kurny

kurny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkurnɨ], AS: [kurny]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. (o budynku, pomieszczeniu, piecu) dymny, dymiący (bo pozbawiony komina)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kurny		kurna	kurne	kurni	kurne
dopełniacz	kurnego		kurnej	kurnego	kurnych
celownik	kurnemu		kurnej	kurnemu	kurnym
biernik	kurnego	kurny	kurną	kurne	kurnych	kurne
narzędnik	kurnym		kurną	kurnym	kurnymi
miejscownik	kurnym		kurnej	kurnym	kurnych
wołacz	kurny		kurna	kurne	kurni	kurne

przykłady:

(1.1) Kurna chata nie miała komina. Dym z paleniska wydostawał się na zewnątrz przez otwór w dachu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kurna chata / izba • kurny piec

synonimy:

(1.1) dymny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kurzyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chimneyless

źródła: