Robert Prygiel
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
200 cm | |||||||||||||||||||||||||
Pozycja | ||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Robert Prygiel (ur. 17 kwietnia 1976 w Radomiu) – polski trener i siatkarz, grający na pozycji atakującego, reprezentant Polski. Uczestnik igrzysk olimpijskich 1996 w Atlancie, mistrzostw świata 2002 w Argentynie i 2-krotnie Mistrzostw Europy: 2003 w Niemczech i 2007 w Rosji.
Złoty medalista mistrzostw Polski w sezonie 1996/97 w barwach Yawal Absolwent AZS Częstochowa, 5-krotny brązowy medalista mistrzostw Polski: 1993/94 i 1994/95 z Czarnymi Radom, 1995/96 z Yawal AZS Częstochowa, 2001/02 ze Skrą Bełchatów i 2008/09 z Jastrzębskim Węglem. Jako zawodnik tego ostatniego klubu wywalczył w 2009 roku srebrny medal w europejskim Pucharze Challenge.
Zakończył karierę w 2013 roku po wywalczeniu mistrzostwa I ligi z Czarnymi Radom. Przez kolejne 2 sezony prowadził radomską drużyną jako I trener w rozgrywkach Plusligi. W sezonie 2015/2016 asystent Raula Lozano w Radomiu. Po objęciu przez Argentyńczyka reprezentacji Iranu, w kwietniu 2016, wrócił na stanowisko I trenera. 14 stycznia 2021 roku przestał pełnić obowiązki pierwszego trenera drużyny. Latem 2021 został prezesem Stali Nysa[1]. W lutym 2024 roku wystartował w wyborach samorządowych na prezydenta miasta Radom, które odbędą się w kwietniu[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 kwietnia 1976 w Radomiu jako syn Tadeusza i Elżbiety Zawadzkiej. W 1995 ukończył miejscowe V Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta. Następnie studiował w Wyższej Szkole Zarządzania Nieruchomościami w Warszawie oraz w Collegium Humanum w Warszawie[3]. Jest żonaty (Katarzyna), ma trzy córki: Zuzannę (ur. 2002), Ninę (ur. 2005) oraz Kalinę (ur. 2010). Obecnie mieszkają w Radomiu.
Kariera zawodnicza
[edytuj | edytuj kod]Od najmłodszych lat interesował się sportem. Uprawiał m.in. kolarstwo, lekkoatletykę, tenis stołowy, judo, piłkę nożną. Na mistrzostwach województwa w badmintona wypatrzył go trener siatkarski Arkadiusz Sawiczyński i zaproponował mu uprawianie siatkówki. Początkowo trenował na zajęciach SKS-u w Szkole Podstawowej nr 7 w Radomiu. Dopiero chodząc do szkoły średniej rozpoczął treningi w Czarnych Radom pod okiem szkoleniowca Krzysztofa Jaskulskiego. Zapowiadany był jako utalentowany i zdolny gracz. Nie od razu jednak kwalifikował się do wyjściowego składu drużyny występującej w Ekstraklasie.
Zadebiutował w niej roli zmiennika w jednym z meczów, kiedy radomianie zdecydowanie prowadzili. Od tego czasu pojawiał się regularnie na parkiecie, na krótsze bądź dłuższe fragmenty spotkań. W podstawowej szóstce znalazł się przypadkowo. W pierwszym spotkaniu ligowym sezonu 1994/95 musiał zastąpić Dariusza Grobelnego, który złamał nogę. Debiut zaliczył udanie i od tego momentu pojawiał się wyjściowym składzie radomian.
W 1994 roku z Czarnymi zdobył brązowy medal w mistrzostwach kraju. Rok później z drużyną powtórzył ten sukces.
Po wywalczeniu drugiego "krążka" przeszedł do zespołu AZS-u Częstochowa, który wtedy był oparty na młodych zawodnikach, w tym również młodzieżowych reprezentantach Polski. W drużynie towarzyszyli mu m.in. Piotr Gruszka, Damian Dacewicz, Marcin Nowak. W pierwszym sezonie z nową drużyną zdobył kolejny w swojej karierze brązowy medal, natomiast w 1997 roku wywalczył mistrzostwo kraju. W tym samym roku został graczem Legii Warszawa.
W warszawskiej Legii trenował pod okiem Jerzego Salwina, a z drużyną z Warszawy nie odniósł jednak większych sukcesów. Po spadku stołecznego klubu z najwyższej klasy ligowej Robert Prygiel wrócił do drużyny Czarnych Radom.
Powrót do Radomia pozytywnie wpłynął na jego formę, ponieważ w połowie pierwszego sezonu 2000/01, został uznany najlepszym atakującym Polskiej Ligi Siatkówki. W klubie jednak panowała nieodpowiednia atmosfera, spowodowana niesportowymi zachowaniami niektórych zawodników, która przekładała się na wyniki w lidze. Robert Prygiel ze swoim zespołem przegrał rywalizację z Jastrzębskim Węglem o brązowy medal mistrzostw kraju. W kolejnym sezonie wycofał się sponsor, a klub nie miał już pieniędzy. Po rundzie zasadniczej Prygiel wraz z Adamem Nowikiem przeszedł do Skry Bełchatów, broniącej się przed grą w barażach. Nowi siatkarze okazali się znaczącym wzmocnieniem drużyny, która rozgrywki zakończyła na 3. miejscu. Był to pierwszy medal w historii tego klubu.
W 2003 wyjechał do Rosji, by reprezentować zespół Gazprom Surgut. Został pierwszym Polakiem, który wystąpił w rosyjskiej lidze. Już w pierwszym sezonie zajął 9. miejsce w klasyfikacji najlepszych zawodników Superligi w plebiscycie gazety "Sport–Ekspres". Po zakończeniu rozgrywek Prygiel zdecydował się zostać w rosyjskim klubie na kolejne 3 sezony.
W 2008 zawodnik podpisał kontrakt z Jastrzębskim Węglem. Początkowo negocjował z działaczami Jadaru Radom, ale nie doszedł z nimi do porozumienia. W Jastrzębiu grał również w sezonie 2008/09, dochodząc z klubem do Final Four rozgrywek Pucharu Challenge, gdzie Polacy przegrali 2:3 mecz finałowy, decydujący o zdobyciu pucharu, mecz z tureckim Arkasem Spor Izmir. Siatkarz zdobył też swój piąty brązowy medal mistrzostw Polski.
Potem przez rok grał Jadarze Radom, a następnie w Politechnice Warszawskiej.
W 2011 wrócił do swojego macierzystego klubu, Czarni Radom. W pierwszym sezonie z Wojskowymi awansował do I ligi, a w następnym do PlusLigi, zdobywając mistrzostwo rozgrywek I ligi. W klubie równolegle pełnił obowiązki asystenta trenera Wojciecha Stępnia. Po tym sukcesie zdecydował się zakończyć karierę zawodniczą.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W 1993 roku zadebiutował w barwach narodowych, biorąc udział na mistrzostwach świata kadetów w Stambule. Dwa lata później pojechał z kadrą na mistrzostwa świata juniorów w Malezji. Oba turnieje z reprezentacją nie zaliczył do udanych.
W pierwszej reprezentacji narodowej debiutował w jednym z meczów towarzyskich przed Igrzyskami Olimpijskimi w Atlancie (1996). Wziął udział w licznych spotkaniach sparingowych. Został powołany również na olimpiadę. W imprezie nie zagrał w żadnym meczu, a reprezentacja Polski zajęła 11. miejsce.
W następnych latach często otrzymywał powołania, ale często znajdował się poza pierwszą szóstką. Mimo że zaliczył udany sezon 2000/01 w drużynie Czarnych Radom, nie znalazł się w składzie na Mistrzostwach Europy 2001. Szansę gry w kadrze dał mu nowy szkoleniowiec Waldemar Wspaniały, powołując go Mistrzostwa Świata w Argentynie.
Uczestniczył również meczach Ligi Światowej. W 2003 roku w Lidze Światowej był najskuteczniejszym zawodnikiem polskiego zespołu. Na Mistrzostwach Europy w Lipsku został dostrzeżony przez trenerów m.in. drużyn rosyjskiej Superligi. W 2004 roku po dobrych występach w Superlidze nie znalazł jednak uznania szkoleniowca przygotowującego kadrę do igrzysk w Atenach.
Po dwóch latach wrócił do gry w reprezentacji. Do kadry zaprosił go nowy trener Raúl Lozano. Występował w fazie interkontynentalnej w rozgrywkach Ligi Światowej 2006 i 2007.
Statystyki zawodnika w reprezentacji Polski
[edytuj | edytuj kod]Impreza | Punkty z ataku | Punkty z bloku | Asy serwisowe | Suma |
Liga Światowa 2002 | 75 | 9 | 2 | 86 |
Mistrzostwa Świata 2002 | 4 | 4 | ||
Liga Światowa 2003 | 110 | 10 | 16 | 136 |
Liga Światowa 2007 | 29 | 3 | 1 | 33 |
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 3. miejsce w mistrzostwach Polski z Czarnymi Radom w sezonie 1993/94
- 3. miejsce w mistrzostwach Polski z Czarnymi Radom w sezonie 1994/95
- 3. miejsce w mistrzostwach Polski z Yawal AZS Częstochowa w sezonie 1995/96
- 1. miejsce w mistrzostwach Polski z Yawal Absolwent AZS Częstochowa w sezonie 1996/97
- 3. miejsce w mistrzostwach Polski z Skrą Bełchatów w sezonie 2001/02
- 3. miejsce w mistrzostwach Polski z Jastrzębskim Węglem w sezonie 2008/09
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- najskuteczniejszy gracz reprezentacji Polski w Lidze Światowej 2003
- miejsce w szóstce najlepszych zawodników zagranicznych Superligi po zakończeniu fazy zasadniczej sezonu 2004/2005
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Robert Prygiel został prezesem Stali Nysa. Zastąpi Marka Majkę | Sport Radio ZET [online], sport.radiozet.pl, 29 czerwca 2021 [dostęp 2023-06-26] (pol.).
- ↑ Dwaj byli reprezentanci Polski wchodzą do polityki, wystartują w wyborach samorządowych. sport.co.pl. (pol.).
- ↑ Afera w Collegium Humanum. Lista polityków z Radomia, którzy tam robili MBA jest coraz dłuższa [online], radom.wyborcza.pl [dostęp 2024-03-12] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jacek Bednarczyk, Robert Prygiel – pierwszy Polak grający w rosyjskiej superlidze.
- [1]
- https://www.fivb.com/
- https://web.archive.org/web/20070926223808/http://reprezentacja.net/images_sent/sylwetki/prygiel.pdf
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polski Komitet Olimpijski: Robert Prygiel – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
- Reprezentanci Polski w piłce siatkowej
- Polscy siatkarze
- Polscy olimpijczycy (Atlanta 1996)
- Polscy siatkarze na igrzyskach olimpijskich
- Siatkarze Czarnych Radom
- Siatkarze Legii Warszawa
- Siatkarze Skry Bełchatów
- Siatkarze AZS Politechnika Warszawska
- Siatkarze AZS Częstochowa
- Siatkarze Jastrzębskiego Węgla
- Polscy trenerzy siatkarscy
- Trenerzy siatkarzy Czarnych Radom
- Ludzie urodzeni w Radomiu
- Urodzeni w 1976
- Absolwenci Collegium Humanum – Szkoły Głównej Menedżerskiej
- Siatkarze Gazpromu-Jugry Surgut