Przejdź do zawartości

Vilmarie Castellvi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vilmarie Castellvi
Państwo

 Stany Zjednoczone

Terytorium nieinkorporowane

 Portoryko

Data urodzenia

21 marca 1981

Gra

praworęczna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

125 (20 września 2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

228 (17 lipca 2006)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Portoryko
Igrzyska panamerykańskie
srebro Santo Domingo 2003 gra podwójna
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto San Salvador 2002 gra podwójna
złoto San Salvador 2002 gra drużynowa
srebro San Salvador 2002 gra pojedyncza
srebro Cartagena de Indias 2006 gra mieszana
brąz Cartagena de Indias 2006 gra podwójna

Vilmarie Castellvi (ur. 21 marca 1981) – portorykańska tenisistka.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała w maju 1997 roku, reprezentując swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji. Zagrała wtedy cztery mecze, z których jeden wygrała. Ponownie pojawiła się na kortach w 1999 roku, też biorąc udział w Pucharze Federacji. W maju tego samego roku wzięła po raz pierwszy udział w rozgrywkach ITF, uczestnicząc w turnieju w Baltimore. Był to bardzo udany debiut, w którym najpierw wygrała kwalifikacje, pokonując decydującym meczu Julie Ditty, a potem w turnieju głównym doszła aż do finału, gdzie jednak Amerykanka Whitney Laiho okazała się od niej lepsza. W 2001 wygrała swój pierwszy turniej ITF w Evansville, w którym w parze z Alison Ojeda tryumfowała w grze podwójnej. W lipcu 2002 roku zwyciężyła po raz pierwszy w grze singlowej, pokonując w finale turnieju w Harrisonburgu Varvarę Lepchenko. W sumie wygrała dwa turnieje w grze singlowej i cztery w grze deblowej rangi ITF.

W październiku 2003 roku zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w Quebecu, ale w decydującym o awansie do fazy głównej meczu przegrała z Meilen Tu. W następnym roku, w styczniu, wzięła udział w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego Australian Open, ale przegrała w pierwszej rundzie z Evą Fislovą. Następnie grała kwalifikacje do French Open, w których wygrała swój pierwszy mecz w tego typu rozgrywkach, pokonując w pierwszej rundzie Michaelę Paštikovą. W drugiej przegrała z Julią Schruff. Jeszcze lepiej poszło jej w kwalifikacjach do Wimbledonu, gdzie dotarła do trzeciej rundy, pokonując po drodze Xie Yanze i Adrianę Serra Zanetti. W trzeciej rundzie, po zaciętym trzysetowym meczu, musiała uznać wyższość Amerykanki Mashony Washington. Taki sam etap osiągnęła w kwalifikacjach do US Open, tym razem przegrywając w trzeciej, decydującej o awansie do fazy głównej rundzie, z Shikhą Uberoi.

W roku 2005 kontynuowała swoje starania do występów w turniejach wielkoszlemowych, ale tak jak w poprzednim roku dochodziła co najwyżej do trzeciej rundy kwalifikacji. Pomimo tego odnotowała w tych rozgrywkach kilka wartościowych zwycięstw, pokonując takie zawodniczki jak: Sandra Klösel, Shiho Hisamatsu, Virginie Pichet, Silvija Talaja, Vanessa Henke czy Arantxa Parra Santonja.

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 04/08/2002 Stany Zjednoczone Harrisonburg ITF 10 000 twarda Uzbekistan Varvara Lepchenko 6:2, 6:0
2. 19/10/2003 Meksyk Meksyk ITF 25 000 twarda Francja Kildine Chevalier 6:2, 4:6, 7:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy