lej

lej (język polski)

leje (1.1)

leje (1.2)

leje (1.3)

jeden lej (1.4)

wymowa:

IPA: [lɛj], AS: [lei ̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) duże, stożkowe wgłębienie

(1.2) duży lejek

(1.3) jedn. monet. waluta Rumunii; zob. też lej w Wikipedii

(1.4) jedn. monet. waluta Mołdawii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp, rozk. od: lać

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lej	leje
dopełniacz	leja	lejów
celownik	lejowi	lejom
biernik	lej	leje
narzędnik	lejem	lejami
miejscownik	leju	lejach
wołacz	leju	leje

(1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lej	leje
dopełniacz	leja	lei
celownik	lejowi	lejom
biernik	lej	leje
narzędnik	lejem	lejami
miejscownik	leju	lejach
wołacz	leju	leje

(2.1) zob. lać

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) lej depresyjny • lej krasowy • lej po bombie

(1.3) lej rumuński

(1.4) lej mołdawski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-2)

rzecz. lejkowatość ż

zdrobn. lejek m

przym. lejkowaty, lejowy

przysł. lejkowato

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.3) rum. leu → lew

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crater; (1.3) leu; (1.4) leu
• bułgarski: (1.1) фуния ż
• esperanto: (1.1) funelo; (1.2) funelego; (1.3) leo; (1.4) leo
• kataloński: (1.3) leu m; (1.4) leu m
• rumuński: (1.3) leu m; (1.4) leu m
• ukraiński: (1.3) лей m; (1.4) лей m
• węgierski: (1.3) lej; (1.4) lej

źródła:

lej (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jedn. monet. lej (rumuński)

(1.2) jedn. monet. lej (mołdawski)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: