Przejdź do zawartości

Marlena Maląg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marlena Maląg
Ilustracja
Marlena Maląg (2024)
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1964
Ostrów Wielkopolski

Minister rozwoju i technologii
Okres

od 27 listopada 2023
do 13 grudnia 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Waldemar Buda

Następca

Krzysztof Hetman

Minister rodziny i polityki społecznej
Okres

od 6 października 2020
do 27 listopada 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Następca

Dorota Bojemska

Minister rodziny, pracy i polityki społecznej
Okres

od 15 listopada 2019
do 6 października 2020

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Bożena Borys-Szopa

Prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
Okres

od grudnia 2018
do listopada 2019

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Dorota Habich (p.o.)

Następca

Krzysztof Michałkiewicz

Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Marlena Magdalena Maląg z domu Banachowicz (ur. 2 listopada 1964 w Ostrowie Wielkopolskim[1]) – polska polityk, nauczycielka, urzędniczka i samorządowiec, wicewojewoda wielkopolski (2016–2018), prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (2018–2019), posłanka na Sejm IX i X kadencji (2019–2024), minister rodziny, pracy i polityki społecznej (2019–2020), minister rodziny i polityki społecznej w drugim rządzie Mateusza Morawieckiego (2020–2023), minister rozwoju i technologii w trzecim rządzie tegoż premiera (2023), posłanka do Parlamentu Europejskiego X kadencji (od 2024).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, gdzie ukończyła pedagogikę na Wydziale Humanistycznym. Ukończyła również studia podyplomowe w zakresie matematyki i informatyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz w zakresie zarządzania instytucjami oświatowymi na Politechnice Poznańskiej i w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie[2][3].

Pracowała jako nauczycielka. W latach 1999–2002 pełniła funkcję dyrektora Gimnazjum nr 2 w Ostrowie Wielkopolskim, następnie przez 9 lat kierowała Zespołem Szkół Spółdzielni Oświatowej w tym samym mieście. Przekształciła samorządową szkołę, tworząc spółdzielnię oświatową w celu uspołecznienia zarządzania w oświacie[4]. Utworzyła poprzez tę instytucję Publiczne Gimnazjum im Papieża Jana Pawła II i Liceum Ogólnokształcące Spółdzielni Oświatowej w Ostrowie Wielkopolskim. Według informacji „Dziennika Gazety Prawnej” w trakcie pełnienia przez nią funkcji prezesa spółdzielni i dyrektora liceum ogólnokształcącego w placówce tej dochodziło do naruszania przepisów prawa pracy dotyczących zawierania z tym samym pracownikiem maksymalnie dwóch kolejnych umów na czas określony[5][6].

W 2002 uzyskała mandat radnej miejskiej Ostrowa Wielkopolskiego z ramienia komitetu Mirosława Kruszyńskiego[7]. W 2006 po raz pierwszy wybrana do rady powiatu ostrowskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości. Uzyskiwała reelekcję w wyborach w 2010 i 2014. Do 2012 pełniła funkcję naczelnika wydziału edukacji w ostrowskim urzędzie miejskim. Trzykrotnie uzyskała ogólnopolskie wyróżnienie „Samorządowy Lider Edukacji”, wdrażała w szkołach programy edukacyjne i prozdrowotne, w tym finansowane ze środków Unii Europejskiej. Nadzorowała wprowadzenie karty dużej rodziny w Ostrowie Wielkopolskim[2]. Była wiceprzewodniczącą rady powiatu ostrowskiego[3]. W 2012 powołana na stanowisko zastępcy prezydenta Ostrowa Wielkopolskiego z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości (zajmowała je do 2014[3]). W administracji miejskiej odpowiadała za sprawy społeczne, oświatę i kulturę[8]. Zajmowała się m.in. wdrażaniem ostrowskiego programu mieszkaniowego[9].

W grudniu 2015 objęła stanowisko wicestarosty powiatu ostrowskiego[4]; funkcję tę pełniła do 11 stycznia 2016, kiedy to została powołana na stanowisko wicewojewody wielkopolskiego przez prezesa Rady Ministrów Beatę Szydło[10]. Jako wicewojewoda zajmowała się m.in. polityką prorodzinną[3], w 2016 została przewodniczącą działającej przy wojewodzie wielkopolskim Rady Rodziny[11]. W tym samym roku zainicjowała konkurs promujący politykę prorodzinną w samorządach pod nazwą „Wielkopolska Gmina Przyjazna Rodzinie”[11]. W Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim nadzorowała wydziały zajmujące się w szczególności infrastrukturą, polityką społeczną i zdrowiem, a także zajmowała się edukacją w ramach nadzoru nad kuratorem oświaty[12]. W wyborach samorządowych w 2018 zdobyła mandat radnej sejmiku wielkopolskiego (otrzymała 46 763 głosy, co stanowiło drugi indywidualny wynik wśród kandydatów na radnych)[13]. W grudniu tego samego roku zrezygnowała z funkcji wicewojewody[10].

20 grudnia 2018 została powołana przez premiera Mateusza Morawieckiego na stanowisko prezesa zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych[14]. W lutym 2019 minister inwestycji i rozwoju powołał ją w skład Rady Dostępności[15]. W trakcie zarządzania przez nią funduszem wdrożono m.in. programy: „Door-to-door” (granty dla samorządów na przewóz osób niepełnosprawnych, szkolenia pracowników transportu zbiorowego)[16], nowy program rehabilitacji kompleksowej[17], projekt „Aktywni Plus” (obejmujący trzy programy zwiększenia zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami: „Absolwent”, „Stabilne zatrudnienie” oraz „Praca-Integracja”, prowadzone m.in. we współpracy z przedsiębiorstwami Enea, PKN Orlen i PKO BP[18][19][20] oraz poprzez staże w administracji rządowej[21]), programy dotyczące dofinansowania zakupu wózków inwalidzkich o napędzie elektrycznym oraz dofinansowania inwestycji na rzecz niwelowania barier architektonicznych w budynkach wielorodzinnych[22].

W wyborach parlamentarnych w 2019 została wybrana do Sejmu IX kadencji, kandydując w okręgu kaliskim i otrzymując 25 695 głosów[23]. 8 listopada 2019 została wskazana jako kandydatka na nowego ministra rodziny, pracy i polityki społecznej[24]. Urząd ten objęła 15 listopada, wchodząc w skład drugiego rządu Mateusza Morawieckiego[25]. Zastąpiła na tym stanowisku Bożenę Borys-Szopę. 6 października 2020 w wyniku rekonstrukcji rządu objęła urząd ministra rodziny i polityki społecznej[26]. W sierpniu 2021, po odwołaniu z rządu Jarosława Gowina, w skład jej resortu (pozostawiając dotychczasową nazwę ministerstwa) włączono sprawy pracy[27].

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję (z wynikiem 109 870 głosów)[28]. 27 listopada 2023 powołana na urząd ministra rozwoju i technologii w trzecim gabinecie Mateusza Morawieckiego[29]; powierzono jej również pełnienie obowiązków ministra cyfryzacji[30]. Z administracji rządowej odeszła 13 grudnia 2023. W 2024 z ramienia PiS wystartowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 7; uzyskała mandat eurodeputowanej X kadencji z wynikiem 115 670 głosów[31]. W PE zasiadła w Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia[32].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2019 Prawo i Sprawiedliwość Sejm IX kadencji nr 36 25 695 (5,60%)T[23]
2023 Sejm X kadencji 109 870 (20,26%)T[28]
2024 Parlament Europejski X kadencji nr 7 115 670 (11,25%)T[31]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Córka Romana i Aliny[33]. Mężatka (mąż Zbigniew), ma dwie córki[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Posłowie IX kadencji: Marlena Maląg. sejm.gov.pl. [dostęp 2021-06-20].
  2. ↑ a b Wicewojewoda: życiorys. Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu. [dostęp 2017-07-20].
  3. ↑ a b c d Marlena Maląg: Prezes Zarządu. pfron.org.pl. [dostęp 2019-11-04].
  4. ↑ a b Zmiany kadrowe w powiecie. powiat-ostrowski.pl, 7 grudnia 2015. [dostęp 2019-11-04].
  5. ↑ Łukasz Guza: Minister pracy łamała kodeks pracy. PIP potwierdza doniesienia. gazetaprawna.pl, 21 listopada 2019. [dostęp 2019-12-14].
  6. ↑ Łukasz Guza: Jak PIP kręci w sprawie minister pracy? Potwierdzamy, że Marlena Maląg naruszyła kodeks pracy. gazetaprawna.pl, 24 listopada 2019. [dostęp 2019-12-14].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2019-11-02].
  8. ↑ a b Marlena Maląg wicewojewodą wielkopolskim. ok24.pl, 10 stycznia 2016. [dostęp 2017-07-20].
  9. ↑ Marlena Maląg prezesem PFRON. ok24.tv, 20 grudnia 2018. [dostęp 2019-11-02].
  10. ↑ a b Marlena Maląg odchodzi ze stanowiska wicewojewody. tvp.pl, 19 grudnia 2018. [dostęp 2019-11-04].
  11. ↑ a b Wielkopolska Rada Rodziny powołana. tvp.pl, 2 czerwca 2016. [dostęp 2019-11-04].
  12. ↑ Wicewojewoda: przedmiot działalności. Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu. [dostęp 2019-11-04].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-11-02].
  14. ↑ Marlena Maląg prezesem PFRON. Nowa praca byłej wicewojewody wielkopolskiej. faktykaliskie.pl, 20 grudnia 2018. [dostęp 2019-01-06].
  15. ↑ Prezes PFRON w Radzie Dostępności. pfron.org.pl, 25 lutego 2019. [dostęp 2019-11-02].
  16. ↑ Nowy projekt: door-to-door i likwidacja barier architektonicznych. pfron.org.pl, 7 sierpnia 2019. [dostęp 2019-11-04].
  17. ↑ PFRON z nowym modelem rehabilitacji kompleksowej. pfron.org.pl, 22 sierpnia 2019. [dostęp 2019-11-04].
  18. ↑ „Aktywni Plus” – inauguracja nowego projektu PFRON i podpisanie porozumienia z Eneą. pfron.org.pl, 21 maja 2019. [dostęp 2019-11-04].
  19. ↑ Orlen i PFRON podpisały deklarację o współpracy. biznesalert.pl, 5 czerwca 2019. [dostęp 2019-11-04].
  20. ↑ Nowe miejsca pracy dla osób niepełnosprawnych w PKO Banku Polskim. pfron.org.pl, 23 października 2019. [dostęp 2019-11-04].
  21. ↑ Zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami w administracji publicznej. gov.pl, 10 czerwca 2019. [dostęp 2019-11-04].
  22. ↑ Coraz większe wsparcie finansowe i nowe programy. PFRON dla niepełnosprawnych z Kalisza i powiatu. faktykaliskie.pl, 29 września 2019. [dostęp 2019-11-04].
  23. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  24. ↑ Marlena Maląg kandydatką na ministra rodziny. Kim jest następczyni Bożeny Borys-Szopy?. rmf24.pl, 8 listopada 2019. [dostęp 2019-11-09].
  25. ↑ Prezydent powołał nowy rząd. prezydent.pl, 15 listopada 2019. [dostęp 2019-11-15].
  26. ↑ Prezydent dokonał zmian w składzie Rady Ministrów. prezydent.pl, 6 października 2020. [dostęp 2020-10-06].
  27. ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 1471.
  28. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  29. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 1288.
  30. ↑ Marlena Maląg. gov.pl. [dostęp 2023-11-28].
  31. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
  32. ↑ Marlena Maląg. europarl.europa.eu. [dostęp 2024-07-20].
  33. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-02-13].
Ministrowie rozwoju i technologii III Rzeczypospolitej

Ministerstwo Rozwoju i Technologii

Ministrowie pracy III Rzeczypospolitej

Godło Polski

Trzeci rząd Mateusza Morawieckiego (2023)
W dniu zaprzysiężenia

Drugi rząd Mateusza Morawieckiego (2019–2023)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marlena_Maląg&oldid=75703997”
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy