Przejdź do zawartości

Illativus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Illativus (illatiwus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający kierunek ruchu przedmiotu do wewnątrz jakiegoś obiektu. Odpowiada on zatem znaczeniowo polskim wyrażeniom typu do środka (czegoś) lub w (coś) (np. Im dalej w las, tym więcej drzew).

Występuje m.in. w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim i fińskim[1].

Język fiński

[edytuj | edytuj kod]

Końcówkami illatiwu w języku fińskim są w liczbie pojedynczej -Vn, -hVn lub -seen (gdzie V symbolizuje powtórzenie ostatniej samogłoski przed końcówką), a w liczbie mnogiej -in, -hin lub -siin. Zasady doboru końcówki są złożone, patrz illativ w języku fińskim[1].

  • talo „dom” – taloon „do domu”, taloihin „do domów”
  • Puola „Polska” – Puolaan „do Polski” (He menevät Puolaan „Oni jadą do Polski”)
  • työ „praca” – työhön „do pracy”

Język węgierski

[edytuj | edytuj kod]

Końcówką illatiwu jest -ba / -be[2].

  • vonatba „do pociągu”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b § 81 Sijat ja sijapäätteet. [w:] Iso Suomen kielioppi [on-line]. [dostęp 2017-12-09].
  2. Hungarian Illative case: -ba -be. [w:] Hungarian Reference [on-line]. [dostęp 2017-12-11].
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy