Zamek w Bojnicach
48°46′48″N 18°34′40″E/48,780000 18,577778
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
Położenie na mapie kraju trenczyńskiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
| 48°46′48″N 18°34′40″E/48,780000 18,577778
| |
| Strona internetowa | |
Zamek w Bojnicach (słow. Bojnický zámok) – romantyczny zamek z częściowo zachowanymi oryginalnymi gotyckimi i renesansowymi elementami architektonicznymi, położony w słowackiej miejscowości Bojnice[1]. Jeden z najczęściej odwiedzanych zamków Słowacji[2]. Od 1950 na zamku mieści się Múzeum Bojnice, oddział Słowackiego Muzeum Narodowego[3][4].
Historia zamku
[edytuj | edytuj kod]Najstarsze historyczne wzmianki o zamku w Bojnicach pochodzą z 1113 roku. Znajdują się w dokumencie pochodzącym z opactwa benedyktynów w Zoborze koło Nitry. Początkowo obiekt był drewniany, lecz stopniowo przebudowywano go, używając kamienia jako budulca. Jednym z pierwszych jego właścicieli był węgierski magnat Mateusz Czak, który go otrzymał od króla węgierskiego Władysława V. W kolejnych wiekach zamek często zmieniał właścicieli, przez pewien czas należał też do księcia opolskiego Władysława Opolczyka. Zamek wraz z okolicznymi dobrami należały do księcia Jana Korwina (naturalnego syna króla Macieja Korwina), później rodu Zapolya, a od 1526 r. do Turzonów. W 1643 r. zamek przeszedł na własność arystokratycznego rodu Pálffy, którego członkowie znacznie go rozbudowali. M. in. w II poł. XVII w. zbudowali i urządzili wszystkie mieszkalne pomieszczenia zamku. Ostatnim właścicielem zamku i całego dobra Bojnice był hrabia János Ferenc Pálffy (Frantisek) (1828–1908). Był znanym kolekcjonerem dzieł sztuki. Po jego śmierci spadkobiercy zaczęli wyprzedawać zbiory, by w końcu 25 lutego 1939 r. sprzedać zamek wraz z przyległymi dobrami Janowi Bat’a, słynnemu producentowi obuwia Bata. Po II wojnie światowej zamek został skonfiskowany przez państwo. W obiekcie ulokowane kilka instytucji państwowych. 9 maja 1950 r. w zamku wybuchł pożar, który strawił obiekt. Koszt odbudowy zamku sfinansowało państwo, dostępny jest dziś zwiedzającym jako oddział słowackiego muzeum narodowego. W 1970 r. został ogłoszony narodowym zabytkiem kultury Republiki Słowackiej. Wykorzystywany wielokrotnie jako miejsce – naturalna dekoracja produkcji filmowej[5].
W latach 50 XX w. odkryto pod zamkiem jaskinię.
Okolice zamku
[edytuj | edytuj kod]Do bojnickiego zamku należy przyległy park zamkowy, w którym rośnie wiele egzemplarzy różnych drzew, a w tym cenna, w przybliżeniu 700-letnia lipa króla Macieja. Jest ona prawdopodobnie najstarszym drzewem na Słowacji[1][2]. Częścią parku zamkowego jest również ogród zoologiczny, w którym znajduje się wiele egzemplarzy rzadkich zwierząt egzotycznych[1]. Park przechodzi dalej w park leśny w Górach Strażowskich.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Widok na zamek -
Widok na zamek z parku -
Widok na zamek -
Widok na zamek -
-
Studnia zamkowa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Bojnický zámok. 31 maja 2016. [dostęp 2021-11-28]. (pol.).
- ↑ a b slovakia.travel. [dostęp 2021-11-28]. (pol.).
- ↑ Słowackie Muzeum Narodowe. [dostęp 2021-11-28]. (słow.).
- ↑ Historia zamku w Bojnicach. [dostęp 2021-11-28]. (pol.).
- ↑ Marek Dąbrowski: Ścieżki Mojego Świata. 27 września 2020. [dostęp 2021-11-28]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona zamku w Bojnicach (słow. • ang. • niem.)
- Starania o ochronę bojnickiej lipy króla Macieja. [w:] Enviromagazin [on-line]. Slovenská agentúra životného prostredia. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-06)]. (słow.).
| |
