jego starszy brat Carlos także był piłkarzem i reprezentantem Urugwaju.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem – bez większych sukcesów – prowadził m.in. macierzysty Club Nacional de Football, kolumbijskie Millonarios czy hiszpański Real Madryt^[4].

Sukcesy

Klubowe

Club Nacional de Football

Primera División: 1916, 1917, 1919, 1920, 1922, 1923, 1924, 1934

FC Barcelona

Puchar Króla: 1926
Campionat de Catalunya: 1926

Reprezentacyjne

Urugwaj

Copa América: 1917, 1923, 1924, 1926
Srebrny medal Copa América: 1919, 1927
Brązowy medal Copa América: 1929
Złoty medal Igrzysk Olimpijskich: 1924, 1928
Mistrzostwo Świata: 1930

Indywidualne

Najlepszy piłkarz Copa America: 1917
Król strzelców Copa America: 1927

Przypisy

↑ Kopalnia. Sztuka futbolu 2,Wydawnictwo SQN, 2015 .
↑ ^a ^b TomaszT. Wołek TomaszT., Copa America, (tom 13 cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji), 1995 .
↑ Forlan records all-time leading scorer of Uruguay（打印版） [online], www.tingroom.com [dostęp 2021-07-28] .
↑ Solari es el 3° DT de Real Madrid con pasado en Peñarol o Nacional [online], Diario La República, 30 października 2018 [dostęp 2021-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-31] (hiszp.).

Bibliografia

Tomasz Wołek, Copa America, Katowice 1995, (tom 13 cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji)

Linki zewnętrzne

Héctor Scarone w bazie National Football Teams (ang.)
Biogram i statystyki klubowe
Biogram i statystyki gier na klubowej stronie Nacionalu Montevideo

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Kopalnia. Sztuka futbolu 2,Wydawnictwo SQN, 2015 .

[:0-3] TomaszT. Wołek TomaszT., Copa America, (tom 13 cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji), 1995 .

[4] Forlan records all-time leading scorer of Uruguay（打印版） [online], www.tingroom.com [dostęp 2021-07-28] .

[5] Solari es el 3° DT de Real Madrid con pasado en Peñarol o Nacional [online], Diario La República, 30 października 2018 [dostęp 2021-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-31] (hiszp.).

[t-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k tymczasowo

[t-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[A]

[A]