Przejdź do zawartości

Jessica (rodzaj)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jessica
Brescovit, 1997
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkopodobne

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

motaczowate

Podrodzina

Anyphaeninae

Rodzaj

Jessica

Typ nomenklatoryczny

Osoriella osoriana Mello-Leitão, 1922

Jessicarodzaj pająków z rodziny motaczowatych. Obejmuje 12 opisanych gatunków. Zamieszkują Amerykę Południową.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Pająki osiągające od 4 do 13,4 mm długości ciała[1].

Karapaks jest prawie prostokątny w zarysie, najszerszy między biodrami drugiej i trzeciej pary, z tyłu ścięty, w profilu wyższy za oczami. Jamka karapaksu jest wąska, podłużna, słabo wgłębiona. Oczy pary przednio-środkowej leżą bardziej z przodu niż pary przednio-bocznej, a tylno-środkowej bardziej z tyłu niż tylno-bocznej. Oczy wszystkich par są podobnych rozmiarów z wyjątkiem nieco mniejszych pary przednio-środkowej. Wysokość nadustka jest o połowę mniejsza niż średnica oka przednio-środkowego. Występuje trójkątne chilum. Szczękoczułki mają od trzech do pięciu zębów na krawędzi przedniej i od pięciu do siedmiu na tylnej. Szczęki mają krawędzie zewnętrzno-boczne wklęśnięte, zwłaszcza u samców. O połowę krótsza od szczęk warga dolna ma wykrojony szczyt i wcisk na spodzie. Sternum jest owalne ze ściętym przodem i wchodzącym między biodra ostatniej pary tyłem, z wyjątkiem środka długo owłosione. Odnóża są długie, grube, owłosione, o pazurkach zaopatrzonych w od pięciu do siedmiu ząbków. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to I, IV, II, III lub I, II, IV, III. Gęste, wąskie i krótkie skopule występują na spodzie stóp i nadstopii, a u samic także na przednio-bocznych stronach nadstopii pierwszej i drugiej pary. Trichobotria tworzą jeden szereg na nadstopiach i dwa na stopach. Pod pazurkami znajdują się po cztery szeregi liczące od 8 do 10 włosków szpatułkowatych[1].

Opistosoma (odwłok) jest podłużna, owalna w zarysie[1]. Obie płci wyróżniają się na tle podrodziny przetchlinką umieszczoną tuż przed bruzdą epigastryczną[2]. Stożeczek ma od 20 do 25 włosków w dwóch kępkach[1].

Nogogłaszczki samca cechują się rzepką z krawędziami obecnego na tylno-bocznej powierzchni wykrojenia przedłużonymi w apofizy, owalnym i pozbawionym wyrostków cymbium, trzema lub czterema półpierścieniami na subtegulum, zesklerotyzowaną, tylno-bocznie umieszczoną apofyzą medialną o szerokiej nasadzie i zwężonym lub ściętym szczycie oraz osadzonym na tegulum przednio-bocznie, długim, nitkowatym, pozbawionym wyrostka embolusem[1]. Z wyjątkiem J. pachecoi środkowy skleryt tegularny jest wąski, pociągły i umieszczony między apofyzą medialną a embolusem[2]. Budowa płytki płciowej samicy jest zmienna. Zwykle ma ona przednio lub pośrodkowo położony przedsionek odgraniczony krzywizną krawędzi bocznych[2].

Rozprzestrzenienie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj neotropikalny, południowoamerykański. 11 gatunków występuje w Brazylii, w tym 7 znanych jest wyłącznie z tego kraju. Poza nią przedstawiciele rodzaju podawani są z Surinamu, Wenezueli, Kolumbii, Peru, Boliwii, Paragwaju i Argentyny[3][1][2].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 1997 roku przez Antônia D. Brescovita(inne języki)[1][3] na łamach „Revista Brasileira de Zoologia(inne języki)”. Autor zaliczył doń wówczas sześć gatunków, typowym z nich wyznaczając Osoriella osoriana[1]. W 1999 roku Brescovit opublikował rewizję rodzaju, opisując sześć kolejnych gatunków[2].

Do rodzaju zalicza się 12 opisanych gatunków[2][3]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Antônio Domingos Brescovit. Revisão de Anyphaeninae Bertkau a nivel de gêneros na região Neotropical (Araneae, Anyphaenidae). „Revista Brasileira de Zoologia”. 13 (Suppl.1), s. 1-187, 1997. 
  2. a b c d e f Antônio Domingos Brescovit. Revisão das aranhas do gênero Jessica Brescovit (Araneae, Anyphaenidae, Anyphaeninae). „Revista Brasileira de Entomologia”. 43, s. 249-269, 1999. 
  3. a b c Norman I. Platnick: Gen. Jessica Brescovit, 1997. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2024-06-13].
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy