Przejdź do zawartości

Michael Barratt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Reed Barratt
Ilustracja
Michael Reed Barratt (2000)
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1959
Vancouver

Narodowość

amerykańska

Status

aktywny

Funkcja

inżynier lotu, specjalista misji

Łączny czas misji kosmicznych

211 dni, 11 godzin i 46 minut

Misje

Sojuz TMA-14 (Ekspedycja 19/20), STS-133

Wyuczony zawód

lekarz

Odznaczenia
Medal „Za zasługi w podboju kosmosu”

Michael Reed Barratt (ur. 16 kwietnia 1959 w Vancouver, stan Waszyngton) – amerykański lekarz, astronauta.

Wykształcenie oraz praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1977 – w Camas (stan Waszyngton) ukończył szkołę średnią (Camas High School).
  • 1981 – został absolwentem University of Washington, otrzymując licencjat z zoologii.
  • 1985 – ukończył medycynę na Northwestern University.
  • 1985-1988 – pozostał na uczelni i przez 3 lata był rezydentem interny.
  • 1988-1989 – pracował jako szef rezydentów w Szpitalu Weteranów w Chicago (Veterans Administration Lakeside Hospital).
  • 1989-1991 – na Wright State University odbył staż z medycyny lotniczej i kosmicznej.

Praca w NASA i kariera astronauty

[edytuj | edytuj kod]
  • 2000 – 26 lipca został przyjęty do korpusu amerykańskich astronautów (NASA-18(inne języki)) jako kandydat na specjalistę misji i w sierpniu rozpoczął szkolenie specjalistyczne.
  • 2002 – zakończył kurs podstawowy, po którym otrzymał przydział do Wydziału Eksploatacji Stacji Kosmicznej (Station Operations Branch) w Biurze Astronautów NASA.
  • 2006 – w styczniu razem z amerykańską astronautką Sandrą Magnus i kosmonautą Olegiem Artiemiejewem uczestniczył w teście na przetrwanie w ekstremalnych warunkach. Test miał miejsce w podmoskiewskich lasach.
  • 2007 – 13 lutego został zatwierdzony przez NASA do składu załogi rezerwowej statku kosmicznego Sojuz TMA-13 (18 ekspedycja na Międzynarodową Stację Kosmiczną). W sierpniu otrzymał wstępny przydział do podstawowego składu 19 ekspedycji na ISS.
  • 2008 – 12 lutego oficjalnie ogłoszono skład załogi Sojuza TMA-14 (19 ekspedycja)[1]. Dowódcą załogi został Giennadij Padałka, a do funkcji inżyniera pokładowego wyznaczono Michaela Barratta. W jej pierwotnym składzie znalazł się także kandydat na kolejnego kosmicznego turystęNik Halik, którego ostatecznie zastąpił Charles Simonyi (również kosmiczny turysta, ale w kosmos miał lecieć po raz drugi). Start do misji zaplanowano na marzec 2009. W październiku Padałka, Barratt i Halik byli dublerami załogi Sojuza TMA-13.
  • 2009 – od marca do października przebywał w kosmosie na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej w składzie 19 i 20 stałej załogi.
  • 2011 – od 24 lutego do 9 marca brał udział w misji STS-133 wahadłowca Discovery na Międzynarodową Stację Kosmiczną jako specjalista misji.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • American Astronautical Society; USAF Flight Surgeons Julian Ward Award (1992)
  • Melbourne W. Boynton Award (1995)
  • Society of NASA Flight Surgeons; Rotary National Award for Space Achievement Foundation Nominee (1998),
  • W. Randolph Lovelace Award (1998)
  • Medal „Za zasługi w podboju kosmosu” (2011, Rosja)[2]

Wykaz lotów

[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Michael R. Barratt
Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 26 marca 2009 Sojuz TMA-14 11 października 2009 Sojuz TMA-14 Inżynier pokładowy Sojuza
oraz inżynier lotu ISS
198 dni 16 godzin 42 minuty i 25 sekund
2 24 lutego 2011 STS-133
Discovery
F-39
9 marca 2011 STS-133
Discovery
F-39
Specjalista misji 12 dni 19 godzin 3 minuty i 51 sekundy
Łączny czas spędzony w kosmosie — 211 dni 11 godzin 46 minut i 16 sekund

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy