Klemens Kostheim
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| poseł do Sejmu Krajowego Galicji | |
| Okres | |
| Następca | |
Klemens Kostheim (ur. 1840, zm. 1908) – ziemianin, adwokat, doktor praw[1] i polityk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kostheim urodził się w 1840 roku. W 1864 otrzymał tytuł doktora praw po zdaniu egzaminów na c.k. Wszechnicy Franciszka I we Lwowie. Później pracował między innymi jako obrońca w sprawach karnych w Rzeszowie, auskultant (niższy urzędnik sądowy) w sądzie cyrkularnym w Samborze, adwokat w c.k. sądzie powiatowym w Rozwadowie oraz adwokat w c.k. sądzie obwodowym w Rzeszowie. Był członkiem Rady Powiatowej w Nisku i Wydziału Powiatowego w Nisku; był także członkiem Rady Szkolnej Okręgowej w Nisku. W drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku był właścicielem dóbr w Zarzeczu koło Niska (wraz z Bukowiną, Hawryłami, Krzakami i Szojami)[2] i pobliskiej Hucie Deręgowskiej (majątek nabyty między 1855 a 1863 rokiem) (z Pałkami) oraz dóbr w Wólce Tanewskiej (z Jeziorem, Szewcami i Wołoszczyzną) i Zalesiu Gorzyckim[3][4][5][6]. W 1871 roku nabył Letni Pałacyk Lubomirskich w Rzeszowie, zaś w 1908 roku sprzedał go Nieciom[7][8]. W 1886 roku Rada Dyscyplinarna Izby Adwokackiej w Tarnowie wytoczyła Kostheimowi proces między innymi o przekroczenia przeciw obowiązkom i godności stanu w związku ze stosowaniem nieuczciwych praktyk w charakterze pełnomocnika Jadwigi Skrzyneckiej i Amelii Skrzyneckiej (córek Jana Zygmunta Skrzyneckiego) i rujnację majątku klientek. Kostheim podsuwał Jadwidze Skrzyneckiej i Amelii Skrzyneckiej lichwiarza Lejbę Aleksandrowicza i zachęcał do brania od niego pożyczek pod bardzo uciążliwymi warunkami. W związku z tym Rada Dyscyplinarna Izby Adwokackiej nałożyła na Klemensa Kostheima karę dyscyplinarną w postaci jednorocznego zawieszenia w urzędowaniu[6]. W 1891 roku wdał się w działalność powiatowego komitetu wyborczego, który dążył do tego, aby Ferdynand Hompesch został posłem do Rady Państwa. Owdowiał w 1901 roku. Należał do Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego[9]; był także przełożonym kasy powiatowej w Rzeszowie[6]. Sprawował mandat poselski na Sejmie Krajowym Galicji VII kadencji z okręgu Nisko[2]. Ponownie został wybrany w 1901 na VIII kadencję i raz jeszcze w 1908 na IX kadencję na początku której zmarł[10]. Kostheim spoczywa na cmentarzu parafialnym w Racławicach[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M. Kowalik, Klemens Kostheim (1840-1908), [w:] Przeszli przez tę ziemię czyniąc dobro. Cmentarz w Racławicach, Stalowa Wola 2012, s. 32
- ↑ a b Wykaz Członków i Posłów Sejmu Krajowego Królewstwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na IV-ą sesyę VII. peryodu w roku 1898/9. Lwów: Drukarnia Edwarda Józefa Winiarza ; Sejm Krajowy Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem, 1899, s. 3.
- ↑ J. Bigo, Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami, Złoczów 1886, s. 68
- ↑ T. Pilat, Skorowidz dóbr tabularnych, Lwów 1890, s. 68
- ↑ Sz. Chanderys, Kompletny skorowidz miejscowości w Galicyi i Bukowinie, Lwów 1909, s. 277
- ↑ a b c d Piotr Niemiec, Tygodnik Nadwiślański - Ale historia! - Oszukał córkę gen. Skrzyneckiego, 29 kwietnia 2021.
- ↑ http://g.ekspert.infor.pl/p/_dane/akty_pdf/U78/2012/194/2194.pdf, s. 34
- ↑ Serwis Informacyjny Urzędu Miasta Rzeszowa [online], erzeszow.pl [dostęp 2021-05-07] (pol.).
- ↑ Sylwan. Organ Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, t. nr 12, Galicyjskie Towarzystwo Leśne, 1904, s. 385.
- ↑ M. Kowalik, Klemens Kostheim (1840-1908), [w:] Przeszli przez tę ziemię czyniąc dobro. Cmentarz w Racławicach, Stalowa Wola 2012, s. 33.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- M. Kowalik, Klemens Kostheim (1840-1908), [w:] Przeszli przez tę ziemię czyniąc dobro. Cmentarz w Racławicach, Stalowa Wola 2012, s. 32-33.