Mae Young
 Mae Young w 1943 | |
| Imię i nazwisko |
Johnnie Mae Young |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 marca 1923 |
| Data i miejsce śmierci |
14 stycznia 2014 |
| Kariera wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe |
Mae Young |
| Wzrost |
163 cm[1] |
| Masa ciała |
82 kg[1] |
| Zapowiadany z | |
| Debiut |
1941 |
Johnnie Mae Young (ur. 12 marca 1923 w Sand Springs, zm. 14 stycznia 2014 w Columbii) – amerykańska wrestlerka i trenerka wrestlerek, znana lepiej pod swoim pseudonimem ringowym jako Mae Young. W latach 40. i 50. była znana dzięki swojej osobowości heela i rywalizacji z Mildred Burke. Do jej osiągnięć należą między innymi bycie inauguracyjną posiadaczką mistrzostwa NWA Florida Women's Championship i bycie pierwszą amerykańską wrestlerką, która występowała w Japonii po II wojnie światowej. Wytrenowała między innymi wieloletnią mistrzynię kobiet NWA i WWF, The Fabulous Moolah. Po wieloletniej przerwie znów zaczęła występować jako wrestlerka w programach WWF/WWE od 1999. Razem z The Fabulous Moolah stanowiła przeważnie element komediowy tych programów. Ku jej pamięci WWE od 2017 organizuje coroczny turniej kobiet Mae Young Classic.
Młodość i wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Johnnie Mae Young urodziła się 12 marca 1923 w Sand Springs w stanie Oklahoma. Była najmłodsza spośród ośmiorga rodzeństwa. Jej ojciec opuścił jej rodzinę, gdy była młoda[3].
Chodziła do liceum w Tulsa w stanie Oklahoma. Była członkinią szkolnej drużyny zapaśniczej i mistrzynią w softballu. Ukończyła liceum w wieku 15 lat[2].
Kariera wrestlerska
[edytuj | edytuj kod]Zaczęła karierę wrestlerską w 1941. Deklarowała, że pierwszą walkę stoczyła w 1939, ale nie została ona udokumentowana[3][4]. Przez większość kariery odgrywała rolę oszukującego heela i skutecznie podburzała publiczność[3]. Kreując swoją postać inspirowała się Gorgeous George'em[4]. Była pierwszą posiadaczką mistrzostwa NWA Florida Women's Championship, które zdobyła w 1951, pokonując Corę Combs[5]. Przez wiele lat rywalizowała z pionierką kobiecego wrestlingu Mildred Burke[3]. Obie zawodniczki były pierwszymi amerykańskimi zawodniczkami, które wystąpiły w Japonii po II wojnie światowej[2].
Największa amerykańska organizacja wrestlingu WWE[2] i amerykański dziennik The New York Times[3] uznają ją za pierwszą amerykańską mistrzynię świata[2] (NWA United States Women's Championship). Tytuł ten zdobyła przed 3 lipca 1968, ale jego uznanie było sporne[5].
Przez kilkadziesiąt lat zajmowała się trenowaniem zawodniczek wrestlingu. Wspólnie z Mildred Burke wytrenowała między innymi The Fabulous Moolah, najdłużej panującą mistrzynię kobiet uznawaną przez NWA (jako posiadaczka NWA Women's Championship) i WWE (jako posiadaczka WWE Women’s Championship). Innym jej uczniem był Ric Drasin[2].
W 1999, po wieloletniej przerwie, pojawiła się wraz z The Fabulous Moolah w WWF SmackDown. Od tej pory obie wiekowe kobiety stanowiły przeważnie element komediowy w programach WWF, a później WWE[6]. W 2000 Mae Young wygrała konkurs bikini na Royal Rumble. W 2004 została przyłączona do galerii sławy Professional Wrestling Hall of Fame, a w 2008 przez Pata Pattersona do WWE Hall of Fame[3]. W 2012 ona i Mark Henry byli ekranową parą. Ich wątek zwiększyło urodzenie dłoni przez Mae Young w tysięcznym odcinku WWE Raw[7].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]
Zmarła 14 stycznia 2014[3] w Columbii w Karolinie Południowej. Została pochowana na cmentarzu Greenlawn Memorial Park w Columbii[8]. Ku jej pamięci od 2017 WWE organizuje coroczny turniej kobiet Mae Young Classic, przeznaczony dla zawodniczek spoza WWE[9][10].
Mistrzostwa i osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Championship Wrestling From Florida
- NWA Florida Women's Championship (1 raz)
- National Wrestling Alliance
- NWA World Women's Tag Team Championship (1 raz) – z Ellą Waldek
- World Wrestling Alliance
- Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
- Wprowadzona w 2004
- World Wrestling Entertainment
- WWE Hall of Fame (2008)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Mae Young [online], Cagematch.net [dostęp 2019-03-31] (ang.).
- ↑ a b c d e f Mae Young [online], WWE [dostęp 2019-03-31] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h William Yardley, Mae Young, Unladylike Wrestler Who Loved to Be Hated, Dies at 90, „The New York Times”, 16 stycznia 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-31] (ang.).
- ↑ a b Mae Young [online], Online World of Wrestling [dostęp 2019-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-15] (ang.).
- ↑ a b NWA Florida Women's Title [online], Wrestling-Titles.com [dostęp 2019-03-31] (ang.).
- ↑ Pat Laprade, Dan Murphy, Sisterhood of the Squared Circle: The History and Rise of Women’s Wrestling, ECW Press, 11 kwietnia 2017, ISBN 978-1-77305-014-0 [dostęp 2019-03-29] (ang.).
- ↑ Siddharth Srinivasan, 5 worst storylines in WWE in recent times [online], www.sportskeeda.com, 30 września 2013 [dostęp 2019-03-31] (ang.).
- ↑ Mae Young. Find A Grave. (ang.).
- ↑ Mae Young Classic Finale results: The Pirate Princess sails into the history books [online], WWE [dostęp 2019-03-31] (ang.).
- ↑ Mae Young Classic [online], WWE [dostęp 2019-03-31] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil Mae Young na WWE.com
- Profile Mae Young na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database