Przejdź do zawartości

Tadeusz Bramiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Bramiński
komandor porucznik komandor porucznik
Data urodzenia

4 listopada 1875

Data i miejsce śmierci

marzec 1943
KL Stutthof

Przebieg służby
Siły zbrojne

 Kaiserliche Marine
 Marynarka Wojenna (II RP)

Formacja

Żegluga Polska

Stanowiska

dowódca okrętów ORP Pomorzanin, ORP Mewa, ORP Generał Haller, ORP Ślązak, ORP Warta, SS Katowice

Tadeusz Bramiński (ur. 4 listopada 1875 w Rogowie[1], zm. w marcu 1943 w KL Stutthof) – komandor porucznik Marynarki Wojennej II RP.

Syn Ignacego i Apolinary z Klassów[1]. Od 17 roku życia związany ze służbą morską, począwszy od służby na kanonierce, jachcie, okrętach pomiarowych i jednostkach hydrograficznych w Kaiserliche Marine. W 1902 uzyskał stopień oficerski. Po ukończeniu kursów mierniczego i astronomicznego podjął służbę w Departamencie Nawigacyjno – Mierniczym w Berlinie.

W grudniu 1919 zgłosił akces do Marynarki Wojennej, gdzie został przyjęty w marcu 1920 w stopniu porucznika marynarki. Został pierwszym dowódcą ORP Pomorzanin. W grudniu skierowany został do Urzędu Hydrograficznego w Gdańsku. Od 1924 był kolejno dowódcą okrętów ORP Mewa, ORP Generał Haller, ORP Ślązak, ORP Warta. W sierpniu 1926 awansowany do stopnia komandora porucznika i przeniesiony w stan spoczynku. W grudniu tegoż roku przyjęty do Żeglugi Polskiej, a od stycznia 1927 został pierwszym kapitanem SS Katowice. Od 1938 był kierownikiem Wydziału Holowniczo-Ratowniczego „Żeglugi Gdańskiej”.

Po wybuchu wojny, w październiku 1939 odmówił podpisania volkslisty i został skierowany do opracowania map w Marine Arsenal. W 1942 aresztowany. Więziony na Kamiennej Górze, w Gdyni i Gdańsku, a w lutym 1943 przeniesiony do obozu w Stutthofie jako więzień polityczny, gdzie zmarł w marcu 1943.

Jego córką była malarka Boguchwała Bramińska[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 68.
  2. Beata Mróz-Gajewska, Ja - córka swojego ojca [online], trojmiasto.wyborcza.pl, 27 lutego 2010 [dostęp 2019-11-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Sawicki [red:] Kadry Morskie Rzeczypospolitej, Tom II: Polska Marynarka Wojenna, Część I, Korpus oficerów 1918-1947, Szkoła Morska, Gdynia 1996, ISBN 83-86703-50-4-4
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy