Hans Reichenbach
Hans Reichenbach (ur. 26 września 1891 w Hamburgu, zm. 9 kwietnia 1953 w Los Angeles[1]) – niemiecko-amerykański filozof nauki, przedstawiciel pozytywizmu logicznego. Wykładowca Uniwersytetu Berlińskiego, profesor Uniwersytetu Stambulskiego i Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA).
Reichenbach był współzałożycielem koła Berlińskiego, które obok Koła Wiedeńskiego tworzyło silny ośrodek empiryzmu logicznego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Niemcy
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu szkoły średniej w Hamburgu Reichenbach studiował inżynierię na politechnice w Stuttgarcie oraz fizykę, matematykę i filozofię na różnych uczelniach - w Berlinie, Erlangen, Getyndze, Monachium. Jego nauczycielami byli Ernst Cassirer, David Hilbert, Max Planck, Max Born, Arnold Sommerfeld. Reichenbach działał w ruchu młodzieżowym i studenckich organizacjach. Chciał przeprowadzić reformę uniwersytetu, wprowadzić wolność badania i wyplenić antysemityzm.
Reichenbach uzyskał stopień w filozofii na uniwersytecie w Erlangen w 1915 r., a w 1916 r. opublikowano jego dysertację doktorską z teorii prawdopodobieństwa, promotorami której byli Paul Hensel i Emmy Noether. W okresie I wojny światowej Reichenbach walczył na froncie rosyjskim w oddziałach radiowych. W roku 1917 z powodu kłopotów ze zdrowiem został zwolniony ze służby i wrócił do Berlina. W latach 1917–1920 pracował jako inżynier i fizyk, uczęszczał też na wykłady Alberta Einstena z teorii względności.
W roku 1920 Reichenbach zaczął nauczać w Technische Hochschule w Stuttgarcie jako Privatdozent. W tym samym roku opublikował swoją pierwszą książkę o filozoficznych implikacjach teorii względności: The Theory of Relativity and A Priori Knowledge, która krytykowała Kanta pojęcia syntetycznych sądów a priori. Późniejsze jego publikacje to: Axiomatization of the Theory of Relativity (1924), From Copernicus to Einstein (1927) i The Philosophy of Space and Time (1928), która zapoczątkowała logiczno-empiryczne spojrzenie na teorię względności.
W roku 1926 za poparciem Einsteina, Plancka i von Lauego otrzymał stanowisko asystenta profesora na wydziale fizyki uniwersytetu berlińskiego.
Wyróżniał się metodami nauczania - był bardzo przystępny i otwarty, a jego wykłady czasami zamieniały się w dyskusje. Dzisiaj jest to czymś zwyczajnym ale w tamtych czasach była to nowość[potrzebny przypis].
W roku 1928 Reichenbach ufundował "koło berlińskie" - Stowarzyszenie filozofii empirycznej (niem. "Die Gesellschaft für empirische Philosophie"). Jego członkami byli między innymi Carl Gustav Hempel, Richard von Mises, David Hilbert i Kurt Grelling. W 1930 roku wraz z Rudolfem Carnapem zaczęli wydawać pismo Erkenntnis.
Emigracja
[edytuj | edytuj kod]W 1933, kiedy Adolf Hitler został kanclerzem niemieckim, Reichenbach wyemigrował do Turcji gdzie prowadził departament filozofii na uniwersytecie w Stambule. Prowadził międzydyscyplinarne seminaria i wykłady z nauk; w roku 1935 opublikował The Theory of Probability.
W 1938 roku z pomocą Charles Morris przeniósł się do USA, gdzie objął profesurę w Uniwersytecie w Kalifornii w Los Angeles. Jego praca o filozoficznych podstawach mechaniki kwantowej została opublikowana w roku 1944 następnie ukazały się Elements of Symbolic Logic i The Rise of Scientific Philosophy. Jego najwybitniejszym studentem mógł być Hilary Putnam. On pomógł ustanowić UCLA jako wiodący departament filozoficzny w USA po wojnie.
Zmarł 9 kwietnia 1953 roku w Los Angeles podczas pracy nad problemami z filozofii przestrzenie i czasu i natury praw naukowych. Te prace dały w wyniku dwie książki opublikowane po śmierci: The Direction of Time i Nomological Statements and Admissible Operations.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Reichenbach Hans, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Hans Reichenbach w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-25].
- Mauro Murzi , Hans Reichenbach, Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002 [dostęp 2018-06-27] (ang.).
Artykuły na Stanford Encyclopedia of Philosophy (ang.) [dostęp 2018-01-29]:
- Clark Glymour , Frederick Eberhardt , Hans Reichenbach, 1 listopada 2016 .
- Frank Arntzenius , Reichenbach's Common Cause Principle, 18 sierpnia 2010 .
- ISNI: 0000000121244694
- VIAF: 24615004
- LCCN: n79045081
- GND: 118599135
- NDL: 00453890
- BnF: 12025059q
- SUDOC: 027422283
- NLA: 35446711
- NKC: jn20000701486
- BNE: XX830720
- NTA: 068596618
- BIBSYS: 90155313
- CiNii: DA00455598
- Open Library: OL31565A
- PLWABN: 9810653283805606
- NUKAT: n97026763
- J9U: 987007267062105171
- PTBNP: 806603
- CANTIC: a20038689
- LNB: 000045304
- NSK: 000076047
- CONOR: 45005155
- ΕΒΕ: 159861
- BLBNB: 000504866
- KRNLK: KAC199622702
- LIH: LNB:bta;=CB
- Niemieccy filozofowie XX wieku
- Amerykańscy filozofowie XX wieku
- Niemieccy filozofowie nauki
- Amerykańscy filozofowie nauki
- Filozofowie fizyki
- Wykładowcy Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie
- Wykładowcy Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles
- Ludzie urodzeni w Hamburgu
- Urodzeni w 1891
- Zmarli w 1953
- Wykładowcy Uniwersytetu Stambulskiego