Przejdź do zawartości

Kapitan porucznik marynarki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kapitan porucznik marynarki (kpt. por. mar.) – stopień oficerski w Marynarce Wojennej II RP w latach 1921-1924.

15 lutego 1921 roku Minister Spraw Wojskowych ustanowił nazwy stopni dla oficerów i szeregowych Marynarki Wojennej. Jednym ze stopni oficerskich był stopień kapitana porucznika marynarki, który odpowidał stopniowi kapitana w wojsku. Stopień kapitana porucznika marynarki posiadali oficerowie korpusu morskiego, korpusu rzeczno-brzegowego i korpusu technicznego. Oficer posiadający ten stopień był tytułowany „Panem Porucznikiem”. Oficer w stopniu kapitana porucznika marynarki był starszym od porucznika marynarki i młodszym od komandora podporucznika[1].

1 czerwca 1921 roku służbę czynną pełniło 28 oficerów Marynarki Wojennej w stopniu kapitana porucznika marynarki:

w korpusie morskim:
Adam Andrzejewski,
Mieczysław Burhardt,
Henryk Eibel, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 7. lokatą,
Bolesław Filanowicz,
Bolesław Gajewski,
Stanisław Jan Gołębiowski,
Zygmunt Herget,
inż. Witold Jan Hubert, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 12. lokatą, z dniem 31 marca 1928 roku przeniesiony w stan spoczynku,
Wacław Iwaszkiewicz,
inż. Jan Józef Jeziorski,
inż. Roman Kania,
Jerzy Kłossowski, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 6. lokatą,
Antoni Ledóchowski,
Tadeusz Morgenstern-Podjazd, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 8. lokatą, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 2. lokatą,
inż. Zygmunt Muszyński,
Witold Nabrocki, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 5. lokatą,
Eugeniusz Pławski,
Jerzy Wojciech Rychłowski,
Stefan Schmidt, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 2. lokatą,
Aleksander Eugeniusz Seyk,
Marian Wolbek, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 11. lokatą, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą,
w korpusie technicznym:
inż. Alojzy Czesnowicki, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1924 roku i 1. lokatą,
inż. Władysław Sakowicz, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą,
inż. Franciszek Bomba, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1924 roku i 3. lokatą,
Bolesław Mikułowski, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 1. lokatą,
inż. Stanisław Kamieński, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 1. lokatą,
w korpusie rzeczno-brzegowym:
Kazimierz Zaleski, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 3. lokatą, 3 maja 1926 roku awansowany na komandora podporucznika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą w korpusie technicznym,
Bartłomiej Kusztyb, 3 maja 1922 roku zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 4. lokatą,

[2].

23 sierpnia 1924 roku Minister Spraw Wojskowych przemianował z dniem 1 lipca 1924 roku na oficerów zawodowych niżej wymienionych kapitanów poruczników rezerwy:

w Korpusie Morskim ze starszeństwem z 1 lipca 1919 roku:
1) Aleksandra Bartoszewicza-Stachowskiego z Dywizjonu Ćwiczebnego (1. lokata),
2) Ludwika Ciszewskiego z Dywizjonu Ćwiczebnego (2. lokata),
3) Arkadiusza Kisiel-Zahorańskiego z Dywizjonu Torpedowców (3. lokata),
w Korpusie Rzeczno-Brzegowym ze starszeństwem z 1 lipca 1919 roku:
4) Ludgarda Sylweriusza Krzyckiego, komendanta Linii Żeglugi Śródlądowej Warszawa (1. lokata),
w Korpusie Technicznym ze starszeństwem z 1 grudnia 1923 roku:
5) inż. Jana Staszewskiego ze Szkoły Marynarzy Specjalistów (1. lokata)[3].

25 lipca 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 20 czerwca 1924 roku o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów Polskiej Marynarki Wojennej. Na mocy tego aktu prawnego ustanowiono następujące stopnie oficerskie:

oficerowie młodsi: podporucznik, porucznik, kapitan,
oficerowie sztabowi: komandor podporucznik, komandor porucznik, komandor,
w korpusie generałów: kontradmirał i wiceadmirał[4].

Z dniem wejścia w życie ustawy oficerowie posiadający stopień kapitana porucznika zostali kapitanami z zachowaniem dotychczasowego starszeństwa[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 15 lutego 1921 roku, poz. 117.
  2. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 531-532, 986.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 85 z 27 sierpnia 1924 roku, s. 490.
  4. Dz.U. z 1924 r. nr 64, poz. 626
  5. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1312, 1313, 1316.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy