Guillaume Bigourdan
| 390 Alma | 24. mart, 1894. |
| Camille Guillaume Bigourdan | |
 | |
| Rođenje | 6. 4. 1851. Sistels |
|---|---|
| Smrt | 28. 2. 1932. Pariz |
| Državljanstvo | Francuska |
Camille Guillaume Bigourdan (6. april, 1851. – 28. februar, 1932.) je bio francuski astronom.
Bigourdan je rođen u Sistelsu, Tarn-et-Garonne od oca Pierre Bigourdan-a i majke Jeanne Carrière.[1] U 1877. je imenovan od strane Félix Tisserand-a na mjesto pomoćnog astronoma na Opservatorija u Toulouse-u, i 1879. je slijedio Tisserand-a u parišku opservatoriju gdje je kasnije postao direktor.
Proveo je mnoge godine u potvrđivanju pozicija 6380 maglina. Nadao se da će postaviti osonove budućeg proučavanja vlastitog kretanja maglina; ovaj rad se pokazao manje-više uzaludan, pošto daleke magline neće pokazati nikakvo podesno kretanje. Međutim, on je otkrio blizu 500 novih objekata.
Godine 1902. je učestvovao u naporima da se preračunaju sa većom preciznošću meridijanske razlike između Londona i Pariza. Postao je član Bureau des Longitudes u 1903., i član Francuske akademije nauka 1904.
Opisao je metodu podešavanja ekvatorijalni mount telescopes, which was known as "Bigourdan's method".
Bigourdan je dobio Lalande nagrada koju dodjeljuje Francuska akademija nauka godine 1883. i 1891., kao i Zlatne medalje Kraljevskog astronomskog društva, 1919. Bio je direktor Bureau International de l'Heure od 1919. do 1928.
Oženio je kćerku Amédée Mouchez-a.
- ↑ Hockey, Thomas (2009). The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer. ISBN 978-0-387-31022-0. Pristupljeno August 22, 2012.
- Levy, Jacques R. (1970–80). „Bigourdan, Camille Guillaume”. Dictionary of Scientific Biography. 2. New York: Charles Scribner's Sons. pp. 126-127. ISBN 978-0-684-10114-9.
- Osmrtnice
