Przejdź do zawartości

Ober-Ost (obszar)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obszar Głównodowodzącego Wschodu
Gebiet des Oberbefehlshabers Ost
terytorium okupowane
1915–1919
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Siedziba

Królewiec
(kwatera główna)

Zarządzający

Leopold Bawarski

Powierzchnia

108 808 km²[1]

Populacja (1916)
• liczba ludności


2 909 935[1]

• gęstość

27 os./km²[1]

Języki urzędowe

niemiecki

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Obszar Głównodowodzącego Wschodu (niem. Gebiet des Oberbefehlshabers Ost) – wydzielona część terytorium Imperium Rosyjskiego, okupowanego przez Cesarstwo Niemieckie od 1915 roku, planowana do oderwania od Rosji[2][3].

Utworzenie

[edytuj | edytuj kod]

Po pokonaniu Armii Imperium Rosyjskiego w 1915 r. armia niemiecka opanowała obszar dzisiejsze Litwy, Łotwy do linii Dźwiny, wschodnią część Królestwa Polskiego, oraz zachodnie części Ukrainy i Białorusi. Na ziemiach sąsiadujących z Prusami Wschodnimi utworzono sześć okręgów administracyjnych, składające się na obszar Ober-Ost, tj.:

Następnie okręgi były łączone, tak iż w 1917 r. istniały już tylko okręgi: Kurlandia, Białystok-Grodno i Litwa.

Oderwanie powyższego obszaru od Rosji zostało usankcjonowane w traktacie pokojowym pomiędzy państwami centralnymi a Rosją z dnia 3 marca 1918 r., który uprawomocnił się 29 marca tego roku.

Polityka wobec mieszkańców

[edytuj | edytuj kod]

Szkolnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Władze Ober-Ost wprowadziły zasadę równouprawnienia mieszkańców pod względem edukacji we własnym języku narodowym. Umożliwiło to zakładanie szkół prowadzących naukę w językach polskim, litewskim i białoruskim[2].

Polityka specjalna

[edytuj | edytuj kod]

W przeciwieństwie do realizowanej na terenie Królestwa Polskiego polityki 5 listopada, w celu zneutralizowania wpływów polskich na terenie Ober-Ost, władze niemieckie faworyzowały nacjonalistów litewskich oraz utrudniały polską działalność polityczną. Wyrazem tego było m.in. uznanie 23 marca 1918 roku przez Niemcy niepodległości Królestwa Litwy, ze stolicą w Wilnie[4], oraz wspieranie powstającej Republiki Litewskiej[2].

Likwidacja

[edytuj | edytuj kod]

Od 11 listopada 1918 r. podstawą do przebywania wojsk niemieckich na terenach należących przed wojną do Rosji, tj. m.in. w Królestwie Polskim, jak również na obszarze Ober-Ost, był punkt 12 rozejmu pomiędzy Ententą a Niemcami[5]. Zgodnie z postanowieniami rozejmu o czasie wycofaniu wojsk niemieckich miała zdecydować Ententa, biorąc pod uwagę sytuację wewnętrzną powyższych terytoriów.

Po podpisaniu zawieszenia broni pomiędzy Niemcami a Ententą, rząd bolszewickiej Rosji uznał traktat brzeski za nieobowiązujący. Proces likwidacji niemieckiej okupacji na wschodzie, w tym Ober-Ostu, przebiegał w faktycznym porozumieniu pomiędzy wojskami niemieckimi a bolszewikami, i odbywał się równocześnie z marszem Armii Czerwonej na zachód, np. 5 stycznia 1919 roku bolszewicy zajęli Wilno. Na podstawie zawartej w Białymstoku umowy Wojsko Polskie zostało dopuszczone na terytorium Ober-Ost przez Niemców dopiero 9 lutego 1919 roku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Herbert Becker: Das Baltikum (Kurland, Livland, Estland, Litauen) und die Friedensverhandlungen in Brest-Litowsk 1917/18. [dostęp 2013-08-18]. (niem.).
  2. a b c Joanna Gierowska-Kałłaur, Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich, W-wa: Neriton, 2003.
  3. Jerzy Turonek, Białoruś pod okupacją niemiecką, W-wa: Książka i Wiedza, 1993, ISBN 83-05-12611-0.
  4. Informacja w dziale nieurzędowym Monitora Polskiego Nr 32 z 25 marca 1918 r.
  5. Tekst rozejmu pomiędzy Ententą a Niemcami (ang.) (Wikisource)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Das Land Ober Ost, Stuttgart-Berlin 1917.
  • Jan Dąbrowski, Wielka Wojna 1914–1918, W-wa: Trzaska, Evert i Michalski, 1937.
  • Aleksy Deruga, Polityka wschodnia Polski wobec ziem Litwy, Białorusi i Ukrainy (1918–1919), W-wa: Książka i Wiedza, 1969.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy