Przejdź do zawartości

Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz
Ilustracja
Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz (2024)
Data i miejsce urodzenia

26 października 1970
Warszawa

Minister funduszy i polityki regionalnej
Okres

od 13 grudnia 2023

Przynależność polityczna

Polska 2050

Poprzednik

Małgorzata Jarosińska-Jedynak

Ambasador RP w Rosji
Okres

od 2014
do 2016

Poprzednik

Wojciech Zajączkowski

Następca

Włodzimierz Marciniak

Odznaczenia
Odznaka Honorowa „Bene Merito”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz (ur. 26 października 1970 w Warszawie) – polska socjolog i politolog, specjalistka w zakresie problematyki wschodnioeuropejskiej, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2012–2014), ambasador Polski w Federacji Rosyjskiej (2014–2016), minister funduszy i polityki regionalnej w trzecim rządzie Donalda Tuska (od 2023), I wiceprzewodnicząca Polski 2050 (od 2024).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Rosjanki Swietłany[1][2][3] oraz matematyka Aleksandra Pełczyńskiego[2]. W 1994 ukończyła studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego[4]. W 1999 w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk obroniła pracę doktorską pt. Aktywność polityczna Polaków 1989–1995[5].

Po ukończeniu studiów podjęła pracę w IFiS PAN, gdzie pozostawała zatrudniona do 2003. W latach 1992–1995 oraz 1999–2012 była związana z Ośrodkiem Studiów Wschodnich w Warszawie, w którym pełniła m.in. funkcje kierownika działu rosyjskiego oraz zastępcy dyrektora. Od 2011 do 2012 była przedstawicielem OSW w Brukseli oraz koordynatorem wspólnego projektu badawczego OSW i Francuskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W pracy naukowej i eksperckiej zajmowała się analizą stosunków międzynarodowych na obszarze postradzieckim, sytuacji społeczno-politycznej w Rosji i krajach Europy Wschodniej, a także polityką UE wobec tych państw.

Od 2008 do 2012 zasiadała w Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych, a w latach 2009–2010 w Komitecie Sterującym Forum Społeczeństwa Obywatelskiego Partnerstwa Wschodniego.

W styczniu 2012 została powołana na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[6]. Zakończyła urzędowanie w lipcu 2014[7] w związku z procedurą nominacji na ambasadora RP w Federacji Rosyjskiej. 19 listopada 2014 złożyła listy uwierzytelniające w Moskwie jako nowy ambasador[8]. Odwołana z urzędu ambasadora z dniem 31 lipca 2016[9]. W tym samym roku objęła stanowisko dyrektora programu Otwarta Europa Fundacji im. Stefana Batorego, a następnie funkcję dyrektora think tanku tej fundacji forumIdei[10]. W 2020 znalazła się w sztabie wyborczym kandydata w wyborach prezydenckich Szymona Hołowni[11]. W 2020 objęła stanowisko dyrektora Instytutu Strategie 2050 (działającego przy powołanym przez Szymona Hołownię ruchu Polska 2050)[12], które zajmowała do 2023.

12 grudnia 2023 Sejm X kadencji wybrał ją na urząd ministra funduszy i polityki regionalnej w trzecim rządzie Donalda Tuska[13][14]. Następnego dnia została przez prezydenta RP Andrzeja Dudę powołana na to stanowisko[15]. W styczniu 2024 została powołana przez prezydenta w skład Rady Dialogu Społecznego[16]. W czerwcu tego samego roku objęła funkcję I wiceprzewodniczącej partii Polska 2050[17].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Posługuje się językiem angielskim i rosyjskim. Ma troje dzieci[18].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Dokąd sięgają granice Zachodu? Rosyjsko-polskie konflikty strategiczne 1990–2010, OSW, Warszawa, marzec 2010
  • Abchazja, Osetia Południowa, Górski Karabach: rozmrożone konflikty pomiędzy Rosją a Zachodem, OSW, Warszawa, lipiec 2008
  • Ekspansja Gazpromu w UE – kooperacja czy dominacja, OSW, Warszawa, kwiecień 2008

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2024-12-08].
  2. ↑ a b W świat dyplomacji z Katarzyną Pełczyńską-Nałęcz. mieszkamwpruszczu.pl, 13 grudnia 2022. [dostęp 2024-12-08].
  3. ↑ Podcast Rigamonti. Żałoba po Rosji: Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz. Zupełnie inna Rosja. onet.pl, 22 maja 2023. [dostęp 2024-12-08].
  4. ↑ Absolwenci IS. is.uw.edu.pl. [dostęp 2012-02-02].
  5. ↑ Podsekretarz stanu ds. współpracy rozwojowej i problematyki wschodniej – Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz. msz.gov.pl. [dostęp 2019-06-06].
  6. ↑ Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz Podsekretarzem Stanu w MSZ. msz.gov.pl, 18 stycznia 2012. [dostęp 2014-08-23].
  7. ↑ Leszek Soczewica podsekretarzem stanu w MSZ. msz.gov.pl, 1 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-06].
  8. ↑ Jerzy Malczyk: Putin do nowej ambasador RP: problemy między Polską a Rosją można rozwiązać. pap.pl, 19 listopada 2014. [dostęp 2014-11-19].
  9. ↑ Postanowienie nr 110.16.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 czerwca 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 746).
  10. ↑ O forumIdei. Fundacja im. Stefana Batorego. [dostęp 2018-09-25].
  11. ↑ Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz: Nie chcemy politycznych szabrowników. rp.pl, 6 kwietnia 2020. [dostęp 2020-05-03].
  12. ↑ O nas. strategie2050.pl. [dostęp 2022-05-27].
  13. ↑ Druk nr 96: Przedstawiony przez Prezesa Rady Ministrów wniosek w sprawie wyboru członków Rady Ministrów. sejm.gov.pl, 12 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-13].
  14. ↑ Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 grudnia 2023 r. w sprawie wyboru w skład Rady Ministrów (M.P. z 2023 r. poz. 1381).
  15. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 grudnia 2023 r. nr 1131.45.2023 o powołaniu w skład Rady Ministrów (M.P. z 2023 r. poz. 1383).
  16. ↑ Karolina Gawot: Prezydent powołał ministrów do Rady Dialogu Społecznego. interia.pl, 30 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-30].
  17. ↑ Iwona Szpala: Pełczyńska-Nałęcz pierwszą wiceprzewodniczącą Polski 2050. wyborcza.pl, 29 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-30].
  18. ↑ Посол Катажина Пелчинска-Наленч (Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz). moskwa.msz.gov.pl. [dostęp 2019-06-05]. (ros.).
  19. ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej. msz.gov.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 2014-11-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Trzeci rząd Donalda Tuska (od 2023)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Ambasadorowie Polski w Rosji (od 1991)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Pełczyńska-Nałęcz&oldid=75583371”
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy