USS John Marshall (SSN-611)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
SSBN: 1962 / SSN: 20 czerwca 1981 |
| Wycofanie ze służby |
22 lipca 1992 |
| Los okrętu |
wycofany ze służby |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
125,13 metra |
| Szerokość |
10,06 metra |
| Zanurzenie testowe |
400 metrów |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Materiał kadłuba |
stal HY-80 |
| Napęd | |
| 1 reaktor S5W, 2 turbiny o mocy 15.000 KM, 1 śruba | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Uzbrojenie | |
| 16 x SLBM Polaris A-2, następnie A-3 12 torped | |
| Wyrzutnie torpedowe |
16 wyrzutni pocisków SLBM |
| Załoga |
136 oficerów i marynarzy |
USS John Marshall (SSBN/SSN-611) – czwarty w kolejności budowy amerykański okręt podwodny z napędem atomowym typu Ethan Allen. W latach 1962–1981 jako SSBN-611 przenoszący pociski balistyczne SLBM typu Polaris A-2, następnie Polaris A-3, w ramach systemu rakietowego Polaris-Poseidon. 20 czerwca 1981 roku, został wycofany z systemu strategicznego odstraszania nuklearnego i przeklasyfikowany na okręt myśliwski (SSN-611), po czym w roku 1986 został przystosowany do transportu oddziałów specjalnych SEAL. Służbę w marynarce amerykańskiej zakończył 22 lipca 1992 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Graham Spinardi: From Polaris to Trident: the development of US Fleet ballistic missile technology. Cambridge [England]: Cambridge University Press, 1994. ISBN 0-521-41357-5.
- Norman Friedman, James L. Christley: U.S. Submarines Since 1945: An Illustrated Design History. Naval Institute Press. ISBN 1-55750-260-9.