Krypta
Krypta (łac. crypta z gr. krypté „kryjówka”) – przesklepione pomieszczenie znajdujące się pod posadzką kościoła, pierwotnie służące do przechowywania relikwii, później coraz większe, służyło jako miejsce pochówków[1]. W kryptach chowano dostojników kościelnych, władców lub ważne osoby świeckie. W starożytności kryptą nazywano podziemny, sklepiony korytarz lub salę[2], w okresie starochrześcijańskim – pomieszczenie w katakumbach, gdzie znajdował się grób świętego[2].
W Polsce krypty znajdują się m.in. pod katedrą na Wawelu w Krakowie, w Warszawie w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela, a w Gdańsku pod kościołem św. Ignacego Loyoli.
Rodzaje krypt
[edytuj | edytuj kod]W zależności od formy rozróżniamy następujące rodzaje krypt[2]:
- sztolniowa – z wąskim korytarzem prowadzącym do pomieszczenia głównego
- pierścieniowa – z obejściem wokół głównego pomieszczenia
- halowa – z obszernym wnętrzem wspartym na kolumnach
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ krypta, [w:] Zbigniew Bania, Małgorzata Jędryczko, Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 358, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2020-05-13].
- ↑ a b c krypta, [w:] Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 215, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2020-05-13].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 84. ISBN 83-85001-89-1.