wszelaki

wszelaki (język polski)

wymowa:

IPA: [fʃɛˈlaci], AS: [fšelaḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

zaimek przymiotny

(1.1) książk. wszelki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wszelaki		wszelaka	wszelakie	wszelacy	wszelakie
dopełniacz	wszelakiego		wszelakiej	wszelakiego	wszelakich
celownik	wszelakiemu		wszelakiej	wszelakiemu	wszelakim
biernik	wszelakiego	wszelaki	wszelaką	wszelakie	wszelakich	wszelakie
narzędnik	wszelakim		wszelaką	wszelakim	wszelakimi
miejscownik	wszelakim		wszelakiej	wszelakim	wszelakich
wołacz	wszelaki		wszelaka	wszelakie	wszelacy	wszelakie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Co pociągało za sobą wszelakie raporty, zapotrzebowania i różnorodne kartelusze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wszelakość ż

zaim. wszelki

partyk. wszelako

przysł. wszelako

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) ĉia
• rosyjski: (1.1) любой, всякий

źródła: