Przejdź do zawartości

Zenon Prętczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zenon Prętczyński
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1926
Kamień

Narodowość

polska

Praca
Styl

realizm socjalistyczny
modernizm

Budynki

Kościuszkowska Dzielnica Mieszkaniowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zenon Prętczyński (ur. 4 stycznia 1926 w Kamieniu) – polski architekt i urbanista związany z Wrocławiem, przedstawiciel realizmu socjalistycznego i modernizmu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem stolarza Ignacego Prętczyńskiego i jego żony Marianny, mieszkających w Kamieniu koło Kalisza. W 1938 rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Adama Asnyka w Kaliszu, którą musiał przerwać ze względu na wybuch II wojny światowej (1939–1945). Po zakończeniu wojny naukę kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu, w którym w 1947 złożył egzamin dojrzałości[1], pracując jednocześnie jako główny projektant w fabryce "Haft Kaliski" Lucjana Sawickiego[2]. W latach 1947–1951 studiował architekturę na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej.

Po ukończeniu studiów pracował w latach 1952–1954 w Centralnym Biurze Projektów Budownictwa Wiejskiego, w jego oddziale wojewódzkim we Wrocławiu[3]. Następnie w latach 1954–1965 pracował w zespole architektów Biura Projektowo-Badawczego Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt” we Wrocławiu, gdzie specjalizował się w budownictwie szkolnym[3]. W latach 1965–1971 pełnił funkcję zastępcy kierownika wydziału architektury Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu. W latach 1971–1979 ponownie pracował w „Miastoprojekcie”[3].

Jest autorem licznych projektów szkół, domów mieszkalnych i budynków użyteczności publicznej na terenie Wrocławia oraz Dolnego Śląska i innych województw. Z powodzeniem brał udział w konkursach architektonicznych, w tym także za granicą; m.in. wziął udział w konkursie na opracowanie planu architektoniczno-urbanistycznego zabytkowego Śródmieścia w Kaliszu. Za swoje osiągnięcia nagradzany był odznaczeniami: w 1960 odznaką „Budowniczy Wrocławia”, w 1970 „Zasłużony dla Budownictwa Dolnego Śląska”, w 1980 „Architekt z Prawem Twórcy”, w 1987 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1996 Złotą Odznaką Towarzystwa Miłośników Wrocławia.

Jest także autorem wspomnień i biografii architektów związanych z Wrocławiem. Wydał Wspomnienia o profesorach Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (z lat studiów 1947–1952) (2005), Pamięci architektów wrocławskich 1945–2005 (2010) i Opowieść kaliska (2019).

Dorobek twórczy

[edytuj | edytuj kod]

Projekty

[edytuj | edytuj kod]
  • 1954-1956 – projekt urbanistyczny odbudowy ze zniszczeń wojennych wrocławskiego Starego Miasta i Ostrowa Tumskiego (w zespole kierowanym przez Tadeusza Kozaczewskiego)
  • 1964 – koncepcja zagospodarowania placu Feliksa Dzierżyńskiego we Wrocławiu (obecnie plac Dominikański) jako współautor
  • 1968 – Chopinowska Sala Koncertowa na 400 miejsc w Dusznikach-Zdroju (wraz z Wiktorem Jackiewiczem)
  • 1984 – szkoła podstawowa 16-izbowa z przedszkolem w Kamieniu koło Kalisza (wraz z Agnieszką Prętczyńską-Czaplińską i Maciej Czaplińskim)
  • 1986 – Wojewódzkie Centrum Sportowe ze szkołą w Jeleniej Górze

Realizacje

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1958-1970 osiem szkół podstawowych we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. Domy jednorodzinne przy ul. Grota-Rroweckiego 1, Ametystowej 5 i Karmelkowej 16a we Wrocławiu.

Wyróżnienia i nagrody w konkursach

[edytuj | edytuj kod]
  • 1955 – zespół zabudowań Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (współautor) I nagroda
  • 1962 – centrum Opola (wraz z Romanem Tunikowskim) I nagroda
  • 1964 – plac Społeczny we Wrocławiu (wraz z Wiktorem Jackiewiczem i Romanem Tunikowskim) III nagroda i wyróżnienie I stopnia
  • 1968 – amfiteatr w Lądku-Zdroju (wraz z Wiktorem Jackiewiczem) I nagroda realizacyjna
  • 1975 – plac Wyzwolenia w Bečeju w Jugosławii (wraz z Wiktorem Jackiewiczem i Krystyną Pławską-Jackiewicz) I nagroda realizacyjna
  • 1977 – zagospodarowanie przestrzenne Zgorzelca i Görlitz (wraz z Kazimierzem Oziewiczem) wyróżnienie specjalne
  • 1977 – Wojewódzkie Centrum Usługowo-Dyspozycyjne miasta Wałbrzycha I nagroda realizacyjna
  • 1985 – Pomnik Powrotu Ziem Odzyskanych do Macierzy we Wrocławiu (wraz z Wiktorem Jackiewiczem i Krystyną Pławską-Jackiewicz) wyróżnienie I stopnia

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Szkoła Tysiąclecia nr 84 im. Obrońców Pokoju

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 100 lat „Kościuszki” : Szkoła Handlowa, Gimnazjum i Liceum im. Tadeuszka Kościuszki w Kaliszu : 1905–2005. Aneta Kolańczyk (red.). Kalisz: „Edytor”, 2005, s. 403. ISBN 83-922394-2-3.
  2. Zenon Włodzimierz Prętczyński. Moje spotkania z Kaliszem. „Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Genealogicznego "Kalisia"”. III, s. 104, 2013/2014. Kaliskie Towarzystwo Genealogiczne "Kalisia". ISSN 2391-4351. (pol.). 
  3. a b c Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red. naukowa). Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2000, s. 674. ISBN 83-7023-749-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011, s. 1010-1011.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy