Przejdź do zawartości

Remiz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remiz
Jarocki, 1819[1]
Ilustracja
Remiz zwyczajny (R. pendulinus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

remizy

Rodzaj

Remiz

Typ nomenklatoryczny

Motacilla pendulinus Linnaeus, 1758

Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Remizrodzaj ptaków z rodziny remizów (Remizidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[12].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 10–11 cm; masa ciała 7,5–12,5 g[13].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1817 roku polski zoolog Feliks Paweł Jarocki w publikacji swojego autorstwa o tytule Spis ptaków w gabinecie zoologicznym Królewsko Warszawskiego Uniwersytetu znayduiących się, a podług naynowszego systemu ustawionych[1]. Jako gatunek typowy Jarocki wyznaczył remiza zwyczajnego (R. pendulinus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Remiz (Remiza, Remizus): polska nazwa Remiz dla remiza zwyczajnego[14].
  • Aegithalus (Oegithalus): gr. αιγιθαλος aigithalos ‘sikora’[15]. Gatunek typowy: Motacilla pendulinus Linnaeus, 1758.
  • Parcoraeus (Paraeoreus): rodzaj Parus Linnaeus, 1758 (sikora); gr. αιωρεω aiōreō ‘zwieszać się, wisieć’[16]. Gatunek typowy: Parcoraeus narbonensis Brookes, 1828 (= Motacilla pendulinus Linnaeus, 1758).
  • Pendulinus: łac. pendulinus ‘wahadło, zwisający’, od pendulus ‘zwisając, wiszący’, od pendere ‘zwisać’[17]. Gatunek typowy: Motacilla pendulinus Linnaeus, 1758.
  • Struthus: gr. στρουθος strouthos ‘wróbel, zięba, mały ptak’[18]. Gatunek typowy: „Les Remiz” Cuvier (= Motacilla pendulinus Linnaeus, 1758).
  • Paroides: rodzaj Parus Linnaeus, 1758 (sikora); -οιδης -oidēs „przypominający”[19]. Gatunek typowy: Motacilla pendulinus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[20]:

  1. Wariant pisowni Aegithalus Boie, 1822.
  2. Nomen nudum; nie Pendulinus Vieillot, 1816.
  3. Nie Struthus Boie, 1826.
  4. Wariant pisowni Parcoraeus Brookes, 1828.
  5. Nie Pendulinus Vieillot, 1816.
  6. Nie Paroides C.L. Brehm, 1828.
  7. a b Wariant pisowni Remiz Jarocki, 1819.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b F.P. Jarocki: Spis ptaków w gabinecie zoologicznym Królewsko Warszawskiego Uniwersytetu znayduiących się, a podług naynowszego systemu ustawionych. Warszawa: nakł. i drukiem Zawadzkiego i Węckiego Uprzywilejowanych Drukarzy i Księgarzy Dworu Królestwa Polskiego, 1819, s. 21. (pol.).
  2. F. Boie. Ueber Classification, insonderheit der europäischen Vögel. „Isis von Oken”. Jahrgang 1822, s. 556, 1822. (niem.). 
  3. R.-P. Lesson: Manuel d’ornithologie, ou description des genres et des principales espèces d’oiseaux. T. 2. Paris: Roret, 1828, s. 433. (fr.).
  4. J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. London: Richard Taylor, 1828, s. 84. (ang.).
  5. Ch.L. Brehm. Uebersicht der deutschen Vögelarten. „Isis von Oken”. 21, s. 1284, 1828. (niem.). 
  6. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. tabela A. (łac.).
  7. J. Brookes: Museum Brookesianum: a descriptive and historical catalogue of the remainder of the anatomical & zootomical museum. [London]: Printed by Richard Taylor, 1830, s. 95. (ang.).
  8. C.L. Brehm: Handbuch der Naturgeschichte aller Vögel Deutschlands. Ilmenau: B.F. Voigt, 1831, s. 475. (niem.).
  9. J.E. von Rider & C.W. Hahn: Fauna Boica, oder, Gemeinnutzige naturgeschichte der Thiere Bayerns. T. 2: Vögel. Cz. 1. Nürnberg: In der E.H. Zeh’schen buchhandlung, 1834, s. xiii. (niem.).
  10. L.H. Stejneger. Review of Japanese birds. II.—Tits and nuthatches. „Proceedings of the United States National Museum”. 9 (578), s. 387, 1887. (ang.). 
  11. J.P. Pražák: Familie: Meisen, Paridae. W: J.A. Naumann & C.R. Hennicke: Naturgeschichte der Vögel Mitteleuropas. Cz. 2: Grasmücken, Timalien, Meisen und Baumläufer. Gera-Untermhaus: F.E. Köhler, 1897, s. 240. (niem.).
  12. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Waxwings and allies, tits, penduline tits [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  13. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Penduline-Tits (Remizidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Remiz, DOI10.2173/bow.remizi1.01 [dostęp 2023-07-10] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  14. The Key to Scientific Names, Remiz [dostęp 2022-01-15].
  15. The Key to Scientific Names, Aegithalus [dostęp 2022-01-15].
  16. The Key to Scientific Names, Parcoraeus [dostęp 2023-07-10].
  17. The Key to Scientific Names, Pendulinus [dostęp 2023-07-10].
  18. The Key to Scientific Names, Struthus [dostęp 2023-07-10].
  19. The Key to Scientific Names, Paroides [dostęp 2023-07-10].
  20. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Remizidae Olphe-Galliard, 1891 - remizy - Penduline tits (wersja: 2017-08-22), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-07-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy