Kazimierz Andrusiewicz

Kazimierz Iwo Andrusiewicz
Marian
	kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia	18 maja 1894 ; Lipinki
Data i miejsce śmierci	31 października 1948 ; Barnsley
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 Pułk Piechoty; 4 Pułk Piechoty Legionów; 2 Pułk Piechoty Legionów; 84 Pułk Piechoty; 39 Pułk Piechoty; KRU Kałusz; 2 Korpus Polski
Stanowiska	kierownik referatu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa
	Odznaczenia

Kazimierz Iwo Andrusiewicz, ps. Marian (ur. 18 maja 1894^[1] w Lipinkach, zm. 31 października 1948 w Barnsley) – kapitan administracji Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 18 maja 1894 w Lipinkach, pow. gorlicki, jako syn Michała^[2] i Wiktorii^[3]. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich i od 6 sierpnia 1914 do 1 listopada 1918 służył w 2 pułku piechoty w składzie II Brygady.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie z bolszewikami w szeregach 4 pułku piechoty Legionów. W latach 20. był oficerem 2 pułku piechoty Legionów w Pińczowie^[4]^[5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 615. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. 1 grudnia 1924 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 204. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[7]. W latach 1928–1934 był oficerem 84 pułku piechoty w Pińsku^[8]^[9]. W czerwcu 1934 został przeniesiony do 39 pułku piechoty w Jarosławiu^[10]. Obowiązki służbowe łączył z funkcją prezesa oddziału Związku Legionistów Polskich w Przeworsku^[11]. W 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Kałusz na stanowisku kierownika I referatu ewidencji.

Podczas II wojny światowej jako kapitan Polskich Sił Zbrojnych w szeregach 2 Korpusu Polskiego sprawował stanowisko dyrektora Szkoły Rolniczej we włoskim Lecce^[12].

Zmarł 31 października 1948 w Barnsley. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu (ang. Barnsley Cemetery)^[13].

Miał syna Bogdana, który został inżynierem.

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 31, sprostowano imiona i datę urodzenia z „Kazimierz ur. 18 maja 1894” na „Kazimierz Iwo ur. 18 maja 1894”.
↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-16] .
↑ ^a ^b ^c ^d Andrusiewicz Kazimierz Iwo, ps. „Marian” - Żołnierze Niepodległości [online], zolnierze-niepodleglosci.pl [dostęp 2021-06-16] .
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 128, 427.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 124, 369.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 81.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 740.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 98, 208.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 52, 612.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 156.
↑ Związek Legionistów Polskich 1936–1938. Sprawozdanie Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich. Warszawa: 1938, s. 76.
↑ Wojciech Narębski. Szkolnictwo średnie i wojskowe 2. Korpusu Polskiego. „Prace Komisji Historii Nauki Polskiej Akademii Umiejętności”. 10, s. 272, 2010.
↑ Capt Iwo Kazimierz Andrusiewicz. Find A Grave. [dostęp 2019-07-24].
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 16.
↑ Lewicki 1929 ↓, s. 56.
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Kazimierz Andrusiewicz. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-06)].
Adam Lewicki: Zarys historii wojennej 4-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.