Przejdź do zawartości

Władysław Malski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Malski
Wład
Ilustracja
Władysław Malski w 1925 roku
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1894
Zarudzie

Data i miejsce śmierci

1941 (?)
Mińsk (?)

Przebieg służby
Lata służby

1914–1923

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

polityk

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)
Władysław Malski
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1894
Zarudzie

Data i miejsce śmierci

1941
Mińsk

Senator V kadencji (II RP)
Okres

od 1938
do 1939

Przynależność polityczna

niezależny

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Władysław Antoni Malski, ps. Wład (ur. 24 lipca 1894 w Zarudziu, zm. 1941) – polski żołnierz, polityk i działacz spółdzielczy, komendant główny Związku Strzeleckiego, poseł na Sejm II RP, senator Senatu II RP, członek Rady Związku Powiatów Rzeczypospolitej Polskiej w 1933 roku[1], Prezes Zarządu Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych od 1935 roku[2], członek Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich od 1936 roku[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Zarudziu, na Kresach Wschodnich, w rodzinie Jana i Bronisławy z Bernalewskich. Ukończył liceum w Brodach, studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Przed rozpoczęciem I wojny światowej wstąpił do Związku Strzeleckiego. W 1914 wstąpił do I Brygady Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, gdzie dosłużył się stopnia sierżanta. W latach 1917–1918 był komendantem plutonu w służbie armii austro-węgierskiej na froncie włoskim. W 1918 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej i został komendantem Okręgu IX Częstochowa. Od 1920 był członkiem Związku Obrońców Ojczyzny, organizacji wywiadowczej wspierającej wybuch I powstania śląskiego. W tym samym roku został komendantem głównym Związku Strzeleckiego.

W 1923 w stopniu kapitana wystąpił z czynnej służby wojskowej i przestał dowodzić Związkiem Strzeleckim. Osiedlił się wraz z rodziną w Jodkiszkach, w powiecie lidzkim. Gospodarował na roli. Jednocześnie brał czynny udział w pracach Związku Osadników Wojskowych oraz ruchu spółdzielczym. Był m.in.: członkiem Rady Nadzorczej Związku Spółdzielni Spożywców RP „Społem” i prezesem Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych. W 1926 był jednym z założycieli Związku Naprawy Rzeczypospolitej, w 1928 współtworzył Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem. W 1930 został wybrany na posła na Sejm, a w 1935 do Senatu II RP. Senator IV kadencji z województwa nowogródzkiego i senator V kadencji z nominacji Prezydenta RP. Funkcję senatora pełnił do wybuchu II wojny światowej.

We wrześniu 1939 jako rezerwista włączył się w obronę kraju. Po zajęciu województwa nowogródzkiego przez wojska radzieckie stanął na czele konspiracyjnej organizacji zawiązanej przez grupę wojskowych i członków Obrony Cywilnej w Lidzie[4].

26 lub 27 października 1939 został aresztowany przez NKWD w Jodkiszkach i uwięziony Lidzie, potem od 1940 roku w Mińsku[5]. Jego dalsze losy nie są znane. Zmarł lub został zamordowany prawdopodobnie w 1941.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leszek Śliwiński, Ogólnopolska reprezentacja powiatowych związków komunalnych w II Rzeczypospolitej, Częstochowa 2013, s. 254.
  2. Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 16.
  3. Związek Legionistów Polskich : 1936-1938 r. : sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938, s. 34.
  4. Tomasz Strzembosz: Konspiracja w Lidzie. Ziemia Lidzka. [dostęp 2010-09-08].
  5. Sławomir Kalbarczyk, Z badań nad losami polskich parlamentarzystów represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939–1941, [w:] Okupacja sowiecka ziem polskich 1939–1941, pod red. Piotra Chmielowca, Rzeszów – Warszawa, 2005, s. 166.
  6. Dekret Wodza Naczelnego L. 3423 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1722)
  7. M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu pracy narodowej, rozwoju rolnictwa i przysposobienia wojskowego”.
  8. M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  9. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 69)
  10. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 355 „za zasługi na polu organizacji rolnictwa”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy