Przejdź do zawartości

Raven Klaasen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raven Klaasen
Ilustracja
Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

16 października 1982
King William’s Town

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Stephan de Kock

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

208 (24 października 2011)

Australian Open

1Q (2012)

US Open

2Q (2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

19

Najwyżej w rankingu

7 (5 sierpnia 2019)

Australian Open

F (2014)

Roland Garros

3R (2018)

Wimbledon

F (2018)

US Open

QF (2014)

Raven Klaasen (ur. 16 października 1982 w King William’s Town) – południowoafrykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W gronie zawodowców od 2002 roku. W turniejach rangi ATP Tour odniósł 19 zwycięstw w grze podwójnej. Ponadto Klaasen przegrał 23 finały zawodów w ATP Tour, w tym finały wielkoszlemowych Australian Open 2014 i Wimbledonu 2018.

W marcu 2009 roku zadebiutował w reprezentacji kraju w zmaganiach o Puchar Davisa w rundzie przeciwko Macedonii. Do końca 2020 roku zagrał w zawodach cztery pojedynki singlowe, z których trzy wygrał, oraz szesnaście meczów deblowych, z których w jedenastu zwyciężył.

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 208. miejsce (24 października 2011), a w klasyfikacji deblistów 7. pozycję (5 sierpnia 2019).

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (19–23)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 10 lutego 2013 Montpellier Twarda (hala) Szwecja Johan Brunström Francja Marc Gicquel
Francja Michaël Llodra
3:6, 6:3, 9–11
Zwycięzca 1. 25 maja 2013 Nicea Ceglana Szwecja Johan Brunström Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 22 września 2013 Metz Twarda (hala) Szwecja Johan Brunström Francja Nicolas Mahut
Francja Jo-Wilfried Tsonga
6:4, 7:6(5)
Zwycięzca 3. 29 września 2013 Kuala Lumpur Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Urugwaj Pablo Cuevas
Argentyna Horacio Zeballos
6:2, 6:4
Finalista 2. 25 stycznia 2014 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Eric Butorac Polska Łukasz Kubot
Szwecja Robert Lindstedt
3:6, 3:6
Zwycięzca 4. 16 lutego 2014 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 6:4
Zwycięzca 5. 19 października 2014 Sztokholm Twarda (hala) Stany Zjednoczone Eric Butorac Filipiny Treat Huey
Stany Zjednoczone Jack Sock
6:4, 6:3
Finalista 3. 11 stycznia 2015 Ćennaj Twarda Indie Leander Paes Lu Yen-hsun
Wielka Brytania Jonathan Marray
3:6, 6:7(4)
Zwycięzca 6. 17 stycznia 2015 Auckland Twarda Indie Leander Paes Wielka Brytania Dominic Inglot
Rumunia Florin Mergea
7:6(1), 6:4
Finalista 4. 22 lutego 2015 Delray Beach Twarda Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 6:3, 6–10
Finalista 5. 23 maja 2015 Genewa Ceglana Lu Yen-hsun Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
5:7, 6:4, 7–10
Zwycięzca 7. 21 czerwca 2015 Halle Trawiasta Stany Zjednoczone Rajeev Ram Indie Rohan Bopanna
Rumunia Florin Mergea
7:6(5), 6:2
Finalista 6. 4 października 2015 Kuala Lumpur Twarda (hala) Stany Zjednoczone Rajeev Ram Filipiny Treat Huey
Finlandia Henri Kontinen
6:7(4), 2:6
Zwycięzca 8. 11 października 2015 Tokio Twarda Brazylia Marcelo Melo Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
7:6(5), 3:6, 10–7
Zwycięzca 9. 18 października 2015 Szanghaj Twarda Brazylia Marcelo Melo Włochy Simone Bolelli
Włochy Fabio Fognini
6:3, 6:3
Finalista 7. 2 kwietnia 2016 Miami Twarda Stany Zjednoczone Rajeev Ram Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
7:5, 1:6, 7–10
Finalista 8. 21 maja 2016 Genewa Ceglana Stany Zjednoczone Rajeev Ram Stany Zjednoczone Steve Johnson
Stany Zjednoczone Sam Querrey
4:6, 1:6
Finalista 9. 13 czerwca 2016 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Wielka Brytania Dominic Inglot Chorwacja Mate Pavić
Nowa Zelandia Michael Venus
6:3, 3:6, 9–11
Zwycięzca 10. 19 czerwca 2016 Halle Trawiasta Stany Zjednoczone Rajeev Ram Polska Łukasz Kubot
Austria Alexander Peya
7:6(5), 6:2
Zwycięzca 11. 2 października 2016 Chengdu Twarda Stany Zjednoczone Rajeev Ram Hiszpania Pablo Carreño-Busta
Polska Mariusz Fyrstenberg
7:6(2), 7:5
Finalista 10. 9 października 2016 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Rajeev Ram Hiszpania Marcel Granollers
Polska Marcin Matkowski
2:6, 6:7(4)
Finalista 11. 20 listopada 2016 Londyn Twarda (hala) Stany Zjednoczone Rajeev Ram Finlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
6:2, 1:6, 8–10
Zwycięzca 12. 26 lutego 2017 Delray Beach Twarda Stany Zjednoczone Rajeev Ram Filipiny Treat Huey
Białoruś Maks Mirny
7:5, 7:5
Zwycięzca 13. 18 marca 2017 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Rajeev Ram Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:7(1), 6:4, 10–8
Finalista 12. 18 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Stany Zjednoczone Rajeev Ram Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
3:6, 4:6
Zwycięzca 14. 25 lutego 2018 Marsylia Twarda (hala) Nowa Zelandia Michael Venus Nowa Zelandia Marcus Daniell
Wielka Brytania Dominic Inglot
6:7(2), 6:3, 10–4
Finalista 13. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta Nowa Zelandia Michael Venus Wielka Brytania Dominic Inglot
Chorwacja Franko Škugor
6:7(3), 5:7
Finalista 14. 14 lipca 2018 Wimbledon, Londyn Trawiasta Nowa Zelandia Michael Venus Stany Zjednoczone Mike Bryan
Stany Zjednoczone Jack Sock
3:6, 7:6(7), 3:6, 7:5, 5:7
Finalista 15. 12 sierpnia 2018 Toronto Twarda Nowa Zelandia Michael Venus Finlandia Henri Kontinen
Australia John Peers
2:6, 7:6(7), 6–10
Finalista 16. 7 października 2018 Tokio Twarda Nowa Zelandia Michael Venus Japonia Ben McLachlan
Niemcy Jan-Lennard Struff
4:6, 5:7
Finalista 17. 12 stycznia 2019 Auckland Twarda Nowa Zelandia Michael Venus Japonia Ben McLachlan
Niemcy Jan-Lennard Struff
3:6, 4:6
Finalista 18. 19 maja 2019 Rzym Ceglana Nowa Zelandia Michael Venus Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
1:6, 3:6
Zwycięzca 15. 23 czerwca 2019 Halle Trawiasta Nowa Zelandia Michael Venus Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
4:6, 6:3, 10–4
Zwycięzca 16. 4 sierpnia 2019 Waszyngton Twarda Nowa Zelandia Michael Venus Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
3:6, 6:3, 10–2
Finalista 19. 17 listopada 2019 Londyn Twarda (hala) Nowa Zelandia Michael Venus Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
3:6, 4:6
Finalista 20. 29 lutego 2020 Dubaj Twarda Austria Oliver Marach Australia John Peers
Nowa Zelandia Michael Venus
3:6, 2:6
Zwycięzca 17. 25 października 2020 Kolonia Twarda (hala) Japonia Ben McLachlan Niemcy Kevin Krawietz
Niemcy Andreas Mies
6:2, 6:4
Zwycięzca 18. 8 sierpnia 2021 Waszyngton Twarda Japonia Ben McLachlan Wielka Brytania Neal Skupski
Nowa Zelandia Michael Venus
7:6(4), 6:4
Finalista 21. 20 lutego 2022 Marsylia Twarda (hala) Japonia Ben McLachlan Ukraina Denys Mołczanow
Rosja Andriej Rublow
6:4, 5:7, 7–10
Finalista 22. 17 lipca 2022 Newport Trawiasta Brazylia Marcelo Melo Stany Zjednoczone William Blumberg
Stany Zjednoczone Steve Johnson
4:6, 5:7
Finalista 23. 6 sierpnia 2022 Los Cabos Twarda Brazylia Marcelo Melo Stany Zjednoczone William Blumberg
Serbia Miomir Kecmanović
0:6, 1:6
Zwycięzca 19. 2 października 2022 Seul Twarda Stany Zjednoczone Nathaniel Lammons Kolumbia Nicolás Barrientos
Meksyk Miguel Ángel Reyes-Varela
6:1, 7:5

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy