Metropolia lwowska
 Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia NMP we Lwowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| katedra |
Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie |
| Metropolita | |
Położenie na mapie Lwowa  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
 49°50′26,56″N 24°01′49,80″E/49,840711 24,030500
| |
Metropolia lwowska – metropolia Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie. W jej skład wchodzą:
- archidiecezja lwowska
- diecezja łucka
- diecezja kijowsko-żytomierska
- diecezja kamieniecka
- diecezja mukaczewska (od 2002)
- diecezja odesko-symferopolska (od 2002)
- diecezja charkowsko-zaporoska (od 2002)
Historia
[edytuj | edytuj kod]Królestwo Polskie, Rzeczpospolita Obojga Narodów (1412-1772)
[edytuj | edytuj kod]Metropolia powstała z przekształcenia metropolii halickiej w 1412. W jej skład wchodziły:
- archidiecezja lwowska
- diecezja przemyska
- diecezja chełmska
- diecezja włodzimierska (1412-1425)
- diecezja łucka (do XVI wieku)
- diecezja podolska
- diecezja serecka (1412-1515)
- diecezja bakowska (od 1591)
- diecezja kijowska
Królestwo Galicji i Lodomerii (1772-1815)
[edytuj | edytuj kod]W 1772 w wyniku pierwszego rozbioru Polski w granicach państwa austriackiego znalazła się część archidiecezji lwowskiej oraz diecezja przemyska. W 1783 w ramach metropolii została utworzona diecezja tarnowska (istniała do 1801). Od 1798 diecezje: kijowska, kamieniecka zostały odłączone od metropolii lwowskiej i przyłączone do nowo powstałej metropolii mohylewskiej w Rosji.
W 1805 zniesiona została diecezja chełmska, natomiast powołane zostały: diecezja lubelska, diecezja kielecka. Ponadto w składzie metropolii znalazła się diecezja krakowska, dotąd podporządkowana pod metropolię gnieźnieńską.
W roku 1815 podział metropolii przedstawiał się następująco:
Królestwo Galicji i Lodomerii, II Rzeczpospolita (1815-1925)
[edytuj | edytuj kod]W wyniku kolejnych zmian granic po kongresie wiedeńskim diecezje lubelska i kielecka znalazły się w granicach zaboru rosyjskiego. W 1821 reaktywowana została diecezja tarnowska (do 1826 jako diecezja tyniecka).
Podział metropolii od 1826 do 1925.
II Rzeczpospolita, okupacja niemiecka (1925-1945)
[edytuj | edytuj kod]W wyniku konkordatu z 1925 i związanych z jego wprowadzeniem zmian terytorialnych polskiej administracji kościelnej podział metropolii lwowskiej przedstawiał się następująco:
Polska, Ukraina (1945-1991)
[edytuj | edytuj kod]Po 1945 w granicach Polski znalazła się większość diecezji przemyskiej oraz fragment archidiecezji lwowskiej, dla której ustanowiono administrację apostolską w Lubaczowie. Większość archidiecezji lwowskiej, część diecezji przemyskiej oraz całość diecezji łuckiej znalazły się w granicach sowieckiej Ukrainy.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia katolicka, t. XI, Lublin 2006