Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Powierzchnia |
46 446,64 km² | ||||
Populacja (2022) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
117,7 os./km² | ||||
Położenie na mapie Indonezji | |||||
10°11′S 123°35′E/-10,183333 123,583333 | |||||
Strona internetowa |
Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (indonez. Nusa Tenggara Timur – NTT[1]) – prowincja w Indonezji obejmująca wschodnią część archipelagu Małe Wyspy Sundajskie (granicę stanowi cieśnina Sape).
Powierzchnia 46 446,64 km²; prawie 5,5 mln mieszkańców (2022)[2]; stolica Kupang. Dzieli się na 1 okręg miejski i 15 dystryktów.
W skład prowincji wchodzi około 550 wysp, najważniejszymi są:
- Flores
- Sumba
- Komodo
- Sawu
- Roti
- Timor (w granicach prowincji znajduje się zachodnia część wyspy)
- Wyspy Alor
- Wyspy Solor
Jest to jedna z niewielu prowincji Indonezji, w której zdecydowanie przeważają chrześcijanie[3] (w tym katolicy i protestanci, ponad 90% ludności); dlatego też stała się ona miejscem ucieczki chrześcijan z prowincji objętych zamieszkami na tle religijnym na początku XXI wieku (Moluki, Papua).
Najsłabiej rozwijająca się gospodarczo i ekonomicznie prowincja kraju, najwyższy poziom bezrobocia, inflacji. Ważną rolę odgrywa turystyka; poza tym rolnictwo (ryż, kukurydza, orzechy kokosowe, olej palmowy, kauczuk, kakao); rybołówstwo (tuńczyki, tilapie, krewetki, anchois); eksploatacja lasów (drewno sandałowe); wydobycie ropy naftowej, gazu ziemnego, rud cyny; przemysł spożywczy, drzewny; rzemiosło ludowe (ręcznie tkane materiały).
Główne miasta: Kupang, Ende, Waingapu, Maumere.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według spisu powszechnego przeprowadzonego we wrześniu 2022 prowincję zamieszkiwało 5 466 285 osób. Spośród nich 2 733 236 stanowiły kobiety, a 2 733 049 mężczyźni[2]. Gęstość zaludnienia w 2019 roku wynosiła 112 os./km²[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Iem Brown: The Territories of Indonesia. London–New York: Routledge, 2009, s. 152. DOI: 10.4324/9780203403013. ISBN 978-1-135-35541-8. OCLC 881430426. [dostęp 2022-09-21]. (ang.).
- ↑ a b BPS Provinsi NTT [online], ntt.bps.go.id [dostęp 2023-03-15] .
- ↑ John Prior i inni, Old and new Christianity in the southeastern islands, [w:] Jan Sihar Aritonang, Karel Adriaan Steenbrink (red.), A History of Christianity in Indonesia, Leiden: Brill, 2008 (Studies in Christian Mission 35), s. 229–344, DOI: 10.1163/ej.9789004170261.i-1004.54, ISBN 978-90-04-17026-1, OCLC 567642904, JSTOR: 10.1163/j.ctv4cbgb1.12 (ang.).
- ↑ Population Density by Province (person/sq.km), 2015–2019 [online], Badan Pusat Statistik [dostęp 2022-01-26] .