Przejdź do zawartości

Zygmunt Boras

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Boras
Państwo działania

Polska Rzeczpospolita Ludowa,
III Rzeczpospolita

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1927
Szczerców, II RP

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 2008
Skoki, III RP

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza, historia powszechna nowożytna XVI-XVIII w.
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1958

Habilitacja

1982 – historia
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

1986

nauczyciel akademicki
Uniwersytet

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

1952-1998

Szkoła wyższa

Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa Miasta Poznania

Zygmunt Boras (ur. 8 lipca 1927 w Szczercowie, zm. 29 sierpnia 2008 w Skokach) – polski historyk, nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych i działacz społeczny. Uczeń prof. Janusza Pajewskiego[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 lipca 1927 w Szczercowie w rzemieślniczej rodzinie Wincentego Borasa i Anieli z Murlikiewiczów. Miał sześcioro rodzeństwa[1].

W 1958 został doktorem (promotor prof. Janusz Pajewski). W 1982 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i rozprawy Związki Śląska i Pomorza Zachodniego z Polską w XVI w. W 1986 został profesorem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1985–1987 był prodziekanem Wydziału Historycznego UAM.

Zajmował się dziejami Europy i Polski, od średniowiecza po XX wiek, a w szczególności historią Śląska, Pomorza Zachodniego oraz dziejami Wielkopolski. Upodobał sobie zwłaszcza ziemię wałecką i region nadnotecki – z Piłą jako głównym ośrodkiem. Opisał też historię miast wielkopolskich, Nowej Marchii i Pomorza, m.in. Wałcza, Poznania, Margonina, Wągrowca, Rogoźna, Wapna, Międzyrzecza, Szczecinka, Piły, Gorzowa Wielkopolskiego, Ostrzeszowa. Sporządził monografię hetmanów polskich i litewskich, pasjonowała go nawet historia kultury (np. teatr jezuicki). Wiele z tez wysuniętych przez prof. Zygmunta Borasa, jak i odkryć źródłowych miało oryginalny i pionierski charakter. Od początku swój warsztat naukowo-badawczy związał z Piłą, popularyzował przeszłość miasta na łamach "Głosu Pilskiego" (1959-1960), był sekretarzem redakcji "Rocznika Pilskiego" (1960-1962), nieprzerwanie od pierwszego tomu związany z "Rocznikiem Nadnoteckim". W latach 1963–1976 był sekretarzem redakcji, od 1977 do 1993 zastępcą redaktora, a w latach 1994-1999 redaktorem naczelnym. Prof. Zygmunt Boras nie tylko redagował "Rocznik Pilski" i "Rocznik Nadnotecki" ale i zamieszczał na ich łamach własne artykuły dotyczące Piły. Systematycznie i regularnie współpracował także z "Ziemią Nadnotecką". W 1993 wspólnie z prof. drem hab. Zbigniewem Dworeckim wydał monografię "Piła, zarys dziejów" (do 1945). Odszukał w archiwach uniwersyteckich Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przywileje nadane przez królów Jana Kazimierza i Jana III Sobieskiego, które obecnie są uznawane za dokumenty świadczące o tradycjach akademickich Poznania sięgających XVI wieku.

Pod jego kierunkiem powstało wiele prac magisterskich i doktorskich, tematycznie związanych z Piłą i ziemią nadnotecką.

Współpracował z instytucjami kultury, muzeami, biblioteką publiczną oraz Towarzystwem Miłośników Miasta Piły. Pełnił opiekę naukową oraz wygłaszał odczyty i wykłady na sesjach oraz konferencjach naukowych poświęconych między innymi Józefowi Wybickiemu, Stanisławowi Staszicowi, Panteleonowi Szumanowi oraz innym ludziom regionu.

Ostatnie lata swojego życia spędził w Grylewie, pod Wągrowcem. Tam poświęcił się ratowaniu zabytkowego dworku – jednego z najpiękniejszych późnobarokowych w Wielkopolsce. Z jego gościny korzystali m.in. uczestnicy rajdu samochodowego po ziemi wągrowieckiej, regionaliści, a także chętnie przyjeżdżali tam artyści na plenery malarskie. W grudniu 2000 z okazji Millenium zorganizował "Bal Tysiąclecia", w którym uczestniczyły środowiska twórcze.

29 sierpnia 2008 zmarł w Wągrowcu. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Jasna Rola w Poznaniu[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty z Janiną, germanistką. Mieli dwoje dzieci: córkę Katarzynę (germanistkę) oraz syna Przemysława (kulturoznawcę)[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał m.in.:[1]

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Boras Zygmunt Towarzystwo Miłośników Miasta Piły [dostęp z dnia: 2016-08-04]
  2. Zygmunt Boras – miejsce pochówku [dostęp 2019-02-10]
  3. Zygmunt Boras – Uchwała Nr XVII/212/04 Rady Miasta Piły z dnia 27 stycznia 2004 roku [dostęp z dnia: 2016-08-04]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy