Ryszard Shrewsbury

Ryszard Shrewsbury
	; Edward V York z bratem Ryszardem (obraz Paula Delaroche)
	"
	Książę Yorku
Okres	od 1474; do 1483
	Książę Norfolk
Okres	od 1481; do 1483
	Dane biograficzne
Dynastia	Yorkowie
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1473 ; Shrewsbury
Data i miejsce śmierci	1483 (?) ; Tower (?)
Ojciec	Edward IV York
Matka	Elżbieta Woodville
Rodzeństwo	Edward V, Elżbieta York, Maria, Cecylia, Małgorzata, Anna, Jerzy Plantagenet, książę Bedford, Katarzyna, Brygida
Małżeństwo	Anne de Mowbray; od 15 stycznia 1478; do 19 listopada 1481
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ryszard Shrewsbury KG (ur. 17 sierpnia 1473 w Shrewsbury^[1], zm. 1483 (?) w Tower (?)) – książę Yorku o 1474 r., książę Norfolk od 1481 r., drugi syn króla Anglii Edwarda IV i Elżbiety Woodville, młodszy brat króla Edwarda V.

Życiorys

Pochodzenie

Urodził się 17 sierpnia 1473 r. w Shrewsbury jako drugi syn króla Anglii Edwarda IV i jego żony Elżbiety Woodville. Miał dwóch braci: Edwarda, następcę tronu i Jerzego (który zmarł w wieku 2 lat) oraz siedem sióstr (m.in. Elżbietę)^[2]. Jego przyrodnimi braćmi ze strony matki byli Thomas Grey i Richard Grey^[3]. Dodatkowo Edward IV miał co najmniej dwoje dzieci urodzonych poza małżeństwem^[4].

Tytuły

W 1474 r. mianowany księciem Yorku, w 1481 r. otrzymał tytuł księcia Norfolk. Od 1476 r. pełnił również funkcję Lorda Marszałka (Earl Marshal), który odpowiadał za królewskie stajnie.

Śmierć ojca i uwięzienie

Po śmierci ojca w 1483 r. i objęciu tronu przez brata stał się następcą tronu i razem z nim został umieszczony w Tower przez stryja Ryszarda, księcia Gloucester, Lorda Protektora.

25 czerwca 1483 r. Parlament uznał nieślubne pochodzenie Edwarda i Ryszarda (ich ojciec przed ślubem z królową Elżbietą miał poślubić lady Eleonorę Talbot) i oddał koronę księciu Gloucester, teraz Ryszardowi III. Ryszard Shrewsbury utracił wszystkie swoje dotychczasowe tytuły.

Nie wiemy jaką śmiercią umarł Ryszard i jego starszy brat, ani kiedy ona miała miejsce. Najpopularniejsza teoria głosi, iż zostali oni zamordowani na rozkaz Ryszarda III w 1483 r. Inni jako potencjalnych morderców wskazują Henryka VII Tudora, księcia Buckingham (męża jego ciotki Catherine Woodville^[5]) i nowego księcia Norfolk, ale żadnemu z nich nie sposób jest udowodnić bezspornie winy. Uważa się, że to do Ryszarda może należeć mniejszy z dwóch szkieletów znalezionych podczas remontu Tower w 1674 r.

Samozwaniec

W latach 90. XV w. za Ryszarda Shrewsbury podawał się Perkin Warbeck, który próbował objąć tron Anglii w 1497 r., ale został pokonany przez Henryka VII.

Małżeństwo

15 stycznia 1478 r. w kaplicy Świętego Szczepana w Pałacu Westminsterskim niespełna 5-letni Ryszard poślubił starszą o rok Annę Mowbray, 8. hrabinę Norfolk, jedyną córkę i dziedziczkę Johna Mowbraya, 4. księcia Norfolk i Elizabeth Talbot, córki Johna Talbota, 1. hrabiego Shrewsbury^[6]^[1]. Z uwagi na wiek małżonków oraz łączące ich pokrewieństwo^[7] konieczna była dyspensa papieska, którą uzyskano w dniu 12 maja 1477 r.^[8]

Umowa przedmałżeńska, którą zawarł król Edward IV z księżną-wdową Norfolk^[9] zawierała postanowienia na mocy których Ryszard stał się dziedzicem całego majątku po śmierci swojej żony, nawet mimo zawarcia kolejnego małżeństwa^[6]. Spotkało się to z rozczarowaniem pozostałych potencjalnych spadkobierców Anny Mowbray, w szczególności Williama wicehrabiego Berkeley'a^[6].

Uczta weselna oraz wyprawiony tydzień później turniej, w którym brali udział m.in. Thomas Grey i Richard Grey oraz Anthony Woodville (wuj księcia) podkreśliła wpływy rodziny królowej Elżbiety^[6]^[5].

Ryszard owdowiał 19 listopada 1481 r.^[1] Majątek jego zmarłej żony stał się własnością króla Edwarda IV^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c https://www.lamas.org.uk/images/documents/Transactions67/227_260_Anne_Mowbray.pdf s. 229
↑ DanD. Jones DanD., Wojna dwóch róż, 2014, s. 298, ISBN 978-83-65280-39-8 .
↑ PhilippaP. Gregory PhilippaP., David Baldwin i MichaelD.B.M. Jones David Baldwin i MichaelD.B.M., Kobiety wojny Dwu Róż: księżna, królowa i królowa matka, 2011, s. 136, ISBN 978-83-245-8088-0 .
↑ DanD. Jones DanD., Wojna dwóch róż, 2014, s. 315 .
↑ ^a ^b DanD. Jones DanD., Wojna dwóch róż, 2014, s. 307, ISBN 978-83-65280-39-8 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e DavidD. Baldwin DavidD., PhilippaP. Gregory PhilippaP., MichaelM. Jones MichaelM., Kobiety Wojny Dwu Róż. Księżna, królowa i królowa matka, 2011, s. 156-157, ISBN 978-83-245-8088-0 .
↑ Babka Ryszarda Cecylia Neville oraz prababka Anny Catherine Neville były siostrami. Obie przeżyły Annę. Dodatkowo Catherine Neville była wdową po wuju Ryszarda - Johnie Woodville'u.
↑ https://www.lamas.org.uk/images/documents/Transactions67/227_260_Anne_Mowbray.pdf s. 229
↑ Elizabeth Talbot była rodzoną siostrą Eleanor Talbot, kochanki i rzekomej żony Edwarda IV.

.

[:0-1] ttps://www.lamas.org.uk/images/documents/Transactions67/227_260_Anne_Mowbray.pdf s. 229

[2] DanD. Jones DanD., Wojna dwóch róż, 2014, s. 298, ISBN 978-83-65280-39-8 .

[3] PhilippaP. Gregory PhilippaP., David Baldwin i MichaelD.B.M. Jones David Baldwin i MichaelD.B.M., Kobiety wojny Dwu Róż: księżna, królowa i królowa matka, 2011, s. 136, ISBN 978-83-245-8088-0 .

[4] DanD. Jones DanD., Wojna dwóch róż, 2014, s. 315 .

[:2-5] DanD. Jones DanD., Wojna dwóch róż, 2014, s. 307, ISBN 978-83-65280-39-8 .

[:1-6] DavidD. Baldwin DavidD., PhilippaP. Gregory PhilippaP., MichaelM. Jones MichaelM., Kobiety Wojny Dwu Róż. Księżna, królowa i królowa matka, 2011, s. 156-157, ISBN 978-83-245-8088-0 .

[7] Babka Ryszarda Cecylia Neville oraz prababka Anny Catherine Neville były siostrami. Obie przeżyły Annę. Dodatkowo Catherine Neville była wdową po wuju Ryszarda - Johnie Woodville'u.

[8] ttps://www.lamas.org.uk/images/documents/Transactions67/227_260_Anne_Mowbray.pdf s. 229

[9] Elizabeth Talbot była rodzoną siostrą Eleanor Talbot, kochanki i rzekomej żony Edwarda IV.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Książęta Yorku 1 kreacji (parostwo Anglii)	Edmund Langley, 1. książę Yorku (1384–1402) Edward Norwich, 2. książę Yorku (1402–1415) Ryszard Plantagenet, 3. książę Yorku (1425–1460) Edward, 4. książę Yorku (1460–1461)
Książęta Yorku 2 kreacji (parostwo Anglii)	Ryszard Shrewsbury, 1. książę Yorku (1474–1483)
Książęta Yorku 3 kreacji (parostwo Anglii)	Henryk Tudor, 1. książę Yorku (1494–1509)
Książęta Yorku 4 kreacji (parostwo Anglii)	Karol Stuart, 1. książę Yorku (1605–1625)
Książęta Yorku 5 kreacji (parostwo Anglii)	Jakub Stuart, 1. książę Yorku (1644–1685)
Książęta Yorku i Albany 1 kreacji (parostwo Wielkiej Brytanii)	Ernest August Brunszwicki, książę Yorku i Albany (1716–1728)
Książęta Yorku i Albany 2 kreacji (parostwo Wielkiej Brytanii)	Edward August Hanowerski, książę Yorku i Albany (1760–1767)
Książęta Yorku i Albany 3 kreacji (parostwo Wielkiej Brytanii)	Fryderyk August Hanowerski, książę Yorku i Albany (1784–1827)
Książęta Yorku 6 kreacji (parostwo Zjednoczonego Królestwa)	Jerzy Fryderyk Ernest Albert Koburg, 1. książę Yorku (1892–1910)
Książęta Yorku 7 kreacji (parostwo Zjednoczonego Królestwa)	Albert Fryderyk Artur Jerzy Windsor, 1. książę Yorku (1920–1936)
Książęta Yorku 8 kreacji (parostwo Zjednoczonego Królestwa)	Andrzej Albert Chrystian Edward Mountbatten-Windsor, 1. książę Yorku (od 1986)