Przejdź do zawartości

Thomas Muster

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Muster
Ilustracja
Państwo

 Austria

Data i miejsce urodzenia

2 października 1967
Leibnitz

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1985

Zakończenie kariery

1999 (wznowienie kariery 2010–2011)

Trener

Ronnie Leitgeb

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

44

Najwyżej w rankingu

1 (12 lutego 1996)

Australian Open

SF (1989, 1997)

Roland Garros

W (1995)

Wimbledon

1R (1987, 1992–1994)

US Open

QF (1993, 1994, 1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

94 (7 listopada 1988)

Australian Open

1R (1989, 1990)

US Open

2R (1986)

Strona internetowa

Thomas Muster (ur. 2 października 1967 w Leibnitz) – austriacki tenisista, lider rankingu ATP singlistów, zwycięzca French Open 1995 w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W gronie juniorów Muster awansował do finału French Open 1985 w grze pojedynczej. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 1999 roku. W czerwcu 2010 ponownie wznowił starty w profesjonalnym tenisie, a ostatecznie zakończył karierę w listopadzie sezonu 2011[1].

W 1995 roku Austriak wygrał wielkoszlemowy French Open grze pojedynczej, po finale z Michaelem Changiem[2]. Jest również zdobywcą 8 tytułów rangi ATP Masters Series. Łącznie w swojej karierze wygrał 44 turnieje rangi ATP World Tour z 55 osiągniętych finałów.

W grze podwójnej Muster rozegrał 2 finały rangi ATP World Tour, odnosząc 1 triumf.

W latach 1984–1991, 1994–1997 reprezentował Austrię w Pucharze Davisa. Bilans Mustera w turnieju wynosi 36 zwycięstw i 8 porażek w singlu oraz 9 wygranych przy 10 przegranych w deblu.

Austriak brał udział w pokazowym turnieju igrzysk olimpijskich w Los Angeles (1984). Podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992) w 1 rundzie singla pokonał go Francuz Henri Leconte[3].

Dnia 12 lutego 1996 roku został sklasyfikowany na miejscu lidera klasyfikacji singlowej ATP. Zajmował tę pozycję przez tydzień. Następnie 11 marca, przez kolejne 5 tygodni, przewodził w rankingu ATP. W deblu najwyżej był na 94. miejscu 7 listopada 1988 roku.

Muster słynął jako specjalista od gry na nawierzchni ziemnej. W sezonie 1995 uzyskał bilans 65–2 na tym podłożu i został określony jako "King of Clay"[4]. Osiągnął także serię 40 kolejnych zwycięstw na cegle oraz między majem 1990, a lipcem 1995 roku wygrał 24 finały z rzędu na kortach ziemnych[5].

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (44–11)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 3 sierpnia 1986 Hilversum Ceglana Szwajcaria Jakob Hlasek 6:1, 6:3, 6:3
Zwycięzca 2. 10 lipca 1988 Boston Ceglana Stany Zjednoczone Lawson Duncan 6:2, 6:2
Zwycięzca 3. 31 lipca 1988 Bordeaux Ceglana Haiti Ronald Agénor 6:3, 6:3
Zwycięzca 4. 14 sierpnia 1988 Praga Ceglana Argentyna Guillermo Pérez Roldán 6:4, 5:7, 6:2
Finalista 1. 18 września 1988 Barcelona Ceglana Szwecja Kent Carlsson 3:6, 3:6, 6:3, 1:6
Zwycięzca 5. 25 września 1988 Bari Ceglana Urugwaj Marcelo Filippini 2:6, 6:1, 7:5
Finalista 2. 23 października 1988 Wiedeń Dywanowa (hala) Austria Horst Skoff 6:4, 3:6, 4:6, 2:6
Finalista 3. 2 kwietnia 1989 Key Biscayne Twarda Czechosłowacja Ivan Lendl walkower
Zwycięzca 6. 7 stycznia 1990 Adelaide Twarda Stany Zjednoczone Jimmy Arias 3:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca 7. 11 marca 1990 Casablanca Ceglana Argentyna Guillermo Pérez Roldán 6:1, 6:7, 6:2
Finalista 4. 29 kwietnia 1990 Monte Carlo Ceglana Andriej Czesnokow 5:7, 3:6, 3:6
Finalista 5. 6 maja 1990 Monachium Ceglana Czechosłowacja Karel Nováček 4:6, 2:6
Zwycięzca 8. 21 maja 1990 Rzym Ceglana Andriej Czesnokow 6:1, 6:3, 6:1
Zwycięzca 9. 16 czerwca 1991 Florencja Ceglana Austria Horst Skoff 6:2, 6:7(2), 6:4
Zwycięzca 10. 15 września 1991 Genewa Ceglana Austria Horst Skoff 6:2, 6:4
Zwycięzca 11. 26 kwietnia 1992 Monte Carlo Ceglana Stany Zjednoczone Aaron Krickstein 6:3, 6:1, 6:3
Zwycięzca 12. 14 czerwca 1992 Florencja Ceglana Włochy Renzo Furlan 6:3, 1:6, 6:1
Zwycięzca 13. 30 sierpnia 1992 Umag Ceglana Argentyna Franco Davín 6:1, 4:6, 6:4
Finalista 6. 17 stycznia 1993 Sydney Twarda Stany Zjednoczone Pete Sampras 6:7(7), 1:6
Zwycięzca 14. 28 lutego 1993 Meksyk Ceglana Hiszpania Carlos Costa 6:2, 6:4
Zwycięzca 15. 13 czerwca 1993 Florencja Ceglana Hiszpania Jordi Burillo 6:1, 7:5
Zwycięzca 16. 20 czerwca 1993 Genua Ceglana Szwecja Magnus Gustafsson 7:6(3), 6:4
Zwycięzca 17. 8 sierpnia 1993 Kitzbühel Ceglana Hiszpania Javier Sánchez 6:3, 7:5, 6:4
Zwycięzca 18. 15 sierpnia 1993 San Marino Ceglana Włochy Renzo Furlan 7:5, 7:5
Zwycięzca 19. 29 sierpnia 1993 Umag Ceglana Hiszpania Alberto Berasategui 7:5, 3:6, 6:3
Zwycięzca 20. 3 października 1993 Palermo Ceglana Hiszpania Sergi Bruguera 7:6(2), 7:5
Finalista 7. 24 października 1993 Wiedeń Dywanowa (hala) Chorwacja Goran Ivanišević 6:4, 4:6, 4:6, 6:7(3)
Zwycięzca 21. 27 lutego 1994 Meksyk Ceglana Brazylia Roberto Jabali 6:3, 6:1
Zwycięzca 22. 1 maja 1994 Madryt Ceglana Hiszpania Sergi Bruguera 6:2, 3:6, 6:4, 7:5
Zwycięzca 23. 19 czerwca 1994 St. Pölten Ceglana Hiszpania Tomás Carbonell 4:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca 24. 5 marca 1995 Meksyk Ceglana Brazylia Fernando Meligeni 7:6(4), 7:5
Zwycięzca 25. 9 kwietnia 1995 Estoril Ceglana Hiszpania Albert Costa 6:4, 6:2
Zwycięzca 26. 16 kwietnia 1995 Barcelona Ceglana Szwecja Magnus Larsson 6:2, 6:1, 6:4
Zwycięzca 27. 30 kwietnia 1995 Monte Carlo Ceglana Niemcy Boris Becker 4:6, 5:7, 6:1, 7:6(6), 6:0
Zwycięzca 28. 21 maja 1995 Rzym Ceglana Hiszpania Sergi Bruguera 3:6, 7:6(5), 6:2, 6:3
Zwycięzca 29. 11 czerwca 1995 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Michael Chang 7:5, 6:2, 6:4
Zwycięzca 30. 25 czerwca 1995 St. Pölten Ceglana Czechy Bohdan Ulihrach 6:3, 3:6, 6:1
Zwycięzca 31. 23 lipca 1995 Stuttgart Ceglana Szwecja Jan Apell 6:2, 6:2
Finalista 8. 6 sierpnia 1995 Kitzbühel Ceglana Hiszpania Albert Costa 6:4, 4:6, 6:7(3), 6:2, 4:6
Zwycięzca 32. 13 sierpnia 1995 San Marino Ceglana Włochy Andrea Gaudenzi 6:2, 6:0
Zwycięzca 33. 27 sierpnia 1995 Umag Ceglana Hiszpania Carlos Costa 3:6, 7:6(5), 6:4
Zwycięzca 34. 17 września 1995 Bukareszt Ceglana Austria Gilbert Schaller 6:3, 6:4
Finalista 9. 22 października 1995 Wiedeń Dywanowa (hala) Belgia Filip Dewulf 5:7, 2:6, 6:1, 5:7
Zwycięzca 35. 29 października 1995 Essen Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone MaliVai Washington 7:6(6), 2:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 36. 10 marca 1996 Meksyk Ceglana Czechy Jiří Novák 7:6(3), 6:2
Zwycięzca 37. 14 kwietnia 1996 Estoril Ceglana Włochy Andrea Gaudenzi 7:6(4), 6:4
Zwycięzca 38. 21 kwietnia 1996 Barcelona Ceglana Chile Marcelo Ríos 6:3, 4:6, 6:4, 6:1
Zwycięzca 39. 28 kwietnia 1996 Monte Carlo Ceglana Hiszpania Albert Costa 6:3, 5:7, 4:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 40. 19 maja 1996 Rzym Ceglana Holandia Richard Krajicek 6:2, 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 41. 21 lipca 1996 Stuttgart Ceglana Rosja Jewgienij Kafielnikow 6:2, 6:2, 6:4
Zwycięzca 42. 15 września 1996 Bogota Ceglana Ekwador Nicolás Lapentti 6:7(6), 6:2, 6:3
Zwycięzca 43. 16 lutego 1997 Dubaj Twarda Chorwacja Goran Ivanišević 7:5, 7:6(3)
Zwycięzca 44. 30 marca 1997 Miami Twarda Hiszpania Sergi Bruguera 7:6(6), 6:3, 6:1
Finalista 10. 10 sierpnia 1997 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Pete Sampras 3:6, 4:6
Finalista 11. 12 kwietnia 1998 Estoril Ceglana Hiszpania Alberto Berasategui 6:3, 1:6, 3:6

Gra podwójna (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 14 sierpnia 1988 Praga Ceglana Austria Horst Skoff Czechosłowacja Petr Korda
Czechosłowacja Jaroslav Navrátil
5:7, 6:7
Zwycięzca 1. 25 września 1988 Bari Ceglana Włochy Claudio Panatta Włochy Francesco Cancellotti
Włochy Simone Colombo
6:3, 6:1

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open 1R SF 3R 3R 2R QF 3R 4R SF 1R 1R 0 / 11 23–11
French Open 1R 2R 3R 3R SF 1R 2R 4R 3R W 4R 3R QF 1R 1 / 14 32–13
Wimbledon 1R 1R 1R 1R 0 / 4 0–4
US Open 1R 3R 1R 4R QF QF 4R QF 1R 3R 0 / 10 22–10
Wygrane turnieje 0 / 1 0 / 2 0 / 3 0 / 3 0 / 1 0 / 3 0 / 1 0 / 3 0 / 4 0 / 4 1 / 3 0 / 3 0 / 3 0 / 3 0 / 2 1 / 39 N/A
Bilans spotkań 0–1 1–2 4–3 2–3 4–1 10–3 0–1 3–3 8–4 10–4 12–2 10–3 7–3 6–3 0–2 N/A 77–38

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria's Thomas Muster beaten on ATP Tour return. bbc.co.uk, 26 października 2010. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  2. William Drozdiak: Muster Overpowers Chang at French Open Final. washingtonpost.com, 12 czerwca 1995. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  3. Thomas Muster Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-06] (ang.).
  4. Simon Briggs: Top 20 male clay-court players of all time. telegraph.co.uk. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
  5. Robin Finn: U.S. OPEN '95; Hingis and Muster Prove All Business. nytimes.com, 31 sierpnia 1995. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy