kira

Podobna pisownia: Kiira • Kira • kirra

kira (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈcira], AS: [ḱira], zjawiska fonetyczne: zmięk.; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. wódka^[1]

(1.2) reg. gw. gór. zakręt, zakos, serpentyna drogi lub ścieżki^[2]

odmiana:

(1.2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kira	kiry
dopełniacz	kiry	kir
celownik	kirze	kirom
biernik	kirę	kiry
narzędnik	kirą	kirami
miejscownik	kirze	kirach
wołacz	kiro	kiry

przykłady:: (1.2) Wyżnia Kira Miętusia, Niżnia Kira Miętusia (nazwy miejsc w górach)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.2) niem. Kehre

uwagi:

tłumaczenia:: (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wódka

źródła:

↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 132.
↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, s. 513, Poronin, Wydaw. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1, ISBN 83-7104-007-5, ISBN 83-7104-008-3

kira (język susu)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) droga

(1.2) kierunek

(1.3) szlak

odmiana:

przykłady:: (1.1) Kira na minden? → Gdzie jest droga?; (1.2) Yi kira tongo. → Weź (wybierz) ten kierunek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

[Czeszewski-1] Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 132.

[Paryski-2] Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, s. 513, Poronin, Wydaw. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1, ISBN 83-7104-007-5, ISBN 83-7104-008-3

[1]

[2]

kira (język polski)

kira (język susu)

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.