Przejdź do zawartości

Larry Johnson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Larry Johnson
Ilustracja
2
niski skrzydłowy/silny skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1969
Tyler

Wzrost

201 cm

Masa ciała

113 kg

Kariera
Aktywność

1991–2001

Szkoła średnia

Skyline (Dallas, Teksas)

College

Odessa College (1987–1989) UNLV (1989–1991)

Draft

1991, numer: 1
Charlotte Hornets

Larry Johnson (ur. 14 marca 1969 w Tyler) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji silnego skrzydłowego, mistrz świata[1] (1994), NCAA, debiutant roku NBA[2] oraz uczestnik spotkań gwiazd.

Będąc o ostatniej klasie liceum (1987) wziął udział w meczu gwiazd szkół średnich – McDonald’s All-American Game, w których wystąpili także późniejsi gracze NCAA oraz NBA t.j: Marcus Liberty, Elliot Perry, Mark Macon, Rodney Monroe, Dennis Scott, Elmore Spencer, Chris Corchiani, czy LaBradford Smith. Po zdaniu matury podjął studia w Odessa College, pomimo iż wcześniej wybrał Southern Methodist University. Jako freshman notował średnio 22,3 punktu, natomiast jako drugoroczniak już ponad 29. Został pierwszym zawodnikiem w historii National Junior College Athletic Association, który zdobywał nagrodę gracza roku dwa lata z rzędu. Wielu fachowców było wtedy zgodnych, iż mógł on zostać nawet wybrany w pierwszej rundzie draftu 1989 roku, gdyby tylko zdecydował się do niego przystąpić. Johnson wybrał jednak ofertę University of Nevada, Las Vegas, gdzie dokończył edukację i dodatkowo mógł występować pod skrzydłami legendarnego trenera Jerry’ego Tarkaniana.

W zespole UNLV występowali również Stacey Augmon oraz Greg Anthony i to właśnie ten skład okazał się wtedy najlepszym w NCAA, zdobywając mistrzostwo. W potyczce finałowej zawodnicy z Las Vegas zdetronizowali wręcz Duke 103-73. Johnson zdobył dla Runnin’ Rebels 22 punkty i 11 zbiórek, a mecz ten przeszedł do historii, jako spotkanie finałowe z najwyższą różnicą punktów pomiędzy zwycięzcą a pokonanym.

W kolejnym sezonie (1990/91) Johnson uzyskiwał średnio 22,7 punktu a jego zespół zanotował rekordowy rezultat 27–0[3]. W turnieju NCAA zawodnicy z Duke zrewanżowali się Rebels za ubiegłoroczną porażkę i wyeliminowali ich w Final Four. Indywidualnie rozgrywki te należały do najbardziej udanych w jego dotychczasowej karierze. Po raz drugi z rzędu został nominowany do składu All-American, a oprócz tego otrzymał cały szereg naród dla zawodnika roku t.j: Naismith College Player of the Year, John R. Wooden Award, USBWA Player of the Year, NABC Player of the Year, Sporting News College Player of the Year, oraz po raz kolejny Big West Conference Player of the Year[3].

Kolejnym etapem jego kariery był draft, w którym został wybrany jako pierwszy, przez istniejący od zaledwie 3 lat zespół Charlotte Hornets. Jako debiutant zdobywał średnio 19,2 punktu, 11 zbiórek, 3,6 asysty oraz 1 przechwyt. Zaowocowało to tytułem Debiutant Roku[2] oraz wyborem do pierwszego składu najlepszych debiutantów sezonu[4]. W międzyczasie Johnson wziął również udział w konkursie wsadów podczas weekendu gwiazd, w którym zajął ostatecznie drugie miejsce[5].

Rok później jego statystyki strzeleckie wzrosły do rekordowych w karierze 22,1 punktu, do tego notował 10,5 zbiórki. Został wybrany do udziału w swoim pierwszym meczu gwiazd[6], a po zakończeniu rozgrywek uhonorowano go wyborem do drugiego składu najlepszych graczy ligi[7].

W 1994 roku wziął udział w mistrzostwach świata, które odbyły się w kanadyjskim Toronto. To właśnie tam Dream Team II, jak potocznie nazywano reprezentację USA, Amerykanie odzyskali złoty medal mistrzostw świata[1]. Jako kadrowicz Johnson zdobywał już wcześniej medale na międzynarodowych imprezach, pierwszy (srebrny) na mistrzostwach świata U19 (1987)[8], we włoskim Bromio, drugi natomiast (złoty) na letniej uniwersjadzie (1989)[9] w Duisburg (RFN).

Po raz kolejny wystąpił w meczu gwiazd, w 1995 roku[10]. Rok później został sprzedany do New York Knicks, gdzie zakończył swoją sportową karierę w 2001 roku[3], docierając po drodze do finału NBA w 1999 roku. Z powodu braku kontuzjowanego Patricka Ewinga, Knicks nie mogli nawiązać wyrównanej walki ze Spurs i ich „Twin Towers”, przegrywając ostatecznie w stosunku 1-4[11]. Na rozwój tamtego finału niemały wpływ miał również fakt, iż Johnson borykał się już od kilku sezonów z olbrzymimi bólami pleców, które uniemożliwiały mu niekiedy grę, z tego powodu zdecydował się zakończyć przedwcześnie swoją karierę[12].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[13], o ile nie zaznaczono inaczej.

  • Koszykarz Roku NJCAA Division I (1988, 1989)
  • Zaliczony do I składu NJCAA All-American (1988, 1989)[14]
  • Mistrz:
    • NCAA (1990)[15]
    • turnieju konferencji Big West (1990, 1991)
    • sezonu zasadniczego Big West (1990, 1991)
  • Uczestnik NCAA Final Four (1990, 1991)
  • Koszykarz Roku:
  • Wybrany do I składu:
    • All-American (1990, 1991)[22]
    • turnieju NCAA (1990)[23]
  • Drużyna UNLV Runnin’ Rebels zastrzegła należący do niego numer 4

Film i TV

[edytuj | edytuj kod]

Pojawił się w serialu Family Matters, w którym zagrał swoje alter ego „Babcię”, która stała się partnerem jednego z głównych bohaterów w turnieju koszykarskim[27]. Pojawił się też w Show Davida Lettermana. Zaliczył także dwa epizody w filmach Eddie[28] z Whoopi Goldberg oraz Kosmiczny mecz[29].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c TWELVTH WORLD CHAMPIONSHIP -- 1994. archive.usab.com. [dostęp 2015-02-10]. (ang.).
  2. a b c NBA Rookie of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. a b c d Larry Johnson Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  4. a b All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. a b Slam Dunk Year-by-Year Results. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. 1993 All-Star Game recap. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. a b All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. a b THIRD FIBA MEN'S JUNIOR WORLD CHAMPIONSHIP -- 1987. archive.usab.com. [dostęp 2015-02-10]. (ang.).
  9. a b FIFTEENTH WORLD UNIVERSITY GAMES -- 1989. archive.usab.com. [dostęp 2015-02-10]. (ang.).
  10. 1995 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  11. a b Finals Champions and MVPs. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  12. Knicks' Johnson Retires, Preferring to Fade Away. nytimes.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  13. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-11-20]. (ang.).
  14. NJCAA All-Americans. wranglersports.com. [dostęp 2017-11-20]. (ang.).
  15. NCAA Championship History. ncaa.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  16. Men’s College Player of the Year. naismithtrophy.com. [dostęp 2015-02-10]. (ang.).
  17. NCAA College Basketball John R. Wooden Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  18. NABC Player of the Year Awards. nabc.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  19. Sporting News Player of the Year Winners. sports-reference.com. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
  20. USBWA Player of the Year Winners. sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  21. Big West Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-28]. (ang.).
  22. Official NCAA Consensus All-Americans. ncaa.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  23. NCAA All-Tournament Winners. sports-reference.com. [dostęp 2018-08-16]. (ang.).
  24. NBA Players of the Week. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  25. NBA Rookies of the Month. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  26. USA Basketball Annual Awards. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  27. Family Matters. filmweb.pl. [dostęp 2014-07-02]. (pol.).
  28. Eddie. filmweb.pl. [dostęp 2014-07-02]. (pol.).
  29. Kosmiczny mecz. filmweb.pl. [dostęp 2014-07-02]. (pol.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy