iris

iris (język angielski)

iris (1.1)

iris (1.2)

wymowa:

enPR: ī'rĭs, IPA: /aɪrɪs/, SAMPA: /aIrIs/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. Iris L., irys, kosaciec

(1.2) anat. tęczówka

odmiana:

lp iris; lm irises lub iris lub irides

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) iridocyclitis • iridology • iritis

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. iridal, iridial, iridian

rzecz. iridium, iritis

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἶρις (iris) → tęcza

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Angielski - Części ciała

źródła:

iris (język baskijski)

irisa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. tęczówka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

iris (język czeski)

iris (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. Iris L., irys, kosaciec

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	iris	irisy
dopełniacz	irisu	irisů
celownik	irisu	irisům
biernik	iris	irisy
wołacz	irise	irisy
miejscownik	irisu	irisech
narzędnik	irisem	irisy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἶρις (iris) → tęcza

uwagi:

źródła:

iris (język francuski)

iris (1.1)

iris (1.2)

wymowa:

IPA: /i.ʁis/ ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Iris L., irys, kosaciec

(1.2) anat. tęczówka

(1.3) tęcza

odmiana:

(1.1-3) lp iris lm iris

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) arc-en-ciel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.2) rzecz. iridologie ż

(1.2) przym. iridien

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἶρις (iris) → tęcza

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Francuski - Części ciała

źródła:

iris (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈi.ɾis]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tęcza

(1.2) miner. opal

(1.3) anat. tęczówka

odmiana:

(1) lm iris

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) arco iris

(1.2) ópalo noble

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. irisar

rzecz. irisación ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. iris < gr. ἶρις

uwagi:

źródła:

iris (interlingua)

iris (1.1)

iris (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. tęczówka

(1.2) bot. Iris L., irys, kosaciec

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) orris

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἶρις (iris) → tęcza

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Interlingua - Części ciała

źródła:

iris (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. irys

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) józefk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

iris (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tęcza

(1.2) tęczówka

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	iris	iridēs
dopełniacz	iridis	iridum
celownik	iridī	iridibus
biernik	iridem	iridēs
ablatyw	iride	iridibus
wołacz	iris	iridēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἶρις (iris) → tęcza

uwagi:

źródła:

iris (język szwedzki)

iris (1.1)

iris (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. Iris L., irys, kosaciec

(1.2) anat. tęczówka

odmiana:

(1) en iris, irisen, irisar, irisarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἶρις (iris) → tęcza

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Szwedzki - Części ciała

źródła:

iris (język włoski)

iris (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈiris/

podział przy przenoszeniu wyrazu: i•ris

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Iris L., irys, kosaciec

odmiana:

(1.1) nieodm., lp iris; lm iris

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) giaggiolo, ireos, iride

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ireos m, iride ż, irite ż, iridescenza ż, iridazione ż, iridato m, iridio m

czas. iridare, iridarsi

przym. irideo, iridescente, iridato, iridico

tem. słow. irido-

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. iris < gr. ἴρις (iris) → tęcza

uwagi:

źródła: