Przejdź do zawartości

Leonardo Lavalle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonardo Lavalle
Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1967
Meksyk

Wzrost

188 cm

Gra

leworęczny

Status profesjonalny

1985

Zakończenie kariery

1999

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

51 (17 marca 1986)

Australian Open

4R (1989)

Roland Garros

3R (1989)

Wimbledon

2R (1992)

US Open

2R (1986, 1992)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

23 (27 kwietnia 1992)

Australian Open

3R (1985)

Roland Garros

SF (1988, 1991)

Wimbledon

F (1991)

US Open

3R (1991)

Leonardo Lavalle Moreno (ur. 14 lipca 1967 w Meksyku) – meksykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Startując w turniejach juniorskich wygrał Wimbledon 1985 w grze pojedynczej chłopców oraz US Open 1984 w grze podwójnej chłopców, partnerując Mihnei-Ion Năstase[1].

Zawodowym tenisistą był w latach 1985–1999.

W grze pojedynczej Lavalle odniósł 1 triumf w zawodach rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 1 finale.

W grze podwójnej jest zwycięzcą 5 turniejów rangi ATP World Tour i finalistą 5 imprez.

Lavalle 2 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich. W Seulu (1988) osiągnął 2 rundę w singlu i 1 rundę w deblu (wspólnie z Agustínem Moreno), natomiast w Barcelonie (1992) doszedł do ćwierćfinału w grze pojedynczej i poniósł porażkę w 1 rundzie gry podwójnej (razem z Francisco Macielem)[2].

Od początku kariery reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa. Bilans tenisisty w singlu wynosi 21 zwycięstw i 17 porażek oraz 9 wygranych przy 10 przegranych w deblu.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 51. miejscu (17 marca 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 23. pozycji (27 kwietnia 1992).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 23 października 1988 Frankfurt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Tim Mayotte 6:4, 4:6, 3:6
Zwycięzca 1. 13 października 1991 Tel Awiw-Jafa Twarda Christo Van Rensburg 6:2, 3:6, 6:3

Gra podwójna (5–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 12 października 1986 Scottsdale Twarda Stany Zjednoczone Mike Leach Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate
7:6, 6:4
Zwycięzca 2. 4 października 1987 Palermo Ceglana Włochy Claudio Panatta Czechosłowacja Petr Korda
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
3:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 4 marca 1990 Rotterdam Dywanowa (hala) Meksyk Jorge Lozano Włochy Diego Nargiso
Wenezuela Nicolás Pereira
6:3, 7:6
Finalista 1. 13 maja 1990 Kiawah Island Ceglana Stany Zjednoczone Jim Grabb Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate
2:6, 3:6
Finalista 2. 7 lipca 1991 Wimbledon, Londyn Trawiasta Argentyna Javier Frana Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
3:6, 4:6, 7:6, 1:6
Finalista 3. 13 października 1991 Tel Awiw-Jafa Twarda Argentyna Javier Frana Holandia Michiel Schapers
Czechosłowacja David Rikl
2:6, 7:6, 3:6
Finalista 4. 3 listopada 1991 Búzios Twarda Argentyna Javier Frana Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
6:4, 3:6, 4:6
Zwycięzca 4. 28 lutego 1993 Meksyk Ceglana Brazylia Jaime Oncins Argentyna Horacio de la Peña
Meksyk Jorge Lozano
7:6, 6:4
Finalista 5. 18 kwietnia 1993 Charlotte Ceglana Argentyna Javier Frana Stany Zjednoczone Trevor Kronemann
Szwecja Rikard Bergh
1:6, 2:6
Zwycięzca 5. 5 marca 1995 Meksyk Twarda Argentyna Javier Frana Niemcy Marc-Kevin Goellner
Włochy Diego Nargiso
7:5, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leonardo Lavalle Bio. atpworldtour.com. [dostęp 2017-05-04]. (ang.).
  2. Leonardo Lavalle Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 grudnia 2008)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy