Liangshan Yuanguan
| |
| Data urodzenia |
X wiek |
|---|---|
| Szkoła | |
| Linia przekazu Dharmy zen |
|
| Nauczyciel | |
| Następca | |
| Zakon | |
Liangshan Yuanguan (chiń. 梁山緣觀, pinyin Liángshān Yuánguān; kor. 량산연관 Lyangsan Yŏngwan; jap. Ryōzan Enkan; wiet. Lương Sơn Duyên Quan; ur. X wiek) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był uczniem mistrza chan Tong’ana Guanzhi.
- Mnich spytał mistrza chan Liangshana Yuanguana: „Jaki jest styl domu mistrza?”
- Liangshan powiedział: „Prąd w rzece Yiyang jest szybki, a ryby poruszają się powoli. Sosny na górze Białego Jelenia są wysokie, a ptaki z trudnością zakładają swoje gniazda.”
- Mich spytał: „Co to jest ‘ja’?”
- Liangshan powiedział: „Cesarz wszechświata. Generał, który dowodzi strategicznym przejściem.”
- Mnich spytał znowu: „Kiedy ten stan jest urzeczywistniony, to wtedy co?”
- Liangshan powiedział: „Jasny księżyc na niebie. Siedzenie cicho w czyimś pokoju.”[1]
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.
- 34/7. Qingyuan Xingsi (660–740)
- 35/8. Shitou Xiqian (700–790) autor poematu Cantong qi
- 36/9. Yaoshan Weiyan (751–834) (także Yueshan)
- 37/10. Yunyan Tansheng (770–841)
- 38/11. Dongshan Liangjie (807–869) Szkoła caodong
- 39/12. Yunju Daoying (zm. 902)
- 40/13. Tong’an Daoying (Tong’an Daopi) (bd)
- 41/14. Tong’an Guanzhi (bd)
- 42/15. Liangshan Yuanguan (bd)
- 43/16. Shimen Huiche? (bd) lub uczeń Shimena Xiana
- 43/16. Dayang Jingxuan (943–1027) (także Jingyan)
- 44/17. Fushan Fayuan[2] (991–1067) (także Yunjian)
- 45/18. Touzi Yiqing (1032–1083)
- 46/19. Furong Daokai (1043–1118)
- 47/20. Danxia Zichun (1064–1119)
- 48/21. Hongzhi Zhengjue (1091–1157) (także jako Tiantong), autor Congronglu
- 48/21. Zhenxie Qingliao (1089–1157)
- 49/22. Tiantong Zongjue (1091–1162)
- 50/23. Xuedou Zhijian (1105–1192)
- 51/24. Tiantong Rujing (1163–1228)
- 52/25. Wuwai Yiyuan
- 52/25/1. Dōgen Kigen (1200–1253) Japonia. Szkoła sōtō
- 51/24. Tiantong Rujing (1163–1228)
- 50/23. Xuedou Zhijian (1105–1192)
- 49/22. Tiantong Zongjue (1091–1162)
- 47/20. Danxia Zichun (1064–1119)
- 46/19. Furong Daokai (1043–1118)
- 45/18. Touzi Yiqing (1032–1083)
- 44/17. Fushan Fayuan[2] (991–1067) (także Yunjian)
- 42/15. Liangshan Yuanguan (bd)
- 41/14. Tong’an Guanzhi (bd)
- 40/13. Tong’an Daoying (Tong’an Daopi) (bd)
- 39/12. Yunju Daoying (zm. 902)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. s. 312.
- ↑ Fushan Fayuan był mistrzem chan z linii linji. Jego linia przekazu biegła od
- 11. Linji Yixuan (zm. 867)
- 12. Xinghua Cunjiang (830–925) (także Weifu)
- 13. Nanyuan Huiyong (860–930) (także Baoying)
- 14. Fengxue Yanzhao (896–973)
- 15. Shoushan Xingnian (926–993) (także Shengnian)
- 16. Shexian Guixing (bd)
- 17. Fushan Fayuan (991–1067)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 518. ISBN 0-86171-163-7.