liczba
liczba (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mat. pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej); zob. też liczba w Wikipedii
- (1.2) zapis liczby (1.1)
- (1.3) jęz. gram. w deklinacji: kategoria gramatyczna wynikająca z liczności elementów, które dany wyraz określa
- (1.4) grupa o określonej liczebności
- (1.5) st.pol. rachunek, liczenie[1]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik liczba liczby dopełniacz liczby liczb celownik liczbie liczbom biernik liczbę liczby narzędnik liczbą liczbami miejscownik liczbie liczbach wołacz liczbo liczby
- przykłady:
- (1.1) Dział matematyki, który zajmuje się podzielnością liczb to teoria liczb.
- (1.1) Liczba 235 jest większa od liczby 129.
- (1.2) Ta czerwona liczba oznacza stratę na koniec kwartału.
- (1.3) Większość polskich rzeczowników ma zarówno liczbę pojedynczą, jak i mnogą.
- (1.4) Duża liczba ludzi w Afryce to analfabeci.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) liczba naturalna • liczba parzysta • liczba nieparzysta • liczba całkowita • liczba pierwsza • liczba złożona • liczba wymierna • liczba niewymierna • liczba rzeczywista • liczba dodatnia • liczba ujemna • liczba zespolona • liczba kardynalna • liczba atomowa • liczba Avogadro • liczba binarna
- (1.3) liczba pojedyncza • liczba mnoga • liczba podwójna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. liczebność ż, liczydło n, liczenie n, policzenie n, licznik m, liczebnik m, zliczanie n, zliczenie n, liczman m, liczność ż, nieliczność ż, odliczanie n, odliczenie n, niedoliczanie n, niedoliczenie n, policzalność ż, niepoliczalność ż
- czas. liczyć ndk., policzyć dk., zliczać ndk., zliczyć dk., odliczać ndk., odliczyć dk., niedoliczać ndk., niedoliczyć dk.
- przym. liczbowy, liczebny, liczny, policzalny, niepoliczalny
- przysł. liczbowo, liczebnie, licznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Wyraz bywa często używany zamiennie z wyrazem ilość, co czasem uważane jest za błąd, natomiast dopuszczalne jest w użyciu potocznym[3]. Za bardziej poprawne uważa się użycie wyrazu „liczba” tylko w stosunku do rzeczowników policzalnych a „ilość” do niepoliczalnych lub wtedy gdy chcemy podkreślić, że formalnie policzalne obiekty tworzą wielką masę (np. nieopisane ilości ludzi)[4][5][6].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) number; (1.2) number; (1.3) singular/plural (number)
- arabski: (1.1-2, 4) عدد ,رقم
- baskijski: (1.1) zenbaki; (1.2) zenbaki
- białoruski: (1.1) лічба, лік; (1.2) лічба, лік; (1.3) лік
- bułgarski: (1.1) число n; (1.3) число n; (1.4) число n
- chiński standardowy: (1.4) 多少 (duōshǎo)
- chorwacki: (1.1) broj m; (1.2) broj m
- dari: (1.1) عدد; (1.2) عدد
- duński: (1.1) tal n, nummer n; (1.2) tal n, nummer n
- esperanto: (1.1) nombro, kvanto
- estoński: lugu
- fiński: luku, lukumäärä
- francuski: (1.1) nombre m; (1.2) nombre m; (1.3) nombre m; (1.4) nombre m
- grenlandzki: (1.1) qassiussusersiut
- gudźarati: (1.1) આંકડો m (āṅkaḍō)
- hiszpański: (1.1) número m; (1.2) número m; (1.3) número m; (1.4) número m
- japoński: (1.1) 数字(すうじ), 数(かず); (1.2) 数字(すうじ), 数(かず)
- jidysz: (1.1) צאָל ż (col); (1.2) צאָל ż (col); (1.3) צאָל ż (col)
- kaszubski: (1.1) lëczba ż; (1.3) lëczba ż
- kataloński: (1.1) nombre m; (1.2) nombre m; (1.3) nombre m
- komi: (1.1) li̮d
- litewski: (1.1) skaičius; (1.2) skaitmuo
- łaciński: (1.1) numerus; (1.2) numerus
- niderlandzki: (1.1) getal n
- niemiecki: (1.1) Zahl ż; (1.2) Nummer ż, Zahl ż; (1.3) Numerus m; (1.4) Anzahl
- nowogrecki: (1.1) αριθμός m; (1.2) αριθμός m, νούμερο n; (1.3) αριθμός m; (1.4) αριθμός m
- perski: (1.1) عدد; (1.2) عدد
- rosyjski: (1.1) число n; (1.2) число n; (1.3) число n
- rumuński: (1.1) număr n
- slovio: (1.?) cxislo (число)
- słowacki: (1.1) číslo
- starolitewski: (1.1) lyka ż
- staroruski: (1.1) ликъ
- szwabski: (1.1) Zãhl ż
- szwedzki: (1.1) tal n; (1.3) numerus n; (1.4) antal, numerär, mängd
- tybetański: (1.1) གྲངས་ཀ
- udmurcki: (1.1) li̮d
- ukraiński: (1.1) число n; (1.2) число n; (1.3) число n
- węgierski: (1.1) szám; (1.2) szám; (1.3) szám
- wilamowski: (1.1) coł ż, cōł ż, caoł ż; (1.2) coł ż, cōł ż, caoł ż
- włoski: (1.1) numero m; (1.2) numero m; (1.3) numero m; (1.4) numero m
- źródła:
- ↑ Halina Koneczna, Czysło, poczet, liczba, ilość, „Poradnik Językowy” nr 1/1950, s. 13.
- ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 248.
- ↑ Hasło „ilość” w: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13681-2, s. 281.
- ↑
Porada „plastik - plastyk, ilość - liczba” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Porada „ilość czy liczba?” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Porada „ilość i liczba” w: Poradnia językowa PWN.