Reptilicus
Amerykański plakat filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
20 lutego 1961[1] |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
92 min (wersja duńska) |
Reżyseria |
Poul Bang (wersja duńska) |
Scenariusz | |
Główne role |
Asbjørn Andersen |
Muzyka |
Sven Gyldmark, Victor Skaarup (wersja duńska)[1] |
Zdjęcia |
Aage Wiltrup |
Scenografia |
Helge Hansen |
Kostiumy |
Hanny Zalabery |
Montaż |
Sven Methling |
Produkcja |
Samuel Z. Arkoff |
Wytwórnia |
Saga Studio |
Dystrybucja |
Teatrenes Filmskontor (Dania) |
Strona internetowa |
Reptilicus – duńsko-amerykański monster movie z 1961 roku w reżyserii Poula Banga[5]. Powstały równolegle dwie wersje językowe filmu[6] .
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Inżynier górniczy Svend Viltortf podczas odwiertów naftowych w Lappmarken znajduje zamarznięty ogon prehistorycznej jaszczurki. Znalezisko jest zabrane do Kopenhagi przez dwóch paleontologów – Otto Manrtensa i Petera Dalby’ego i przechowywane w Narodowym Akwarium Danii . Wskutek niedopatrzenia Dalby’ego chłodnia, w której ogon jest trzymany, przypadkowo się otwiera i ogon wysycha. Jednak ku zdumieniu wszystkich, tkanki regenerują się. Do Danii przyjeżdżają przysłani przez ONZ – duńska przedstawicielka UNESCO Connie Møller[a] i generał US Army Mark Grayson. Na konferencji prasowej odradzająca się jaszczurka zostaje nazwana imieniem Reptilicus[7][8].
Reptilicus jest trzymany w specjalnym akwarium, zaś rząd duński przydziela Graysona do sił ochronnych. Tymczasem Svend znajdujący się w Kopenhadze jako świadek nawiązuje bliższą znajomość z Karen, jedną z córek Martensa. Grayson niespecjalny zadowolony z powierzonej funkcji zostaje oprowadzany przez Connie i oficera łącznikowego kpt-a Branta z armii duńskiej po Ogrodach Tivoli[b]. Burzliwą nocą Reptilicus w pełni się regeneruje i zabija Dalby’ego. Bestia uwalnia się i szerzy strach i przerażenie w Danii. Siły lądowe zostają rozmieszczone pod dowództwem Graysona, by skonfrontować się z potworem. Ostrzał artyleryjski nic nie daje z powodu twardych łusek Reptilicusa. Skutek przynosi dopiero użycie miotacza płomieni i poparzony Reptilicus ucieka do morza[7].
Connie wątpi w pokonanie Reptilicusa z powodu jego zdolności regeneracyjnych. Po jakimś czasie duńska marynarka lokalizuje Reptilicusa w głębinach cieśniny Sund i przeprowadza na niego podwodny atak bombowy w wyniku, którego potwór traci nogę. Atak zostaje przerwany po tym jak Connie uświadamia Graysona, że odstrzelone kawałki Reptilicusa nigdy nie zostaną odnalezione pod wodą i mogą się zregenerować. Będący na plaży świadkiem ataku Martens ma zawał i pilnie jest hospitalizowany. Dwa tygodnie później Reptilicus pojawia się na nad Szlezwik-Holsztynem, a następnie Szwecją ujawniając zdolność lotu. Wojsko przygotowuje się na kontratak. Svend słysząc o kolejnych doniesieniach ma poczucie winy z powodu odkrycia szczątków Reptilicusa[7].
Reptilicus wyłania się z morza nad kopenhaską plażą i maszeruje przez Christianshavn prosto do centrum miasta. Atak wojskowy na bestię nie daje skutku, ale Grayson jest zdeterminowany zabić Reptilicusa. Przybyły ze szpitala Martens krytykuje metody Graysona i zwraca uwagę, że rozwalone od bomb kawałki Reptilicusa mogą zmienić w kolejne samodzielne potwory. Pojawia się pomysł, by wstrzyknąć do krwiobiegu potwora truciznę powodującą paraliż. Connie i druga z córek Martensa – Lise w pośpiechu opracowują odpowiednią ilość trucizny. Na Rådhuspladsen Grayson osobiście wystrzeliwuje z bazooki truciznę prosto w pysk Reptilicusa i tym samym potwór umiera. Wszyscy są szczęśliwi, jednak w morskich głębinach znajduje się odrąbana noga Reptilicusa gotowa do regeneracji[7].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Asbjørn Andersen – prof. Otto Martens
- Ann Smyrner – Lise Martens
- Mimi Heinrich – Karen Martens
- Carl Ottosen – gen. brygady Mark Grayson
- Bent Mejding – Svend Viltorft
- Bodi Miller – Connie Møller (wersja duńska)
- Marla Behrens – Connie Miller (wersja amerykańska)
- Povl Wöldike – dr Peter Dalby
- Ole Wisborg – kapitan Brandt
- Mogens Brandt – dyrektor policji Hassing
- Dirch Passer – dozorca Dirk Mikkelsen[c]
- Kjeld Petersen – szef policji Olsen
- Birthe Wilke – piosenkarka w Tivoli
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Sønnichsen 2010 ↓, s. 286.
- ↑ Rowan 2016 ↓, s. 119.
- ↑ a b c d Craig 2019 ↓, s. 304.
- ↑ Skotak 2018 ↓.
- ↑ White 2013 ↓, s. 135.
- ↑ Jensen 2010 ↓.
- ↑ a b c d Sidney W. Pink , Poul Bang , Reptilicus, Saga Studios .
- ↑ Reptilicus' skaber er død. Dansk Filmskat. [dostęp 2022-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)]. (duń.).
- ↑ Reptilicus [online], www.dfi.dk [dostęp 2022-08-23] (duń.).
- ↑ Kinnard 1988 ↓, s. 129.
- ↑ Piil 2006 ↓, s. 312.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rob Craig: American International Pictures: A Comprehensive Filmography. Jefferson (Kalifornia Północna): McFarland & Company, 2019. ISBN 978-1-4766-6631-0. (ang.).
- Jacob Wendt Jensen: Ove Sprogøe - En Biografi. Kopenhaga: People's Press, 2010. ISBN 978-87-7180-530-7. (duń.).
- Roy Kinnard: Beasts and Behemoths: Prehistoric Creatures in the Movies. Lanham (Maryland): Scarecrow Press, 1988. ISBN 978-0-8108-2062-3. (ang.).
- Morten Piil: Danske Filmskuespillere: 525 portrætter. Wyd. 2. Kopenhaga: Gyldendal, 2006. ISBN 87-02-02104-8. (duń.).
- Terry Rowan: Hollywood Monsters & Creepy Things. Morrisville: Lulu.com, 2016. ISBN 978-1-365-46197-2. (ang.).
- Robert Skotak: Ib Melchior: Man of Imagination. Albany (Georgia): BearManor Media, 2018. ISBN 978-1-887664-41-7. (ang.).
- Ole Sønnichsen: Dirch Passer. Wyd. 2. Kopenhaga: Gyldendal, 2010. ISBN 978-87-02-09909-6. (duń.).
- Mike White: Cinema Detours. Morrisville: Lulu.com, 2013. ISBN 978-1-300-98117-6. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Reptilicus w bazie IMDb (ang.)
- Reptilicus w bazie Filmweb