Przejdź do zawartości

Izolda Kowalska-Kiryluk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izolda Kowalska-Kiryluk
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1916
Warszawa

Data i miejsce śmierci

20 września 1984
Warszawa

Pierwsza sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR
Okres

od maja 1944
do sierpnia 1944

Przynależność polityczna

Polska Partia Robotnicza

Poprzednik

Aleksander Kowalski

Pierwsza sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR na Pradze
Okres

od 30 września 1944
do 20 stycznia 1945

Przynależność polityczna

Polska Partia Robotnicza

Następca

Aleksander Kowalski

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy Medal za Warszawę 1939–1945
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)

Izolda Zofia Kowalska-Kiryluk z domu Lerska, ps. Krystyna, Ziuta (ur. 20 stycznia 1916 w Warszawie[1], zm. 20 września 1984 tamże[2]) – polska działaczka KZMP, MOPR, KPP, PPR, a następnie PZPR, podpułkownik WP, sekretarz generalna Ligi Kobiet (1945–1950).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Henryka i Natalii[3]. Ukończyła gimnazjum i kurs pielęgniarski, po którym pracowała w szpitalu dziecięcym. Podczas nauki w gimnazjum związała się z ruchem rewolucyjnym. Działała w Związku Młodzieży Socjalistycznej Szkół Średnich, potem w KZMP, MOPR i KPP. 23 marca 1933 została zatrzymana przez policję za naklejanie plakatów komunistycznych, zwolniona pod dozór policji.

Jesienią 1939 przeniosła się do Białegostoku zajętego przez Armię Czerwoną, gdzie była pielęgniarką. Latem 1941 wróciła do Warszawy. Utrzymywała kontakt z organizacją Rewolucyjne Rady Robotniczo-Chłopskie „Młot i Sierp”, od stycznia 1942 w PPR. Od sierpnia 1942 w Komitecie Warszawskim PPR, z ramienia którego utrzymywała łączność z organizacją PPR w getcie warszawskim i brała udział w akcji pomocy dla getta. W końcu marca 1943 przeniosła się do Krakowa, gdzie została sekretarzem Komitetu Obwodowego PPR. Wkrótce potem została aresztowana i uwięziona w Nowym Sączu, a potem w obozie w Szebniach k. Jasła, skąd zbiegła, po czym wróciła do Warszawy. Współorganizowała konspiracyjną Warszawską Radę Narodową i 19 lutego 1944 reprezentowała Komitet Warszawski PPR na jej pierwszym posiedzeniu. Od maja 1944 do sierpnia 1944 była Pierwszą sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR[4].

Podczas powstania warszawskiego brała udział w organizowaniu oddziałów AL i walce na Starym Mieście, gdzie zginął jej mąż Bolesław. W okresie od 30 września 1944 do 20 stycznia 1945 była Pierwszą sekretarz Komitetu Warszawskiego PPR na Pradze[4]. Od 31 grudnia 1944 była posłanką do Krajowej Rady Narodowej.

Od stycznia 1945 instruktor Wydziału Organizacyjnego KC PPR. Od maja 1945 do maja 1950 sekretarz generalna Ligi Kobiet. Zastępca kierownika Wydziału Kobiecego KC PPR. W 1948 poślubiła działacza komunistycznego Stanisława Kiryluka, który później został ambasadorem Polski w Chinach. Brała udział w Zjeździe Zjednoczeniowym PZPR w grudniu 1948. Od 1 sierpnia 1950 do 31 maja 1952 była dyrektorem Departamentu Kadr w Ministerstwie Przemysłu Rolnego i Spożywczego. W latach 1952–1959 wraz z mężem przebywała w Pekinie, po powrocie była redaktorką miesięcznika „Chiny”, potem „Miesięcznika Polskiego”. Od 1 listopada 1973 na rencie dla zasłużonych.

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A32-tuje-5)[5].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2009-06-30].
  2. Zmarli, Stolica, nr 3 (1922), rok XL, Warszawa, 20 stycznia 1985, s. 16.
  3. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], www.katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-04-26].
  4. a b Encyklopedia Warszawy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1975, s. 495.
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
  6. M.P. z 1947 r. nr 71, poz. 477 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.
  7. Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym [w:] „Stolica”, nr 20, 1 sierpnia 1982, s. 15 [dostęp 2024-08-27].
  8. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
  9. Uhonorowani pamiątkowymi medalami [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
  10. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 2, 20 lutego 1960, s. 2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy