Przejdź do zawartości

Lavabo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lavabo (łac. lavabo – dosł. "umyję, obmyję") – obrzęd umywania rąk w liturgii Kościoła katolickiego podczas mszy przez celebrującego ją kapłana. Do ceremonii używa się miseczki oraz małego dzbanuszka lub ampułki z wodą. Ręce kapłana najczęściej obmywają ministranci polewając wodą wysunięte palce, po czym podając specjalny lniany ręczniczek. Nazwa obrzędu wywodzi się od łacińskich słów wersetu 6. Psalmu 26: Lavabo inter innocentes manus meas (Umywam ręce na znak niewinności).

W zwyczajnej formie rytu rzymskiego kapłan wypowiada wówczas słowa: Obmyj mnie Panie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.

W nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego celebrans mówi: Umywam ręce na znak niewinności: I obchodzę ołtarz Twój Panie. Ażeby śpiewać głośno chwałę Twoją, Aby wysławiać wszystkie cuda Twoje. Umiłowałem, Panie, piękność domu Twego, Stałe mieszkanie Twego Majestatu. Nie trać mnie, Boże, razem z grzesznikami, Ni życia mego z mężami krwawymi. Ich ręce bowiem splamione zbrodniami, Prawica pełna zapłaty przekupstwa. Ja zaś swe życie wiodę w uczciwości, Ratuj mnie przeto, bądź mi litościwy. Nogi moje stoją na gruncie bezpiecznym: Pragnę Cię chwalić w gronie sług Twoich, Panie. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jako była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

Obrzęd istniał już w liturgii starożytnej w Jerozolimie i Antiochii (IV w.). Ma on znaczenie nie tylko praktyczne, ale również symboliczne. Jest wezwaniem do oczyszczenia się z wszelkiej winy przed uczestnictwem w Eucharystii (pragnienie wewnętrznego oczyszczenia). Umycie rąk jest oznaką wolności od grzechów.

Lavabo to także inna nazwa lawaterza[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wielki słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 2005, s. 731.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Głowa, Lavabo, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 10, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 2004, ISBN 83-7306-195-9
  • Nicole Lemaître, Marie-Thérèse Quinson, Véronique Sot, Słownik kultury chrześcijańskiej, Warszawa: Pax, 1997, ISBN 83-211-1537-3
  • Bogusław Nadolski, Słownik symboli liturgicznych, Kraków: Salwator, 2010, ISBN 978-83-7580-285-6

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]


pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy