Przejdź do zawartości

QTH locator

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świat dzieli się na 324 (18 ²) pola Maidenhead

Locator – system lokatorów (ang.) Grid Square Locator lub Maidenhead Locator System (nazwa pochodzi od miejscowości Maidenhead położonej pod Londynem); opracowany po spotkaniu europejskich menedżerów VHF I Regionu IARU w roku 1980, oparty jest na współrzędnych geograficznych.

Opis systemu

[edytuj | edytuj kod]
Pole IO podzielone na 100 kwadratów

Świat podzielony został na 324 pola o wymiarach 20 × 10 stopni geograficznych. Siatka ma kształt kwadratów o rozmiarze 10° szerokości geograficznej i 20° długości geograficznej. Każde duże pole oznaczone jest dwoma dużymi literami od A do R.

Każde duże pole lokatora podzielone jest na 100 mniejszych pól, zwanych kwadratami o wymiarach 2 × 1 stopień geograficzny. Kwadraty te oznaczono dwucyfrowymi liczbami poczynając od lewego dolnego rogu dużego pola (00), kończąc na prawym górnym rogu (99).

Na przykład w kwadracie FN31 znajduje się siedziba radiostacji głównej ARRLMaxim Memorial Station, W1AW.

Dalszy podział kwadratu, to podział na 576 pól o wymiarach 5 minut długości geograficznej x 2,5 minuty szerokości geograficznej, co odpowiada około 3 × 4 mile (na terenie USA). Pola te oznaczone są małymi literami od aa do xx.

Przykładowy lokator składa się z:

  • dwóch dużych liter – JO
  • dwóch cyfr – 72
  • dwóch małych liter – ax

co zapisuje się jako JO72ax.

Oznaczenie to pozwala określić położenie stacji na kuli ziemskiej z dokładnością do 2–3 kilometrów i wykorzystywane jest do określania odległości między radiostacjami oraz kąta azymutu w celu dokładnego ustawienia anteny kierunkowej.

Skład QTH lokatora

Na jeszcze bardziej precyzyjne odwzorowanie lokalizacji, dwie dodatkowe cyfry były proponowane i ratyfikowane w rozszerzonym lokalizatorze, co w sumie dałoby osiem znaków, dzieląc kwadrat na mniejsze. Taka precyzja ma zastosowania w bardzo krótkich przęsłach komunikacyjnych. Poza tym, nie istnieje wspólna definicja, aby rozszerzać system dalej do mniejszych kwadratów. Najczęściej rozszerzenie lokatora odbywa się poprzez powtarzanie zmiennego subsquare i rozszerzonego kwadratu (numery bazowe 24 i 10).

Podsumowując:

  • Pierwsza para (pole) koduje się z podstawy 18, a litery „A” do „R”.
  • Druga para (kwadrat) koduje z bazy 10 i cyfry „0” do „9”.
  • Trzecia para (subsquare) koduje z bazy 24 i litery „a” do „x”.
  • Czwarta para (rozszerzony kwadrat) koduje z bazy 10 i cyfry „0” do „9”.
  • Piąty i kolejne pary nie są formalnie zdefiniowany, ale przy recyrkulacji algorytmu trzeciej i czwartej pary jest możliwe określenie: JN99xx99xx99

Na krótkofalarskich częstotliwościach VHF i UHF, pozycje są wskazywane według lokatorów do trzeciej pary (KO02MF). Bardziej precyzyjne raporty pozycji są bardzo rzadko stosowane[potrzebny przypis].

QRA locator

[edytuj | edytuj kod]

Pierwowzorem systemu był opracowany przez niemieckiego krótkofalowca DL3NQ system QRA locator[1]; rozwinięty w roku 1959 dla VHF Working Group I Regionu IARU jako "standard lokalizacji". Oryginalnie QRA locator składał się z dwóch liter i dwóch cyfr (np. EM17). W roku 1963, w celu zwiększenia dokładności, po podzieleniu małego kwadratu na kolejne 9 mniejszych, dodano kolejną literę (np. EN43d).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Deutschland, 1958 von DL3NQ, DL-QTC 5/64 S.310

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy