Przejdź do zawartości

Youssou N’Dour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Youssou N’Dour
Ilustracja
Youssou N’Dour w Warszawie 13 września 2009
Data i miejsce urodzenia

1 października 1959
Dakar

Minister Kultury i Turystyki
Okres

od 5 kwietnia 2012

Przynależność polityczna

niezależny

Youssou N’Dour (ur. 1 października 1959 w Dakarze) – senegalski kompozytor, wokalista i perkusista (z ludu Wolofów), najszerzej obecnie znany muzyk Czarnej Afryki. Działacz polityczny, minister kultury i turystyki (od 2012), ambasador dobrej woli UNICEF[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Youssou N’Dour śpiewał jako dziecko podczas ceremonii religijnych w Medinie – rodzinnej dzielnicy Dakaru. Regularne występy zaczął w wieku 12 lat. Jako nastolatek śpiewał w czołowej grupie senegalskiej lat siedemdziesiątych – Star Band. Mając 20 lat, założył własną grupę Etoile de Dakar, grającą modną wówczas w Afryce muzykę latynoską. W 1981 N’Dour założył następną, działającą do dziś, grupę Super Etoile. W połowie lat osiemdziesiątych grupa ta doprowadziła do rozkwitu specyficzny senegalski styl muzyczny zwany (z języka wolof) mbalax, łączący nowoczesne popowe brzmienie z tradycyjną muzyką afrykańską. Super Etoile wkrótce stała się najsłynniejszą grupą Czarnej Afryki.

Dla zachodniej publiczności odkrył Youssou N’Doura Peter Gabriel. Na jego albumie So z 1986 N’Dour zaśpiewał w utworze In Your Eyes i został zaproszony do studia Real World w Wielkiej Brytanii w czasie powstawania albumu Passion, będącego ścieżką dźwiękową do filmu Ostatnie kuszenie Chrystusa Martina Scorsese. N’Dour i Super Etoile towarzyszyli Gabrielowi w światowym tournée po wydaniu tej płyty. W 1988 Youssou N’Dour uczestniczył w światowym tournée Human Rights Now!, organizowanym przez Amnesty International, obok Bruce’a Springsteena, Stinga i Tracy Chapman.

W 1989 Virgin wydała pierwszy album Youssou N’Doura promowany na skalę międzynarodową – The Lion. Album zawierał między innymi utwór Shaking the Tree, autorstwa Petera Gabriela. W 1990 ta sama firma wydała jego drugi międzynarodowy album Set (w języku wolof „czysty”), który stał się dla młodzieży w Senegalu inspiracją do ekologicznej akcji czyszczenia miast Set Setaal.

W 1991 N’Dour podpisał kontrakt z wytwórnią płytową 40 Acres and a Mule Musicworks (oddziałem Columbii), prowadzoną przez Spike’a Lee, specjalizującą się w muzyce Czarnej Afryki. W 1992 wytwórnia ta wydała album N’Doura i Super EtoileEyes Open, nagrany we własnym studiu N’Doura Xippi w Dakarze. Eyes Open był nominowany do nagrody Grammy. Po wydaniu Eyes Open Youssou N’Dour został ambasadorem dobrej woli UNICEF na Międzynarodowy Rok Dziecka. W lipcu 1993 w Paryżu wystawiono skomponowaną przez N’Doura operę w stylu muzyki afrykańskiej. W tym samym roku N’Dour uczestniczył w programie BBC Rhythms of the World. W 1994 wspólnie z Neneh Cherry nagrał przebojowy singel 7 Seconds, zamieszczony na albumie Wommat (w języku wolof „przewodnik”) z 1994 a rok później został w Europie ogłoszony piosenką roku. Był to, jak dotąd, jego największy komercyjny sukces.

Youssou N’Dour angażuje się w promocję senegalskiej muzyki i kultury na świecie. W 1994 był współzałożycielem Society of African Promotion – zajmującej się tym organizacji. W 1996 założył wytwórnię płytową Jololi (w języku wolof „dom”), nagrywającą (w studiu Xippi) i promującą senegalskich artystów. Jololi współpracuje z wytwórniami Real World, World Circuit, DeLabel i Virgin. W wielkich miastach Zachodniej Europy i Północnej Ameryki N’Dour organizuje cykliczne imprezy muzyczne The Great African Ball – wieczory z rodzimą muzyką dla emigrantów z Senegalu. Album Joko (w języku wolof „łącze”) z 2000 był częścią akcji zakładania w Afryce Zachodniej punktów dostępu do internetu. Muzycznie album ten był próbą wyjścia poza ramy afrykańskiej muzyki.

W 2002 Youssou N’Dour wydał album Coono du Reer (w języku wolof: „nic na próżno”, tytuł angielski Nothing in Vain), bliższy, niż poprzednie, czysto afrykańskiej stylistyce. Ostatnia jak dotąd płyta N’Doura Egypt z 2004 mocniej, niż poprzednie albumy sięga do tradycji muzyki muzułmańskiej. Według samego N’Doura album ten ma ukazać światu tolerancyjne oblicze islamu.

W październiku 2007 wytwórnia Nonesuch Records wydała jego kolejny album zatytułowany Rokku Mi Rokka (w języku wolof: „dawaj i bierz”), na której artysta ponownie pojawia się w duecie z Neneh Cherry (w piosence Wake Up Africa).

W dniu 13 września 2009 Youssou N’Dour po raz pierwszy zagrał w Polsce na inauguracji 5. Festiwalu Warszawskiego Skrzyżowanie Kultur. Kolejny raz artysta wystąpił w 2011 na 10. edycji Open’er Festival w Gdyni.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2012 zapowiedział swój udział w wyborach prezydenckich w Senegalu. Jego kandydatura została jednakże odrzucona przez komisję wyborczą, według której nie zebrał on wymaganej liczby podpisów poparcia. N’Dour odrzucił stanowisko komisji, uznając je za całkowicie polityczne[2].

W drugiej turze wyborów poparł kandydaturę Macky’ego Salla, jednego z liderów opozycji wobec rządów prezydenta Abdoulaye’a Wade. Po jego zwycięstwie, 5 kwietnia 2012 objął stanowisko ministra kultury i turystyki w nowo utworzonym rządzie premiera Abdoula Mbaye’a[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. UNICEF: International Goodwill Ambassadors who served in 2005. unicef.org. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).
  2. Poll ruling sparks street clashes in Senegal. Reuters, 27 stycznia 2012. [dostęp 2012-02-01]. (ang.).
  3. Singer Ndour handed post in new Senegal government. Reuters, 5 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy