Jump to content

Sport Lisboa e Benfica

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Benfica
Emri i plotëSport Lisboa e Benfica
Pseudonimi(et)As Águias (Shqiponjat)
Os Encarnados (Të kuqtë)
O Glorioso (E madhërishmja)
Themeluar28 shkurt 1904; 120 vite më parë (1904-02-28)
si Sport Lisboa
StadiumiEstádio da Luz
Kapaciteti64,642
PresidentiRui Costa
TrajneriRoger Schmidt
LigaPrimeira Liga
2023–24Primeira Liga, 3të
Faqja zyrtareFaqja zyrtare e klubit
Ngjyra shtëpi
Ngjyra jashtë
Ngjyra e tretë
Sezoni aktual

Sport Lisboa e Benfica (shtjellimi portugalisht: sɨˈpɔɾ liʒˈβo.ɐ i βɐ̃jˈfikɐ), njohur zakonisht si Benfica, është një klub profesionist futbolli me seli në Lisbonë, Portugali, e cila garon në Primeira Liga, elita e futbollit portugez.

Benfica u themelua më 28 shkurt 1904 me emrin Sport Lisboa. Ajo konsiderohet si një nga "tre klubet e mëdha" të Portugalisë që nuk është rrëzuar kurrë nga Primiera Liga, sëbashku me rivalët Sporting CP dhe Porto. Pseudonimi i Benficës është As Águias (Shqiponjat) për simbolin që kanë në fanellë, si dhe Os Encarnados (Të kuqtë) për ngjyrën e fanellës. Që nga viti 2003, Benfica i luan ndeshjet si vendas në Estádio da Luz. Ky stadium zëvëndësoi atë të vjetrin me të njëtin emër që ishte ndërtuar në vitin 1954. Benfica është klubi portugez me më shumë tifozë dhe klubi evropian me përqindjen më të madhe të tifozëve në shtetin e tyre; ata kanë më shumë se 250,000 tifozë të antarësuar dhe më shumë se 14 milion tifozë në mbarë botën.[1][2][3] Himni i klubit, "Ser Benfiquista", i referohet tifozëve, të cilët quhen "benfiquistas". Motoja e klubit është E pluribus unum kurse maskota quhet Águia Vitória.

Benfica është nderuar me Urdhërat Portugez të Krishtit, të Princ Harryt, dhe të Meritës. Ata kanë fituar 83 trofe të madhor, 84 përfshirë me Kupën Latine, duke qënë klubi më i dekruar në Portugali.[4][5] 80 nga këto trofe janë fituar në Portugali, përfshirë 37 kampionate (rekord), 26 kupa (rekord), 7 kupa të ligës (rekord), 8 superkupa dhe 3 Campeonato de Portugal. Në nivel ndërkombëtar, Benfica ka fituar Kupën Evropiane dy herë rresht në vitet 1961 dhe 1962, një arritje në futbollin portugez. Gjatë këtyre viteve, ata ishin finalist në Kupën Ndërkontinentale. Përvëc kësaj, ata kanë qënë finalist në vitet 1963, 1965, 1968, 1988 dhe 1990 në Kupën Evropiane, si dhe në vitet 1983, 2013 dhe 2014 në Kupën UEFA/Ligën e Evropës. Dhjetë finalet evropiane të Benficës janë një rekord në Portugali; ata janë renditur të shtatët në listën e klubeve të të gjitha kohërave të UEFAs në vitin 2014.[6]


1904–1960: Themelimi dhe titujt e parë

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Ekipi i parë i Benficës në vitin 1905.

Më 28 shkurt 1904, pas një seance stërvitore në atë ditë, grupi Catataus dhe antarët e Associação do Bem u takuan në Farmácia Franco të Rua Direita de Belém me qëllimin për të krijuar një klub kultural dhe shoqëror futbolli i cili u quajt Sport Lisboa. Klubi përbëhej vetëm nga lojtarë portugezë.[7] Njëzetekatër njerëz morën pjesë në këtë takim, përfshirë Cosme Damião. Gjatë takimit, José Rosa Rodrigues u emërua president i klubit, kurse Daniel dos Santos Brito dhe Manuel Gourlade u emëruan respektivisht si sekretar dhe financier. Themeluesit e klubit vendosën që ngjyrat e klubit do të ishin e kuqja dhe e bardha kurse stema do të përbëhej nga një shqiponjë, motoja E pluribus unum si dhe nga një top futbolli.[8][9][10] Sport Lisbona luajti ndeshjen e saj të parë më 1 janar 1905, duke shënuar edhe golin e parë. Pavarësisht fitorve të rëndësishme, klubi vuajti nga kushtet e vështira infrakstrukturore, duke përfshirë fushën me dhe të quajtur Terras do Desembargador.[11] Si rezultat i kësaj, tetë lojtarë u transferuan te Sporting CP në vitin 1907, duke nisur edhe rivalitetin mes dy klubeve.[10]

Më 13 shtator 1908, Sport Lisboa bleu Grupo Sport Benfica dhe arritën një marrëveshje për të ndryshuar emrin e klubit në Sport Lisboa e Benfica. Pavarësisht bashkimit, të dy shoqatat vazhduan operacionet e tyre përkatëse. Sport Lisboa mbajti ngjyrat, moton dhe simbolet e stemës kurse Grupo Sport Benfica mbajti fushën Campo da Feiteira,[11] drejtorët kryesor ai dhe selinë e klubit. Të dy klubet vendosën që data e themelimit të ishte ajo e Sport Lisboa, e cila ishte klubi më popullor dhe i njohur në Lisbonë falë meritave të saj sportive. Për sa i përket stemës, një gomë biçiklete u shtua, e cila simbolizonte çiklizmin, që ishte sporti kryesor i Grupo Sport Benficës. Për më tepër, dy subjektet e klubit "të ri" kishin anëtarë të njëkohshëm që ndihmuan në stabilizimin e operacioneve, gjë që më vonë rriti suksesin e bashkimit.[10]

Pavarësisht përmirësimeve në organizim, klubi vazhdoi të kishte probleme me fushën Campo da Feiteira, të cilën e kishte me qera. Në vitin 1913, klubi lëvizi për herë të parë në një fushë me bar sportiv, e quajtur Campo de Sete Rios. Katër vite më vonë, pasi refuzuan rritjen e qerasë, ata u zhvendosën në Campo de Benfica. Në vitin 1925, Benfica më në fund u transferua në stadiumin e saj, Estádio das Amoreiras, ku do të luante për 15 vitet e ardhshme. Në vitin 1940, ata kaluan te Estádio do Campo Grande.[11] Liga portugeze nisi në vitin 1934, dhe pasi përfundoi në vendin e tretë në edicionin e parë, Benfica do të fitonte tre edicionet e ardhshme (1935–36, '36–37, '37–38) nën drejtimin e trajnerit Lippo Hertzka. Në vitet 1940', Benfica do të fitonte edhe tre kampionate të tjerë (1941–42, '42–43, '44–45) dhe katër kupa (1940, '43, '44, '49). Në vitin 1943, trajneri János Biri udhëhoqi klubin drejtë dopietës së parë në historinë e tyre.

Suksesi i parë ndërkombëtar i Benficës ndodhi në vitin 1950, duke fituar Kupën Latine.[12] Në finale ata mposhtën klubin francez Bordeaux me një gol të artë të shënuar nga JulinhoEstádio Nacional të Lisbonës. Benfica u bë klubi i parë dhe i vetëm portugez që e fitonte këtë trofe.[13] Trajneri i këtij suksesi ishte Ted Smith.[14] Ky ishte gjithashtu edhe trofeu i parë ndërkombëtar i fituar nga një klub portugez.[15] Ata arritën një tjetër finale në këtë kompeticion në vitin 1957, por u mposhtën nga Real MadridiStadiumin Santiago Bernabéu.[13] Me emërimin e Joaquim Ferreira Bogalhos si president në vitin 1952 dhe mbërritjen e trajnerit Otto Glória në vitin 1954,[14] Benfica u bë një klub modern dhe profesionist, duke u zhvendosur në Estádio da Luzin e parë, i cili kishte një kapacitet fillestar 40,000 ulësë; stadiumi u rinovua në vitin 1960, duke u bërë me 70,000 ulëse.[11][16][17] Gjatë viteve 1950, Benfica fitoi edhe tre kampionate (1949–50, '54–55, '56–57) dhe gjashtë kupa (1951, '52, '53, '55, '57, '59). Pavarësisht se ishin kampionët në fuqi në vitin 1955, Benfica nuk u ftua në edicionin e parë të Kupës Evropiane nga organizatorët. Ata debutuan në këtë kompeticion në sezonin 1957–58 kundër Seviljes.[18][19]

1960–2003: Vitet e arta dhe zbraztia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Costa Pereira duke mbajtur Kupën Evropiane të dytë pas fitores në finale.

Benfica fitoi dy Kupa Evropiane rresht në vitet 1961 dhe 1962, duke mposhtur respektivisht në finale Barcelonën (3–2)[20] dhe Real Madridin (5–3).[21][22][23] Trajneri i ekipit ishte Béla Guttmann, i cili ishte firmosur nga Maurício Vieira de Brito.[14][24] Falë këtij suksesi, Benfica luajti në Kupën Ndërkontinentale, duke humbur kundër Peñarol në vitin 1961 dhe kundër Santos një vit më pas.[25][26] Në vitet në vazhdim, Benfica arriti finalen e Kupës Evropiane në tre raste të tjera, duke humbur kundër Milanit në 1963,[27] Interit në 1965 dhe Manchester United në 1968.[10] Falë performancës së tyre ndërkombëtare, Benfica u rendit e para në futbollin evropian në vitet 1965, 1966 dhe 1969,[28][29][30] kurse në vitin 1968 shpallën "Skuadra e Vitit" nga revista France Football. Në vitet 1960, përveç dy Kupave Evropiane, Benfica fitoi tetë kampionate (1959–60, '60–61, '62–63, '63–64, '64–65, '66–67, '67–68, '68–69) dhe tre kupa (1962, '64, '69). Shumë nga këto suksese u arritën me lojtarë si Eusébio – i vetmi lojtar që ka fituar Topin e Artë me një klub portugez[31]Coluna, José Águas, José Augusto, Simões, Torres dhe të tjerë. Në sezonin 1963–64, ata vendosën një rekord me 103 gola të shënuar në 26 ndeshje në kampionat.[32]

Eusébio, fituesi i Topit të Artë 1965.

Benfica vazhdoi dominimin në futbollin portugez në vitet 1970' nën drejtimin e presidentit Borges Coutinho. Ata fituan kampionatin në gjashtë sezone (1970–71, '71–72, '72–73, '74–75, '75–76, '76–77) dhe kupën në dy sezone (1970, '72). Në sezonin 1971–72, Benfica arriti në gjysëm-finalen e Kupës Evropiane, por ata u eliminuan nga Ajaxi i Johan Cruyff. Në sezonin e ardhshëm, nën drejtimin e trajnerit Jimmy Hagan, Benfica u bë ekipi i parë portugez që e mbyllte kampionatin pa asnjë humbje;[32] ata regjistruan 28 fitore, përfshirë 23 rresht dhe vetëm 2 barazime. Ata shënuan 101 gola dhe Eusébio fitoi sërisht Këpucën e Artë Evropiane me 40 gola të shënuar, dy më pak se rekordi i tij personal. Në periudhën tetor 1976-shtator 1978, Benfica qëndroi e pamposhtur në kampionat për 56 ndeshje.[33] Në këtë dekadë, Benfica pranoi për herë të parë në historinë e tyre lojtarë të huaj në klub, duke u bërë klubi i fundit portugez që e bënte këtë gjë.[10]

Në vitet 1980', Benfica vazhdoi të kishte sukses në Portugali.[34] Në sezonin 1980–81 me trajner Lajos Baróti, Benfica u bë klubi i parë portugez që fiton të tre trofetë vendor në një sezon: Supertaça de Portugal, Primeira Liga dhe Taça de Portugal. Pas kësaj, me suedezin Sven-Göran Eriksson, Benfica fitoi edhe dy kampionate të tjera (1982–83, '83–84) dhe një kupë (1983). Ata gjithashtu arritën finalen e Kupës UEFA në vitin 1983, por u mposhtën nga Anderlecht.[10] Pasi stadiumi Estádio da Luz j'u nënshtrua një rinovimi, klubi hapi një tribunë të tretë në vitin 1985, duke e bërë stadiumin më të madh në Evropë dhe të tretin më të madh në botë.[35] Në atë vit, ata fituan superkupën kurse një vit më pas fituan edhe kupën. Më pas, nga viti 1988 e deri në vitin 1994, Benfica fitoi tre kampionate (1988–89, '90–91, '93–94), një kupë (1993) dhe një superkupë (1989); ata gjithashtu arritën finen e Kupës Evropiane në vitet 1988 dhe 1990, duke u mposhtur respektivisht nga PSV Eindhoven dhe Milan.[10]

Problemet financiare në fillim të viteve 1980[36] dhe një investim i madh te lojtarët gjatë asaj dekade rëndoi financat e klubit nën drejtimin e Jorge de Brito si president.[37][38] Shpenzimet e shumta dhe blerjet jo shumë të suksesshme (mbi 100 lojtarë u blenë gjatë periudhës së Manuel Damásio)[39] e acaruan më shumë problemin.[40][41] Pas kësaj, me João Vale e Azevedo si president, Benfica hyri në borxh dhe në disa raste nuk kishte mundësi të paguante taksat dhe rrogat e lojtarëve.[42][43][44] Nga viti 1994 e deri në vitin 2004,[14] Benfica ndërroi 11 trajnerë. Gjatë kësaj periudhe, ata fituan kupën në sezonin 1995–96, pësuan humbjen më të madhe në kompeticionet evropiane (7–0 kundër Celta Vigos) në vitin 1999,[45] arritën rezultatin më të keq në histori në një kampionat (vendi i 6të në sezonin 2000–01) si dhe nuk morën pjesë në kompeticionet evropiane në dy vite rresht.[10] Në vitin 2000, drejtuesit e klubit miratuan ndërtimin e Estádio da Luzit të ri pak kohë pas emërimit të Manuel Vilarinho si president.

Festa e Benficës pas fitimit të titullit në sezonin 2004–05.

Në sezonin 2003–04, me Luís Filipe Vieira si president, Benfica i dha fund pritjes për trofe, duke fituar kupën. Ata mposhtën në finale Porton e drejtuar nga José Mourinho.[46] Në sezonin e ardhshëm, ata fituan kampionatin e parë që nga viti 1994,[47] si dhe superkupën.[48] Ata më pas pritën deri në vitin 2009 për të fituar kupën e ligës (Taça da Liga), duke u bërë klubi i parë që i fitonte të gjitha trofetë në Portugali. Në sezonin 2007–08, ata nuk kishin fituar asnjë trofe dhe ishin renditur të katërtit në kampionat. Në Evropë, Benfica mori pjesë në fazën e grupeve të UEFA Ligës së Kampioneve në tre edicione rresht, duke arritur çerek-finalen në sezonin 2004–05 ku ata u eliminuan nga Liverpooli me rezultatin e përgjithshëm 3–0.[49][50]

Në sezonin 2009–10, klubi emëroi Jorge Jesus si trajnerin e ri.[51] Ai do t'a mbante këtë pozicion deri në vitin 2015. Gjatë gjashtë viteve të qëndrimit të tij në klub, Benfica fitoi dhjetë trofe vendor,[52] përfshirë një tripletë historike në sezonin 2013–14 (kampionat, kupë dhe kupa e ligës)[53] dhe dy kampionate rresht, gjë që nuk ndodhte që nga viti 1984.[54][55] Në Evropë, Benfica renditej e gjashta në ranglistën e UEFAs në vitin 2015.[56] Në sezonin 2010–11, ata arritën në gjysëm-finalen e Ligës së Evropës; kjo ishte gjysëm-finalja e parë në një kompeticion evropian pas 17 vitesh.[57] Pas kësaj, ata arritën çerek-finalen në Ligën e Kampioneve në sezonin 2011–12[58] dhe dy finale rresht në Ligën e Evropës në vitet 2013 dhe 2014.[59][60]

Pas largimit të Jesus, Rui Vitória u emërua trajneri i ri i ekipit. Ai udhëhoqi klubin drejt titullit të katërt rresht kampion në Portugali,[61] një arritje kjo për herë të parë në histori. Përveç kampionatit, ai fitoi edhe një kupë,[5] një kupë lige[62] dhe dy superkupa rresht;[63] me fitimin e kampionatit, kupës dhe superkupës në vitin 2017, Benfica përsëriti tripletën e arritur 36 vite më parë.[64] Në Evropë, një vit pasi ata e kishin arritur fazën me eliminim direkt të Ligës së Kampioneve rresht,[65] Benfica pësoi humbjen më të rëndë në histori në këtë kompeticion, duke u mposhtur 5–0 nga Baseli. Në atë sezon, Benfica i humbi të gjitha ndeshjet në fazën e grupeve, duke vendosur rekordin më negativ të një klubi portugez.[66]

Stema e Benficës përbëhet nga një shqipojnë, e cila është simboli i pavarësisë, autoritetit dhe shquarsisë. Shqiponja është pozicionuar sipër një mburoje me ngjyrat e bardhë dhe të kuqe, të cilat respektivisht simbolizojnë paqen dhe trimërinë; motoja "E pluribus unum" (Nga shumë, një) përkufizon bashkimin e të gjithë anëtarëve. Inicialet e klubit SLB, ndodhen pjerrtazi një topi futbolli brënda mburojës. Mburoja është brënda një gome biçiklete e cila përfaqëson një nga sportet e para të klubit, çiklizmin.[9][67]

Klubi ka pasur katër stema të ndryshme që nga krijimi në vitin 1904. Origjina e stemës aktuale daton që nga viti 1908, kur Sport Lisboa u bashkua me Grupo Sport Benfica. Pas kësaj, forma e stemës u ndryshua në vitin 1930 dhe 1999. Ndryshimet më të rëndësishme dhe të fundit janë ndryshimi i pozicionit të shqiponjës dhe zvogëlimi i madhësisë së gomës së biçikletës.[68]

Që nga sezoni 2008–09, fanella e Benficës ka shfalosur stemën me tre yje në krye të saj; çdo yll përfaqëson dhjetë kampionate të fituar nga klubi. Megjithatë, në sezonet 2010–11 dhe 2011–12, fanella shfaqi një stemë përkujtimore respektivisht me një dhe dy yje. Këto yje përkujtonin 50 vjetorin e suksesit të parë dhe të dytë në Kupën Evropiane. Ekipet e sporteve të tjera të Benficës nuk i shfaqin yjet në krye të stemës në fanellë.[69][70]

Evolucioni i fanellave të Benficës nga viti 1904 e deri në vitet 1970.

José da Cruz Viegas ishte përgjegjës për përzgjedhjen e fanellës së Benficës në vitin 1904. Ai zgjodhi ngjyrat e bardha të kuqe pasi dukeshin më mirë në syrin e lojtarëve. Një vit më pas, klubi vendosi që fanella të ishte e kuqe dhe me kollare të bardhë, mëngë, e cila do të kombinohej me të shkurtra të bardha dhe çorape të zeza.[71]

Fanella e dytë e Benficës u përdor zyrtarisht për herë të parë në sezonin 1944–45. Kjo ndodhi për shkak se S.C. Salgueiros, e cila luante gjithashtu me uniforma të kuqe, u ngjit në Primeira Liga.[72]

Benfica gjithnjë ka veshur fanella të kuqe; për këtë arsye, në Portugali, Benfica dhe tifozët e tyre (benfiquistas) njihen me pseudonimin "Vermelhos" (të kuqtë). Kjo ndryshoi në vitin 1936 me nisjen e Luftës civile spanjolle; komisioni portugez i censurimit të Estado Novo ndaloi përdorimin e fjalës "vermelhos", kjo për shkak se komunistët e fronit popullor në Spanjë njiheshin me të njëjtin emër. Që nga ajo kohë, Benfica u bë e njohur me pseudonimin "Encarnados", një fjalë e ngjashme me "të kuqtë", por me një konotacion të ndryshëm.[73]

Prodhuesit e fanellës dhe sponsorët

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Periudha Prodhuesi Sponsori kryesor[74]
1977–1984 Adidas[75][76]
1984–1987 Shell
1987–1990 FNAC
1990–1992 Hummel[76][77]
1992–1994 Casino Estoril
1994–1996 Olympic[77] Parmalat
1996–1997 Telecel
1997–2000 Adidas[78]
2000–2001 Netc
2001–2005 Telecel/Vodafone
2005–2009 PT/TMN
2010–2011 TMN/MEO
2012–2015 MEO
2015–vazhdon Emirates
Stema e Benfica TV.

Në vitin 2008, Benfica lançoi rrjetin e saj televiziv të orientuar drejt sportit, Benfica TV (shkurt BTV). BTV është kanali i parë nga një klub portugez dhe Benfica e ka operuar që atëherë.[79][80][81] Kanali i tij premium transmeton ndeshjet e drejtpërdrejta të Benficës si pritës në Primeira Liga, ndeshjet si pritës të ekipit B në LigaPro,[82] ndeshjet e ekipeve nën 19 vjeç në shtëpi dhe ndeshjet e tjera sportive të klubit, duke përfshirë kategoritë e të rinjve.[83] Deri në vitin 2016, ajo transmetoi tre sezone të Premier Ligës,[84] dhe një sezon të Serie A dhe Ligue 1.[85] Në janar 2020, Benfica lançoi Benfica Play (shkurt BPlay), një shërbim mediatik më i lartë që përmban ekskluzivitet përmbajtje të tilla si intervista me lojtarë aktualë dhe ish-lojtarë të Benficës dhe video nga prapaskenat nga ditët e ndeshjeve dhe seancave stërvitore.[86][87]

Për më tepër, klubi boton gazetën javore "O Benfica" çdo të premte që nga 28 nëntori 1942. Gazeta përmban informacione për gjithçka mbi klubi në formën e lajmeve dhe artikujve (kryesisht të parët). Deri në vitin 2005, ai kishte një tirazh afër 10,000.[88][89] Benfica boton gjithashtu revistën tremujore "Mística" që nga 6 dhjetori 2007. Ajo është pa pagesë për anëtarët e Benficës;[90] gazeta përfshin intervista me lojtarët dhe personelin e klubit, raporte rreth historisë së klubit dhe ngjarjeve të fundit, lajme, opinione, përmbledhje të sporteve të klubit, me futbollin që është fokusi kryesor dhe një seksion i dedikuar anëtarëve të klubit.[91] Numri 33 kishte një tirazh prej 115,602 në Portugali.[92] "O Benfica Ilustrado" ishte ish-revista e klubit; u lançua më 1 tetor 1957 si një suplement mujor i gazetës "O Benfica".[93]

Hyrja e Muzeut të Benficës.

Museu Benfica – Cosme Damião, i vendosur pranë stadiumit, u përurua më 26 korrik 2013 dhe u hap për publikun tre ditë më vonë.[94] I emëruar në nder të Cosme Dasmião, një nga themeluesit e klubit, muzeu u konsiderua Muzeu më i mirë portugez i vitit 2014 nga Shoqata Portugeze e Muzeologjisë.[95][96]

Benfica luajti më së shumti në fusha ne qera gjatë dekadave të para të ekziztencës. Stadiumi i tyre i parë ishte Estádio das Amoreiras, e cila u ndërtua dhe u hap në vitin 1925. Ata luajtën në këtë stadium deri në vitin 1940. Një vit më pas, ata kaluan te Estádio do Campo Grande, një fushë që j'a kishin marrë me qera bashkisë. Trembëdhjetë vite më pas, ata u zhvendosën në stadiumin e tyre të dytë.[11][17]

Nga viti 1954 e deri në 2003, Benfica luajti në Estádio da Luz në Lisbonë. Stadiumi kishte kapacitet 120,000, dhe në vitet 1985–1987 ishte stadiumi më i madh në Evropë dhe i treti më i madh në botë.[35][97] Estádio da Luz u prish në vitet 2002 dhe 2003, kurse Estádio da Luz i ri u përurua në fund të vitit 2003; vlera e ndërtimit të stadiumit të ri ishte 163 milion €, 25 milion më shumë nga se ishte planifikuar.[98]

Ashtu si stadiumi i parë, stadiumi i ri u emërua me emrin zyrtar Estádio do Sport Lisboa e Benfica. Bën pjesën në kategorinë e katërt të UEFAs,[99][100] dhe ka mbajtur disa ndeshje të UEFA Euro 2004, përfshirë finalen. Aty gjithashtu janë zhvilluar finalet e viteve 2014 dhe 2020 të UEFA Ligës së Kampioneve.[101][102] Stadiumi u ndërtua me 65,647 ulëse,[103][104] kurse aktualisht ka 64,642.[105]

Një panoramë e stadiumit të Benficës, Estádio da Luz, më 30 korrik 2009.

Fusha stërvitore

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Fusha stërvitore dhe akademia e të rinjëve, Benfica Campus, ndodhet në Seixal të Lisbonës. Ndërtimi i saj filloi në vitin 2005 dhe fusha u përurua më 22 shtator 2006.[106]

Benfiquistas duke festuar një gol në Estádio da Luz (2009).
Festimi i titullit në sezonin 2009–10 në Lisbon City Hall.

Tifozët e Benficës njihen si benfiquistas. Ata këndojnë himnin e klubit para fillimit të çdo ndeshje dhe ndonjëherë edhe gjatë ndeshjes.[107] Ata e quajnë klubin O Glorioso (E lavdishmja) si dhe këndojnë edhe korin "Glorioso SLB".[1][108] Në disa vende, që nga viti 1952, Benfica ka pasur klube tifozësh të njohura si Casas do Benfica (shtëpitë e Benficës), vende për ndërveprim kulturor, social dhe sportiv midis benfiquistas.[109][110] Në vitet e fundit, benfiquistas i kanë festuar trofetë e klubit sëbashku me ekipin në Sheshin Marquis of Pombal të Lisbonës.[111][112]

Benfica është klubi më popullor në Portugali[113] dhe është parë gjithmonë si klubi i klasës punëtore të Portugalisë.[114] Sipas një studimi të botuar në vitin 2006 nga profesorët Luís Reto dhe Jorge de Sá, me vulën e miratimit nga Instituto Nacional de Estatística dhe Secretaria de Estado das Comunidades, Benfica ka afërsisht 14 milion tifozë në mbarë botën: mbi 5,5 milion në Evropë (4,7 në Portugali); mbi 6 milionë në Mozambik (3.8) dhe Angola (2.7); mbi 1 milion në Shtetet e Bashkuara dhe Kanada; dhe pjesa tjetër në Brazil, Venezuelë, Karaibe, Indokinë, Kinë, Australi dhe Indi.[1][2][3] Sipas një studimi të kryer nga UEFA në vitin 2012, Benfica është klubi evropian me përqindjen më të lartë të tifozëve të futbollit në vendin e saj (47%).[113]

Në sezonin 2016–17, Benfica kishte një mesatare të pjesëmarrjes së tifozëve në shtëpi prej 55,952 në ligën portugeze;[115] kjo është rekordi aktual në Estádio da Luz.[116] Ishte gjithashtu mesatarja më e lartë e kompeticionit dhe e 9-ta më e larta mes klubeve të tjera evropiane. Rekordi më i lartë i pjesëmarrjes në shtëpi u thye gjithashtu – 64,519 spektatorë panë fitoren 5–0 të Benficës ndaj Vitória de Guimarães në ndeshjen e fundit të sezonit në Da Luz.[117]

Së bashku me shtëpitë, filiacionet dhe delegacionet e Benficës, anëtarët e klubit, të cilët quhen sócios, zgjedhin presidentin e klubit për një mandat katërvjeçar (tre vjet deri në vitin 2010)[118][119][120] duke votuar në secilën listë të kandidatëve, duke formuar kështu organin më të lartë drejtues të klubit. Anëtarët e Benficës gjithashtu mund të marrin pjesë dhe të votojnë në asambletë e përgjithshme, të paraqesin propozime, të marrin pjesë në diskutime, të zgjidhen në organet drejtuese, të caktohen për poste ose funksione në klub, e kështu me radhë.[9]

Në vitin 2003, klubi vendosi votimin elektronik[121] – një metodë votimi që është kritikuar nga anëtarët e Benficës, duke përfshirë kandidatët presidencialë dhe të jashtëmit[122][123][124] – dhe që nga viti 2010 vetëm njerëz me 25 vjet anëtarësim të vazhdueshëm si të rritur — d.m.th anëtarë efektivë të moshës së paku 43 vjeç – mund të kandidojë për president të klubit.[119][120] Për më tepër, sipas statutit aktual të klubit, të miratuar nga pak më shumë se 100 sócios,[120] çdo anëtar ka të drejtë për një ose më shumë vota në varësi të viteve të anëtarësimit: mbi 1 dhe deri në 5 vjet, 1 votë; mbi 5 dhe deri në 10, 5 vota; mbi 10 dhe deri në 25, 20 vota; mbi 25 si anëtar efektiv, 50 vota. Përveç kësaj, një delegat mund të votojë gjithashtu: kur përfaqëson një shtëpi të Benficës, 50 vota; një filiacion ose një delegacion, 20 vota.[118]

Më 9 nëntor 2006, Benfica vendosi Rekordin Botëror Guinness për "klubin e futbollit më të mbështetur gjerësisht", me 160,398 anëtarë të paguar.[125] Në vitin 2014, sipas një studimi nga Movimento Por Um Futebol Melhor, Benfica kishte 270,000 anëtarë dhe ishte klubi më i madh në botë për sa i përket anëtarësimit.[126][127] Më 31 mars 2015, Benfica raportoi se kishte 246,401 anëtarë;[128] megjithatë, pas një rinumërimi të planifikuar nga klubi në gusht të atij viti, numri u ul në 156,916.[129] Deri më 9 tetor 2021, Benfica kishte mbi 250,000 anëtarë, nga të cilët 115,681 kishin të drejtë të votonin në zgjedhjet e klubit atë ditë.[130]

Benfica ka rivalitet me Sporting CP dhe FC Porton. Këto klube formojnë "Tre të mëdhajat" dhe janë klubet më të suksesshme dhe të dekoruara në Portugali. Asnjëra nuk ka rënë nga kategoria që nga themelimi i Primeira Ligës në vitin 1934.[131][132]

Benfica dhe Sporting kanë një rivalitet mbi 100-vjeçar të vjetër, kjo për shkak se të dyja klubet ndodhen në Lisbonë. Rivaliteti nisi në vitin 1907, kur shtatë lojtarë të Benficës kaluan te Sporting.[114] Ndeshja midis të dy klubeve quhet dérbi de Lisboa ("Derbi i Lisbonës"), dérbi eterno ("derbi i përjetshëm"), dérbi da Segunda Circular, dhe dérbi dos dérbis ("derbi i derbeve").[133] Derbi shihet në Evropë, Afrikë dhe Amerikë, dhe konsiderohet si ndeshja më e rëndësishme e futbollit portugez.[114]

Rivaliteti i Benficës me Porton daton që më 28 prill 1912, kur dy ekipet luajtën ndeshjen e parë miqësore. Lisbona dhe Porto janë dy qytetet më të mëdha në Portugali, gjë që shton më shumë rivalitetin. Benfica dhe Porto janë ekipet me më shumë trofe në Portugali, me këtë të fundit që ka pasur historikisht më shumë.[34] Ndeshja midis tyre quhet O Clássico (Klasikja) dhe konsiderohet si një nga më të rëndësishmet në futbollin portugez.[134]

Lista e rekordeve dhe statistikave

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Nené është lojtari me më shumë ndeshje të luajtura si lojtari i Benficës. Ai luajti 575 ndeshje nga viti 1968 e deri në vitin 1986.[135] Eusébio është golashënuesi më i mirë në historinë e klubit,[136] me 473 gola në 440 ndeshje zyrtare.[137] Ai është gjithashtu lojtari me më shumë gola në kompeticionet evropiane të UEFAs, me 56 të tillë.[45] Mbrojtësi brazilian Luisão mban disa rekorde si lojtar i Benficës: ai është lojtari me më shumë trofe të fituar (20), më shumë ndeshje të luajtura si kapiten dhe më shumë ndeshje të luajtura në kompeticionet evropiane.[45][138]

Cosme Damião është trajneri që ka shërbyer më gjatë në klub, me plot 18 vite.[139] Otto Glória ishte trajneri që kishte fituar më shumë kampionate (4) dhe trofe gjithsej (9), para se kupa e ligës të krijohej.[140][141] Jorge Jesus është trajneri me më shumë trofe të fituar (10); ai ka fituar 3 kampionate, 1 kupë, 5 kupa lige dhe 1 superkupë.[142] Rui Vitória është trajneri me përqindjen më të madhe të fitoreve në kampionat me të paktën 34 ndeshje të luajtura (85.29%).[143]

Benfica u bë ekipi i parë në futbollin portugez që mbyll dy sezone pa asnjë humbje: ata e arritën këtë gjë respektivisht në sezonet 1972–73 dhe 1977–78.[144] Në sezonin e parë, ata fituan kampionatin si dhe vendosën dy rekorde: 58 pikë në 30 ndeshje, duke marrë 96.7% të pikëve të mundshme, si dhe diferenca më e madhe në pikë midis fituesit dhe vendit të dytë (18 pikë; në atë kohë fitorja shpërbleheshe me dy pikë).[145] Në sezonin 2015–16, Benfica mblodhi 88 pikë në 34 ndeshje, duke vendosur një rekord të ri që nga koha që liga ka 18 ekipe.[146][147]

Në Evropë, Benfica mban rekordin për numrin e fitoreve rresht në kampionat (29), e arritur midis sezoneve 1971–72 dhe 1972–73.[148] Benfica gjithashtu mbajti rekordin për ndeshjet pa humbje në të gjitha kompeticionet – me 48 ndeshje – e arritur nga dhjetori 1963 deri më 14 shkurt 1965. Tashmë ky rekord qëndron në vendin e tretë.[149]

Kupën Evropiane 1965–66, Benfica i shënoi 18 gola në dy ndeshje ekipit luksemburgas Stade Dudelange, duke vendosur rekordin për diferencën më të madhe të golave në rezultatin e përgjithshëm në Kupën Evropiane.[150] Kjo ishte gjithashtu edhe fitorja më e madhe e Benficës në kompeticionet evropiane.[45] Në UEFA Ligën e Evropës, Benfica u bë klubi i parë në historinë e kompeticionit që arrin dy finale rresht, duke u mposhtur në të dyja rastet.[151] Deri në sezonin 2021–22, Benfica ka 41 pjesëmarrje në Kupën Evropiane/UEFA Ligën e Kampioneve dhe 21 pjesëmarrje në Kupën UEFA/UEFA Ligën e Evropës. Ata gjithashtu kanë 7 pjesëmarrje në Kupën UEFA të fituesve të kupës dhe 2 pjesëmarrje në Kupën Ndërkontinentale.[45] Deri në tetor 2017, Benfica ishte klubi i pestë me më shumë gola në kompeticionet evropiane 655 gola në 405 ndeshje (1.62 gola për ndeshje).[152]

Dy Kupat Evropiane të Benficës në Museu Benfica – Cosme Damião.

Benfica ka fituar Primeira Ligën plot 37 herë, një rekord kombëtar.[153] Ata gjithashtu kanë fituar 26 herë Taça de Portugal (një rekord, përfshirë edhe katër vite rresht, gjithashtu një rekord),[154] 8 herë Supertaça Cândido de Oliveira dhe 3 herë Campeonato de Portugal (përfshirë dy herë rresht, një rekord). Ata gjithsej kanë fituar 81 trofe vendor dhe dy trofe evropian. Kjo gjë e bën Benficës klubin më të titulluar të Portugalisë.[4][155][156][a]

Në vitin 2014, Benfica arriti tripletën e parë duke fituar Primeira Ligën, Taça de Portugal dhe Taça da Ligën.[158][159] Benfica ishte klubi i parë që arriti të fitonte Primeira Ligën dhe Taça da Ligën në një sezon; ata e kanë arritur këtë gjë katër herë gjithsej. Benfica është klubi i vetëm në Portugali që ka mbrojtur me sukses të gjithë titujt e futbollit portugez (Campeonato de Portugal, Primeira Liga, Taça de Portugal, Supertaça Cândido de Oliveira dhe Taça da Liga). Përveç kësaj, ata janë klubi i vetëm që kanë fituar dy Kupa Evropiane rresht.

Trofetë e Benficës
Tipi Kompeticioni Tituj Sezone
Vendor Primeira Liga 37 1935–36, 1936–37, 1937–38, 1941–42, 1942–43, 1944–45, 1949–50, 1954–55, 1956–57, 1959–60, 1960–61, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1970–71, 1971–72, 1972–73, 1974–75, 1975–76, 1976–77, 1980–81, 1982–83, 1983–84, 1986–87, 1988–89, 1990–91, 1993–94, 2004–05, 2009–10, 2013–14, 2014–15, 2015–16, 2016–17, 2018–19
Taça de Portugal 26 1939–40, 1942–43, 1943–44, 1948–49, 1950–51, 1951–52, 1952–53, 1954–55, 1956–57, 1958–59, 1961–62, 1963–64, 1968–69, 1969–70, 1971–72, 1979–80, 1980–81, 1982–83, 1984–85, 1985–86, 1986–87, 1992–93, 1995–96, 2003–04, 2013–14, 2016–17
Taça da Liga 7 2008–09, 2009–10, 2010–11, 2011–12, 2013–14, 2014–15, 2015–16
Supertaça Cândido de Oliveira 8 1980, 1985, 1989, 2005, 2014, 2016, 2017, 2019
Campeonato de Portugal 3 1929–30, 1930–31, 1934–35
Kontinental Kupa Evropiane 2 1960–61, 1961–62
Kupa Latine 1 1950


Redaktuar më 12 shtator 2022[160][161]
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
2 Brazil Mb Gilberto
3 Spanja Mb Álex Grimaldo
4 Brazil Mb Lucas Veríssimo
6 Danimarka Mb Alexander Bah
7 Brazil Mf David Neres
8 Norvegjia Mf Fredrik Aursnes
13 Argjentina Mf Enzo Fernández
17 Portugalia Mf Diogo Gonçalves
18 Brazil Sm Rodrigo Pinho
20 Portugalia Mf João Mário
22 Portugalia Mf Chiquinho
23 Serbia Mb Mihailo Ristić
24 Portugalia Pt Samuel Soares
25 Shtetet e Bashkuara të Amerikës Mb John Brooks
27 Portugalia Mf Rafa Silva
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
30 Argjentina Mb Nicolás Otamendi (kapiten)
31 Portugalia Mf Gil Dias
33 Kroacia Sm Petar Musa
34 Portugalia Mb André Almeida
38 Brazil Mb João Victor
39 Portugalia Sm Henrique Araújo
55 Portugalia Mf Paulo Bernardo
61 Portugalia Mf Florentino
66 Portugalia Mb António Silva
77 Brazil Pt Helton Leite
88 Portugalia Sm Gonçalo Ramos
91 Brazil Mb Morato
93 Gjermania Mf Julian Draxler (në huazim nga Paris Saint-Germain)[162]
96 Portugalia Mf Diego Moreira
99 Greqia Pt Odysseas Vlachodimos
Nr. Kombësia Poz. Lojtari
Portugalia Mb Ferro (te Vitesse deri më 30 qershor 2023)[163]
Portugalia Mb Sandro Cruz (te Chaves deri më 30 qershor 2023)[164]
Portugalia Mb Tomás Araújo (te Gil Vicente deri më 30 qershor 2023)[165]
Brazil Mf Gabriel (te Botafogo deri më 30 qershor 2023)[166]
Kolumbia Mf Yony González (te Deportivo Cali deri më 31 dhjetor 2022)[167]
Franca Mf Soualiho Meïté (te Cremonese deri mē 30 qershor 2023)[168]
Gjermania Mf Julian Weigl (te Borussia Mönchengladbach deri më 30 qershor 2023)[169]
Zvicra Sm Haris Seferovic (te Galatasaray deri më 30 qershor 2023)[170]

Numrat e tërhequr

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Nr. Lojtari Pozicioni Debutimi me Benficën Ndeshja e fundit
29 Flamuri Miklós Fehér Sulmues 24 gusht 2002 25 janar 2004

Më 27 janar 2004, Benfica tërhoqi fanellën me numër 29 në nder të sulmuesit hungarez Miklós Fehér, i cili kishte ndërruar jetë dy ditë parë duke luajtur me ekipin.[171][172]

Struktura organizative

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Pozicioni Emri
Presidenti Rui Costa
Zëvendës-president Luís Mendes
Jaime Antunes
Domingos Almeida Lima
Fernando Tavares
Sílvio Cervan
Manuel Brito
Rui do Passo (zëvëndësues)
José Gandarez (zëvëndësues)
Presidenti i asamblesë së përgjithshme Fernando Seara
Presidenti mbikqyrës Fernando Fonseca Santos

Burimi: [173]

Pozicioni Emri
Trajneri Roger Schmidt
Ndihmës-trajner Jörn-Erik Wolf
Jens Wissing
Yann-Benjamin Kugel
Javi García
Trajneri i portierëve Fernando Ferreira
Analizat dhe vëzhgimet Nuno Cesário
Rúben Soares

Burimi: [174]

  1. ^ Kupa Latine, paraardhësja e Kupës Evropiane,[157] sipas raportimeve nuk njihet nga FIFA.[15]
  2. ^ Lojtarët të cilët luajtën së fundmi me Benficën B para se të huazoheshin.
  1. ^ a b c "Classic club: Eagles ready to take flight" [Klubi klasik: Shqiponjat gati për të fluturuar] (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 30 qershor 2015. Marrë më 30 shtator 2015.
  2. ^ a b Pereira 2009, ff. 220–221.
  3. ^ a b Irene Palma (29 prill 2005). "Benfica: 6 milhões de adeptos em Angola e Moçambique, 14 milhões no Mundo" [Benfica: 6 milion tifozë në Angola dhe Mozambik, 14 milion në mbarë botën] (në portugalisht). Maisfutebol. Arkivuar nga origjinali më 20 tetor 2015. Marrë më 27 korrik 2016.
  4. ^ a b Viegas, João Socorro (20 maj 2016). "Benfica reforça estatuto de clube mais titulado em Portugal" [Benfica përforcon statusin e klubit më të dekoruar në Portugali] (në portugalisht). Record. Marrë më 23 maj 2016.
  5. ^ a b "Benfica soma 80.º troféu da sua história, mais a Taça Latina" [Benfica shton trofeun e 80të në historinë e tyre, plus Kupën Latine] (në portugalisht). SAPO Desporto. 28 maj 2017. Marrë më 31 maj 2017.
  6. ^ "Águias reforçam sétimo lugar do "ranking" de finais europeias" [Shqiponjat përforcojnë vendin e shtatë nē ranglistën e finaleve evropiane] (në portugalisht). Record. 1 maj 2014. Marrë më 27 janar 2016.
  7. ^ "O nascimento do Benfica" [Lindja e Benficës]. Diário de Notícias (në portugalisht). 26 gusht 2008. Marrë më 6 tetor 2019.
  8. ^ "Foundation" [Themelimi] (në anglisht). S.L. Benfica. 16 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 21 gusht 2019. Marrë më 6 tetor 2019.
  9. ^ a b c "Statutes" [Statutet] (PDF) (në anglisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 3 korrik 2015.
  10. ^ a b c d e f g h João Silveira (30 gusht 2011). "História Benfica" [Historia e Benficës]. zerozero (në portugalisht). Marrë më 7 shtator 2017.
  11. ^ a b c d e "History of the Stadiums" [Historia e stadiumeve] (në anglisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 4 gusht 2021. Marrë më 5 dhjetor 2014.
  12. ^ "Bicampeões para a história" [Kampionë të dyfishtë për historinë]. Visão (në portugalisht). Portugali: Impresa Publishing. maj 2015. fq. 42. ISSN 0872-3540.
  13. ^ a b Karel Stokkermans; Osvaldo José Gorgazzi (23 nëntor 2006). "Latin Cup" [Kupa Latine] (në anglisht). RSSSF. Marrë më 2 korrik 2015.
  14. ^ a b c d "Os 57 treinadores do Benfica" [57 trajnerët e Benficës] (në portugalisht). Diário de Notícias. 26 gusht 2008. Arkivuar nga origjinali më 11 shkurt 2016. Marrë më 22 maj 2015.
  15. ^ a b "Benfica soma 77 troféus e deixa FC Porto a três e Sporting a 30" [Benfica numëron 77 trofe dhe kalon përpara Portos me tre trofe dhe para Sportingut me 30 trofe] (në portugalisht). SAPO Desporto. 20 maj 2016. Marrë më 23 maj 2016.
  16. ^ "Estádio do Sport Lisboa e Benfica (1954)" (në portugalisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 30 gusht 2017. Marrë më 13 korrik 2017.
  17. ^ a b João Silveira (24 tetor 2012). "Estádio da Luz: a Catedral" [Estádio da Luz: katedralja]. zerozero (në portugalisht). Marrë më 5 korrik 2015.
  18. ^ "50 years of European Cup" [50 vite të Kupës Evropiane] (PDF) (në anglisht). UEFA. tetor 2004. fq. 6–7.
  19. ^ "European Cup Origins" [Origjina e Kupës Evropiane]. European Cup History (në anglisht). Marrë më 23 shtator 2019.
  20. ^ "Benfica end Madrid's golden age" [Benfica i jep fund epokës së artë të Madridit] (në anglisht). UEFA. 1 shtator 2014. Marrë më 19 maj 2015.
  21. ^ "Eusébio stars in Benfica's second triumph" [Eusébio shkëlqen në triumfin e dytë të Benficës] (në anglisht). UEFA. 1 shtator 2014. Marrë më 19 maj 2015.
  22. ^ Pedro Gonçalves (15 qershor 2015). "The greatest teams of all time: Benfica 1960–62" [Ekipet më të mira të të gjitha kohërave: Benfica 1960–62] (në anglisht). UEFA. Marrë më 23 mars 2018.
  23. ^ Real Madrid V Benfica - European Cup Final In Amsterdam (1962) (në anglisht). British Pathé. 13 prill 2014. Marrë më 15 prill 2019 – nëpërmjet YouTube.
  24. ^ "33 outstanding names of our history" [33 emrat e jashtëzakonshëm të historisë tonë] (në anglisht). S.L. Benfica. 26 shtator 2018. Arkivuar nga origjinali më 5 tetor 2019. Marrë më 5 tetor 2019.
  25. ^ "Intercontinental Cup 1961" [Kupa Ndërkontinentale 1961] (në anglisht). FIFA. 7 maj 2007. Arkivuar nga origjinali më 25 shtator 2019. Marrë më 24 shtator 2019.
  26. ^ "Extraordinary Pele crowns Santos in Lisbon" [I jashtëzakonshmi Pele kurorëzon Santosin në Lisbonë] (në anglisht). FIFA. 11 tetor 2012. Arkivuar nga origjinali më 4 qershor 2019. Marrë më 24 shtator 2019.
  27. ^ 1963 European Cup Final - Milan V Benfica (1963) (në anglisht). British Pathé. 13 prill 2014. Marrë më 15 prill 2019 – nëpërmjet YouTube.
  28. ^ Bert Kassies. "UEFA Team Ranking 1965" [Renditja e klubeve nga UEFA 1965]. UEFA European Cup Football (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 14 qershor 2016. Marrë më 20 qershor 2016.
  29. ^ Bert Kassies. "UEFA Team Ranking 1966" [Renditja e klubeve nga UEFA 1966]. UEFA European Cup Football (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2016. Marrë më 20 qershor 2016.
  30. ^ Bert Kassies. "UEFA Team Ranking 1967" [Renditja e klubeve nga UEFA 1967]. UEFA European Cup Football (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2016. Marrë më 20 qershor 2016.
  31. ^ "Foi há 50 anos que Eusébio recebeu a Bola de Ouro" [50 vite më parë Eusébio mori Topin e Artë]. Maisfutebol (në portugalisht). 28 dhjetor 2015. Marrë më 29 dhjetor 2015.
  32. ^ a b "Glorioso Benfica" [Benfica e lavdishme]. Record (në portugalisht). Portugali: Edisport. 11 maj 2010. fq. 66.
  33. ^ Paulo Martins (27 korrik 2004). "SL Benfica's series of 56 matches unbeaten in the I Divisão" [Ecuria e Benficës me 56 ndeshje pa humbje në Divizionin e Parë] (në anglisht). RSSSF. Marrë më 1 janar 2014.
  34. ^ a b "Portugal's great divide" [Ndarja e madhe e Portugalisë] (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 27 janar 2013. Marrë më 30 qershor 2015.
  35. ^ a b "Faleceu Fernando Martins" [Fernando Martins ndërron jetë] (në portugalisht). O Jogo. 28 korrik 2013. Arkivuar nga origjinali më 7 gusht 2017. Marrë më 5 shtator 2017.
  36. ^ Nuno Martins (25 janar 2012). "Fernando Martins: Dei muito ao clube" [Fernando Martins: I dhash shumë klubit] (në portugalisht). Record. Marrë më 5 qershor 2018.
  37. ^ Alexandra Tavares-Teles (28 maj 2011). "De bancário a banqueiro" [Nga nëpunës banke në bankier] (në portugalisht). Diário de Notícias. Marrë më 5 qershor 2018.
  38. ^ "Jorge Artur Rego de Brito" (në portugalisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 13 korrik 2014. Marrë më 20 shtator 2015.
  39. ^ "Manuel Damásio: o presidente que contratou Donizete e falhou Jardel" [Manuel Damásio: presidenti i cili punësoi Donizete dhe të dështuarin Jardel] (në portugalisht). Record. 3 mars 2016. Marrë më 10 qershor 2016.
  40. ^ Ian Stafford (7 dhjetor 1998). "Football: Souness must tame monster of Benfica" (në anglisht). The Independent. Marrë më 11 shkurt 2016.
  41. ^ Rui Dias (6 nëntor 2000). "Benfica e os jogadores brasileiros da história do clube" [Benfica dhe lojtarët brazilian në historinë e klubit] (në portugalisht). Record. Marrë më 11 shkurt 2016.
  42. ^ "Portuguese football club, Benfica, faces financial problems" [Klubi portugez i futbollit, Benfica, përballet me probleme financiare] (në anglisht). BBC Sport. 1 maj 1998. Marrë më 20 shtator 2015.
  43. ^ "Benfica face financial uncertainty" [Benfica përballet me paqartësi financiare] (në anglisht). BBC Sport. 25 shtator 2001. Marrë më 8 tetor 2019.
  44. ^ Filipe Pedras; Nuno Martins (31 tetor 2017). "Do topo à queda: O princípio do fim para Vale e Azevedo" [Nga maja në rënje: fillimi i fundit për Vale e Azevedo] (në portugalisht). Record. Marrë më 11 shkurt 2018.
  45. ^ a b c d e "SL Benfica" (në anglisht). UEFA. 22 shtator 2014. Marrë më 13 shtator 2017.
  46. ^ Pedro Gonçalves (25 prill 2015). "Snap shot: When Benfica beat Mourinho's Porto" [Snap shot: Kur Benfica mposhti Porton e Mourinhos] (në anglisht). UEFA. Marrë më 8 korrik 2015.
  47. ^ "Benfica clinch first title since 1994" [Benfica fiton titullin e parë që nga viti 1994] (në anglisht). ESPN FC. 23 maj 2005. Arkivuar nga origjinali më 8 korrik 2015. Marrë më 8 korrik 2015.
  48. ^ Vasco Célio (13 gusht 2008). "Benfica vence Supertaça frente ao Setúbal" [Benfica fiton Super Kupën ndaj Setúbal] (në portugalisht). Público. Arkivuar nga origjinali më 17 shkurt 2015. Marrë më 8 korrik 2015.
  49. ^ "Benfica 2–1 Man Utd" (në anglisht). BBC Sport. 7 dhjetor 2005. Marrë më 8 korrik 2015.
  50. ^ "Liverpool 0–2 Benfica (agg 0–3)" (në dn). BBC Sport. 8 mars 2006. Marrë më 8 korrik 2015.{{cite news}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)
  51. ^ "Sport Lisboa e Benfica – Futebol SAD informa acordo Jorge Jesus" [Sport Lisboa e Benfica – Futebol SAD njofton marrëveshjen me Jorge Jesus] (PDF). CMVM (në portugalisht). S.L. Benfica. 17 qershor 2009. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 15 janar 2021. Marrë më 17 tetor 2022.
  52. ^ Gonçalves, Pedro (15 qershor 2015). "Poderá Rui Vitória levar o Benfica a um novo patamar?" [A mundet Rui Vitória t'a dërgoj Benficën në një nivel të ri?] (në portugalisht). UEFA. Arkivuar nga origjinali më 27 shtator 2019. Marrë më 26 janar 2016.
  53. ^ "Benfica proud of mammoth Portuguese haul" [Benfica krenare për arritjen në futbollin portugez] (në anglisht). UEFA. 19 maj 2014. Marrë më 20 maj 2014.
  54. ^ José Nuno Pimentel (17 maj 2015). "Benfica retain Portuguese crown" [Benfica mbron kurorën portugeze] (në anglisht). UEFA. Marrë më 18 maj 2015.
  55. ^ "Benfica Campeão da Liga NOS 2014–2015 – Liga Portugal" [Benfica kampionet e Liga NOS 2014–2015] (në portugalisht). Liga Portugal. 17 maj 2015. Arkivuar nga origjinali më 19 maj 2015. Marrë më 19 maj 2015.
  56. ^ Bert Kassies. "UEFA Team Ranking 2015" [Rendija e klubeve nga UEFA 2015]. UEFA European Cup Football (në anglisht). Marrë më 28 maj 2017.
  57. ^ Almeida Isaura (14 pri 2011). "Benfica feliz na Europa 17 anos depois" [Benfica e lumtur në Evropë pas 17 vitesh] (në portugalisht). Diário de Notícias. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2018. Marrë më 8 korrik 2015.
  58. ^ Phil McNulty (4 prill 2012). "Chelsea 2–1 Benfica (agg 3–1)" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 4 qershor 2015.
  59. ^ Phil McNulty (15 maj 2013). "Benfica 1–2 Chelsea" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 11 shtator 2017.
  60. ^ Paul Gardner (15 maj 2014). "Brazen goalkeeper cheating helps Sevilla win Europa League" [Hilja e pacipë e portierit ndihmon Seviljen të fitojë Ligën e Evropës] (në anglisht). Soccer America. Marrë më 17 maj 2014.
  61. ^ Pedro Gonçalves (13 maj 2017). "Benfica make it four in a row in Portugal" [Benfica i bën katër rresht në Portugali] (në anglisht). UEFA. Marrë më 5 shtator 2017.
  62. ^ Chris Myson (20 maj 2016). "Benfica romp to Taca da Liga success" [Benfica marshon drejtë suksesit në kupë] (në anglisht). Goal.com. Marrë më 6 qershor 2016.
  63. ^ "Entrada forte em jogo vale sétima Supertaça ao Benfica" [Nisja e fortë në fillim i jep Benficës superkupën e shtatë] (në portugalisht). Diário de Notícias. 5 gusht 2017. Marrë më 7 janar 2019.
  64. ^ Eduardo Santiago (29 maj 2017). "Análise: E três foi a conta que o Benfica fez" [Tre është shifra që Benfica bëri] (në portugalisht). SAPO Desporto. Marrë më 5 shtator 2017.
  65. ^ "Benfica soma inédito segundo apuramento para os oitavos" [Benfica arrin raundin e dytë kualifikues për raundin e 16-tave] (në portugalisht). SAPO Desporto. 7 dhjetor 2016. Marrë më 5 shtator 2017.
  66. ^ Sampaio, Inês Braga; Freitas, Marília (4 janar 2019). "Os números que explicam a saída de Rui Vitória do Benfica" [Numrat që shpjegojnë largimin e Rui Vitórias] (në portugalisht). Rádio Renascença. Marrë më 7 janar 2019.
  67. ^ "Symbols" [Simbolet] (në anglisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 28 qershor 2015. Marrë më 7 korrik 2015.
  68. ^ "Benfica não vai alterar emblema" [Benfica nuk do t'a ndryshoj stemën] (në portugalisht). S.L. Benfica. 17 dhjetor 2007. Arkivuar nga origjinali më 27 prill 2010. Marrë më 2 shtator 2011.
  69. ^ "Equipamento alternativo regressa às origens" [Fanella alternative rikthehet në origjinë] (në portugalisht). Record. 18 mars 2008. Marrë më 22 dhjetor 2015.
  70. ^ Luis Avelãs; Nuno Martins (8 korrik 2019). "As estrelas" [Yjet] (në portugalisht). Nr. 14,681. Portugali: Cofina. fq. 4. ISSN 7727-0177.
  71. ^ Pereira 2009, f. 18.
  72. ^ Pereira 2009, f. 29.
  73. ^ Amílcar Caffé (1 janar 1997). "Vermelho / encarnado". Ciberdúvidas da Língua Portuguesa (në portugalisht). Marrë më 11 mars 2018.
  74. ^ Pedro Candeias (19 maj 2015). "30 anos, 11 patrocinadores, 24 títulos. História visual das camisolas do Benfica" [30 vite, 11 sponsorë, 24 tituj. Historia vizuale e fanellave të Benficës]. Expresso (në portugalisht). Arkivuar nga origjinali më 20 maj 2015. Marrë më 20 maj 2015.
  75. ^ "Época 1977/1978" [Sezoni 1977–78]. SLB Camisolas Originais (në portugalisht). Marrë më 13 shtator 2017.
  76. ^ a b "Época 1989/1990" [Sezoni 1989–90]. SLB Camisolas Originais (në portugalisht). Marrë më 13 shtator 2017.
  77. ^ a b "Época 1993/1994" [Sezoni 1993–94]. SLB Camisolas Originais (në portugalisht). Marrë më 13 shtator 2017.
  78. ^ "Benfica e Adidas renovam acordo até 2021" [Benfica dhe Adidas rinovojnë marrëveshjen deri në vitin 2021] (në portugalisht). Diário de Notícias. 19 prill 2014. Arkivuar nga origjinali më 12 korrik 2018. Marrë më 13 shtator 2017.
  79. ^ Pereira 2009, f. 36.
  80. ^ "Benfica TV arrancou hoje com bloco noticioso" [Benfica TV fillon sot me bllokun e lajmeve] (në portugalisht). Expresso. 10 dhjetor 2008. Arkivuar nga origjinali më 17 dhjetor 2013. Marrë më 9 shkurt 2016.
  81. ^ "MEO transmite canal premium Benfica TV" [MEO transmeton kanalin premium Benfica TV] (në portugalisht). SAPO Desporto. 28 qershor 2013. Marrë më 9 shkurt 2016.
  82. ^ "Benfica TV compra jogos do Farense" [Benfica TV blen ndrshjet e Farense] (në portugalisht). Correio da Manhã. 13 korrik 2013. Marrë më 9 shkurt 2016.
  83. ^ Isabel Paulo (12 dhjetor 2012). "Benfica-Ovarense transmitido em directo na Benfica TV e na Sport TV" [Benfica-Ovarense transmetohet live në Benfica TV] (në portugalisht). Expresso. Arkivuar nga origjinali më 23 dhjetor 2015. Marrë më 9 shkurt 2016.
  84. ^ "Benfica TV seals Premier League rights in Portugal" [Benfica TV vulos të drejtat e Premier Ligës në Portugali] (në anglisht). Premier League. 28 shkurt 2013. Arkivuar nga origjinali më 2 mars 2013. Marrë më 3 qershor 2016.
  85. ^ "Oficial: Benfica TV garante transmissão das ligas italiana e francesa" [Zyrtare: Benfica TV garanton transmetimin e kampionatit italian dhe francez] (në portugalisht). Maisfutebol. 4 korrik 2015. Marrë më 9 shkurt 2016.
  86. ^ Steven Impey (3 janar 2020). "Benfica first Portuguese soccer club to launch OTT subscription service" [Benfica bëhet klubi j parë portugez futbolli që lançon shërbimin me abonim OTT] (në anglisht). SportsPro. Marrë më 13 maj 2020.
  87. ^ Will Strauss (6 janar 2020). "Primeira Liga champions Benfica launch OTT streaming service" [Kampionët e Primeira Ligës Benfica lançojnë shërbimin me abonim OTT] (në anglisht). SVG Europe. Marrë më 13 maj 2020.
  88. ^ "Parabéns Jornal "O Benfica"!" [Gëzuar ditëlindjen, gazeta "O Benfica"!] (në portugalisht). S.L. Benfica. 28 nëntor 2015. Arkivuar nga origjinali më 18 tetor 2016. Marrë më 23 janar 2016.
  89. ^ "Jornal O Benfica aumenta vendas" [Gazeta O Benfica shton shitjet] (në portugalisht). Diário de Notícias. 23 qershor 2005. Arkivuar nga origjinali më 22 mars 2012. Marrë më 23 janar 2016.
  90. ^ "Mística magazine" (në portugalisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 28 gusht 2017. Marrë më 28 gusht 2017.
  91. ^ Pedro Calhau (6 dhjetor 2007). "Benfica apresenta "Mística", a nova revista do clube" [Benfica prezantob "Mística", revista e re e klubit] (në portugalisht). Maisfutebol. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2015. Marrë më 23 janar 2016.
  92. ^ "Especial 'Tetra'" ['Tetra' edicioni special]. Mística (në portugalisht). Nr. 33. Portugali: Impresa Publishing. prill–qershor 2017. fq. 5. ISSN 3846-0823.
  93. ^ Pereira 2009, f. 138.
  94. ^ Miguel Belo; Nuno Martins (26 korrik 2013). "Museu dá o pontapé de saída" [Hapet muzeu] (në portugalisht). Record. Marrë më 22 dhjetor 2015.
  95. ^ Cordeiro, Pedro (12 dhjetor 2014). "Museu do Benfica é o melhor de Portugal" [Muzeu i Benficës është më i miri në Portugali] (në portugalisht). Expresso. Arkivuar nga origjinali më 10 qershor 2019. Marrë më 10 qershor 2019.
  96. ^ "Museu do Benfica é o melhor do ano" [Muzeu i Benficës është më i miri në këtë vit] (në portugalisht). Rádio Renascença. 12 dhjetor 2014. Arkivuar nga origjinali më 25 qershor 2015. Marrë më 25 qershor 2015.
  97. ^ Pereira 2009, f. 17.
  98. ^ "Vender jogadores para gerar receitas" [Duke shitur lojtarë për të sjellë të ardhura] (në portugalisht). Record. 29 prill 2015. Marrë më 8 nëntor 2018.
  99. ^ "List of UEFA Elite Stadiums 2011". Impressive Buildings (në anglisht). 6 gusht 2011. Arkivuar nga origjinali më 11 gusht 2011. Marrë më 5 korrik 2015.{{cite web}}: Mirëmbajtja CS1: Adresë e papërshtatshme (lidhja)
  100. ^ "Characteristics and areas" [Karakteristikat dhe zonat] (në anglisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 29 gusht 2017. Marrë më 13 korrik 2017.
  101. ^ Tom Lutz (20 mars 2012). "Benfica's Stadium of Light to host 2014 Champions League final" [Stadiumi i Benficës do të mbajë finalen e Ligës së Kampioneve 2014] (në anglisht). The Guardian. Marrë më 30 gusht 2017.
  102. ^ "2020 Champions League final: when and where" [Finalja e Ligës së Kampioneve 2020: kur dhe ku] (në anglisht). UEFA. 23 gusht 2020. Marrë më 8 tetor 2020.
  103. ^ "Stadiums in Portugal" [Stadiumet në Portugali]. World Stadiums (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 15 qershor 2012. Marrë më 5 korrik 2015.
  104. ^ "Estadio da Luz". World Stadium Database (në anglisht). Marrë më 5 korrik 2015.
  105. ^ "Tipologia de lugares" [Tipologjia e ulëseve] (PDF). CMVM (në portugalisht). S.L. Benfica. 14 prill 2016. fq. 81. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 17 prill 2018. Marrë më 17 tetor 2022.
  106. ^ "Caixa Futebol Campus". StadiumDB (në portugalisht). Marrë më 5 qershor 2016.
  107. ^ Jessica Weiss (27 mars 2012). "Showing Support in Song" [Duke shfaqur mbështjetje me këngë] (në anglisht). The New York Times. Marrë më 5 korrik 2015.
  108. ^ Pereira 2009, f. 143.
  109. ^ Pereira 2009, f. 58.
  110. ^ "Sport Lisboa e Benfica - Estatutos" [Sport Lisboa e Benfica - Statutet] (PDF). S.L. Benfica (në portugalisht). fq. 28.
  111. ^ "Benfica aclamado por milhares no Marquês. Banho de multidão no Porto" [Benfica brohoritet nga mijëra njerëz në Marquess. Turma lahet në Porto] (në portugalisht). ZAP. 18 maj 2015. Marrë më 26 mars 2018.
  112. ^ "Benfiquistas já "reservaram" a rotunda do Marquês de Pombal" [Benfiquistas tashmë "kanē rezervuar" rrethrrotullimin Marquês de Pombal] (në portugalisht). Diário de Notícias. 8 mars 2016. Marrë më 26 mars 2018.
  113. ^ a b "Concentration of people supporting the most popular club" [Përqendrimi i njerëzve që mbështesin klubin më të njohur] (PDF) (në anglisht). UEFA. 17 prill 2014. fq. 41.
  114. ^ a b c Willie Gannon (3 maj 2013). "Dortmund vs. Bayern Munich and Europe's 6 Premier Rivalries Right Now" [Dortmund vs Bayern Mynih dhe 6 rivalitetet kryesore të Evropës tani]. Bleacher Report (në anglisht). Marrë më 3 janar 2015.
  115. ^ "Spectators" [Spektatorët]. Liga Portugal (në anglisht). Marrë më 31 maj 2017.
  116. ^ "Estádio da Luz em 9.º lugar no ranking das assistências na Europa" [Estádio da Luz renditet e 9ta në renditjen e pjesëmarrjes evropiane] (në portugalisht). A Bola. 27 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 31 maj 2017. Marrë më 31 maj 2017.{{cite news}}: Mirëmbajtja CS1: BOT: Gjendja e adresës origjinale është e panjohur (lidhja)
  117. ^ "Fez-se história!" [Histori është bërë!] (në portugalisht). S.L. Benfica. 13 maj 2017. Arkivuar nga origjinali më 30 maj 2017. Marrë më 30 maj 2017.
  118. ^ a b "Sport Lisboa e Benfica - Estatutos" [Sport Lisboa e Benfica - Statutet] (PDF) (në portugalisht). S.L. Benfica. fq. 19.
  119. ^ a b "Sócios aprovam filiação de 25 anos e mandatos de quatro" [Anëtarët miratojnë antarësimin 25-vjeçar dhe mandatet katër vjeçar] (në portugalisht). SAPO Desporto. 30 prill 2010. Marrë më 20 shtator 2017.
  120. ^ a b c "Mandatos passam de 3 para 4 anos" [Mandatet ndryshojnë nga 3 në 4 vite] (në portugalisht). Record. 30 prill 2010. Marrë më 2 tetor 2019.
  121. ^ "Comunicado da Assembleia Geral sobre voto electrónico" [Komunikatë e Asamblesë së Përgjithshme mbi votimin elektronik] (në portugalisht). S.L. Benfica. 25 tetor 2012. Arkivuar nga origjinali më 8 gusht 2014. Marrë më 19 shtator 2014.
  122. ^ "Rui Gomes da Silva contra voto eletrónico e crítico da BTV: "Faz lembrar regimes não democráticos"" [Rui Gomes da Silva kundër votimit elektronik dhe kritik i BTV: "Më kujton regjimet jo-demokratike"] (në portugalisht). O Jogo. 7 shtator 2020. Arkivuar nga origjinali më 7 shtator 2020. Marrë më 29 tetor 2020.
  123. ^ Miguel Prado (29 tetor 2020). "Eleições Benfica: sistema de votação eletrónica permite a não sócios aceder aos boletins" [Zgjedhjet e Benficës: sistemi i votimit elektronik i lejon jo-antarëve të kenë akses te fletët e votimit] (në portugalisht). Tribuna Expresso. Marrë më 20 tetor 2020.
  124. ^ António Moura dos Santos (28 tetor 2020). "Eleições no Benfica: Problemas de segurança ensombram processo de votação eletrónica" [Zgjedhjet te Benfica: Problemet e sigurisë hedhin hije mbi procesin e votimit elektronik] (në portugalisht). SAPO Desporto. Marrë më 29 tetor 2020.
  125. ^ "Most widely supported football club" [Klubi më i mbështetur gjerësisht]. Guinness World Records (në anglisht). 9 nëntor 2006. Marrë më 11 tetor 2015.
  126. ^ "Benfica continua a ser o clube com mais sócios do mundo" [Benfica vazhdon të klubi me më shumë anëtarë në botë] (në portugalisht). SAPO Desporto. 2 prill 2015. Marrë më 3 prill 2015.
  127. ^ "Os 30 times com mais sócios-torcedores no mundo" [30 ekipet me më shumë anëtarë në botë]. Exame (në portugalisht). 5 maj 2015. Arkivuar nga origjinali më 24 qershor 2015. Marrë më 24 qershor 2015.
  128. ^ "Obrigações Benfica SAD 2015–2018" (PDF) (në portugalisht). S.L. Benfica. 17 prill 2014. fq. 17. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 29 shtator 2015.
  129. ^ "Benfica perdeu 100 mil sócios" [Benfica humbet 100 mijë anëtarë] (në portugalisht). SAPO Desporto. 14 gusht 2015. Marrë më 14 gusht 2015.
  130. ^ "Eleições do Benfica: podem votar perto de 116 mil sócios" [Zgjedhjet e Benficës: rreth 116,000 mijë anëtarë mund të votojnë] (në portugalisht). Record. 9 tetor 2021. Marrë më 15 tetor 2021.
  131. ^ Karel Stokkermans (18 qershor 2015). "Coventric!" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 24 qershor 2015.
  132. ^ Alberto Nardelli (2 qershor 2015). "Which European football clubs have never been relegated?" [Cilat nga klubet evropiane nuk kanë rënë asnjëherë?] (në anglisht). The Guardian. Marrë më 23 janar 2016.
  133. ^ "So close, so far for Lisbon rivals" [Sa afër, sa larg për rivalët e Lisbonës] (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 31 tetor 2012. Marrë më 30 qershor 2015.
  134. ^ Jeff Nilsson (14 dhjetor 2014). "S.L. Benfica vs F.C. Porto". TheSportster (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 3 korrik 2017. Marrë më 5 shtator 2017.
  135. ^ Marco Rebelo (12 gusht 2016). "No reino dos maiores" [Në tokën e më të mirëve]. O Benfica (në portugalisht). Nr. 3772. S.L. Benfica. fq. 8. ISSN 1073-0311.
  136. ^ Jaime Rainbow (6 janar 2014). "Portugal legend Eusebio remembered" [Legjenda e Portugalisë Eusébio kujtohet]. World Soccer (në anglisht). Marrë më 12 qershor 2016.
  137. ^ "The great Eusébio" [I madhi Eusébio] (në anglisht). New African. 28 janar 2014. Marrë më 12 qershor 2016.
  138. ^ José Bragança (28 prill 2015). "Luisão, um capitão para a história" [Luisão, një kapiten për historinë] (në portugalisht). zerozero. Marrë më 28 prill 2015.
  139. ^ Joãk Pedro Silveira (30 qershor 2015). "Cosme Damião: o fundador" [Cosme Damião: themeluesi] (në portugalisht). zerozero. Marrë më 18 qershor 2016.
  140. ^ "O "bi" inédito, o "top" português e as outras marcas de JJ" [E paqëna "bi", "top" portugez dhe rekordet e tjera të JJ] (në portugalisht). Maisfutebol. 18 maj 2015. Marrë më 7 janar 2016.
  141. ^ Mariana Cabral (29 maj 2005). ""La décima" de Jorge Jesus" ["La décima" e Jorge Jesus] (në portugalisht). Expresso. Marrë më 26 dhjetor 2021.
  142. ^ "Jesus soma 10 títulos e chega a número 1 dos treinadores do Benfica" [Jesus koleksionon 10 tituj dhe është më i dekoruari i Benficës] (në portugalisht). Jornal de Notícias. 29 qershor 2015. Arkivuar nga origjinali më 16 shkurt 2016. Marrë më 26 janar 2016.
  143. ^ Andreia Brites; Vasco Sousa (15 maj 2016). "Rui Vitória: o treinador encarnado com maior percentagem de vitórias" [Rui Vitória: trajneri i Benficës me përqindjen më të madhe të fitoreve] (në portugalisht). zerozero. Marrë më 17 maj 2016.
  144. ^ Pereira 2009, f. 110.
  145. ^ Karel Stokkermans (23 dhjetor 2013). "Unbeaten during a League Season" [Të pamposhtur gjatë sezonit të Ligës] (në anglisht). RSSSF. Marrë më 1 janar 2014.
  146. ^ Luís Piedade (15 maj 2016). "Benfica secure 35th Portuguese crown" [Benfica siguron kurorën e 35të portugeze] (në anglisht). UEFA. Marrë më 17 maj 2016.
  147. ^ "Benfica wrap up Portuguese league title with victory over Nacional" [Benfica mbështjell titullin e ligës portugeze me një fitore kundër Nacional] (në anglisht). ESPN FC. 15 maj 2016. Marrë më 17 maj 2016.
  148. ^ "Europe's longest domestic winning streaks" [Rekordi i fitoreve rresht në kampionat në Evropë] (në anglisht). UEFA. 14 janar 2017. Marrë më 20 janar 2017.
  149. ^ "Europe's longest unbeaten runs in all competitions" [Rekordi i fitoreve rresht në të gjitha kompeticionet në Evropë] (në anglisht). UEFA. 15 janar 2017. Marrë më 20 janar 2017.
  150. ^ Karel Stokkermans (30 prill 2015). "Champions' Cup/Champions League Trivia" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 17 qershor 2016.
  151. ^ "Benfica é rei sem coroa da competição" [Benfica ështē mbreti pa kurorë i kompeticionit] (në portugalisht). Record. 14 maj 2014. Marrë më 22 dhjetor 2015.
  152. ^ "Highest-scoring clubs in UEFA competition history" [Klubet me më shumë gola në kompeticionet evropiane të UEFAs] (në anglisht). UEFA. 13 tetor 2017. Marrë më 24 tetor 2017.
  153. ^ Karel Stokkermans (14 janar 2016). "Trivia on Winning Domestic Championships" (në anglisht). Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Marrë më 17 janar 2016.
  154. ^ "Taça de Portugal Placard - Vencedores" [Taça de Portugal - Fituesit]. FPF (në portugalisht). Marrë më 5 mars 2017.
  155. ^ "Águias alcançam o 79.º título do seu historial" [Shqiponjat arrijnë titullin e 79të në historinë e tyre] (në portugalisht). Record. 7 gusht 2016. Marrë më 2 shtator 2016.
  156. ^ "Benfica conquista a sua 6ª Supertaça e chega aos 79 títulos" [Benfica fiton super kupën e tyte të gjashtë dhe arrin 79 tituj] (në portugalisht). SAPO Desporto. 7 gusht 2016. Marrë më 2 shtator 2016.
  157. ^ "Goals, not coal, for Kopa" [Gola, jo qymyr, për Kopa] (në anglisht). UEFA. 4 shkurt 2011. Marrë më 26 shtator 2016.
  158. ^ "Benfica lift cup to seal historic treble" [Benfica ngren kupën për të vulosur tripletën historike] (në anglisht). UEFA. 18 maj 2014. Marrë më 3 korrik 2015.
  159. ^ "Benfica conquista Taça e consegue o triplete em Portugal" [Benfica fiton kupën dhe arrin tripletën në Portugali] (në portugalisht). FIFA. 18 maj 2014. Arkivuar nga origjinali më 19 maj 2014. Marrë më 18 maj 2014.
  160. ^ "Informacioni i ekipit të parë" (në anglisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 11 korrik 2018. Marrë më 12 shtator 2022.
  161. ^ "Benfica - Squad - UEFA Champions League" [Benfica - Ekipi - UEFA Liga e Kampioneve] (në anglisht). UEFA. Marrë më 12 shtator 2022.
  162. ^ "Julian Draxler signs loan deal with Benfica Lisbon" [Julian Draxler firmos një marrëveshje huazimi me Benficën] (në anglisht). Paris Saint-German F.C. 1 shtator 2022. Marrë më 12 shtator 2022.
  163. ^ "Ferro at Vitesse" [Ferro te Vitesse] (në anglisht). S.L. Benfica. 15 korrik 2022. Marrë më 15 korrik 2022.
  164. ^ "Sandro Cruz at GD Chaves" [Sandro Cruz te GD Chaves] (në anglisht). S.L. Benfica. 23 korrik 2022. Marrë më 26 korrik 2022.
  165. ^ "Tomás Araújo at Gil Vicente" [Tomás Araújo te Gil Vicente] (në anglisht). S.L. Benfica. 27 korrik 2022. Marrë më 28 korrik 2022.
  166. ^ "Confirmada a saída de Gabriel: conheça os pormenores" [Konfirmohet largimi i Gabriel: zbuloni detajet]. abola.pt (në portugalisht). 12 gusht 2022. Arkivuar nga origjinali më 12 gusht 2022. Marrë më 12 gusht 2022.
  167. ^ "Yony González emprestado" [Yony González huazohet] (në portugalisht). S.L. Benfica. 6 shkurt 2022. Marrë më 6 shkurt 2022.
  168. ^ "Meïté nuovo calciatore della Cremonese" [Meïté është lojtari i ri i Cremoneses] (në italisht). U.S. Cremonese. 1 shtator 2022. Arkivuar nga origjinali më 1 shtator 2022. Marrë më 1 shtator 2022.
  169. ^ "Weigl on loan for one season" [Weigl në huazim për këtë sezon] (në anglisht). S.L. Benfica. 1 shtator 2022. Marrë më 1 shtator 2022.
  170. ^ "Seferovic heads to Turkey" [Seferovic shkon në Turqj] (në anglisht). S.L. Benfica. 19 korrik 2022. Marrë më 20 korrik 2022.
  171. ^ "Miklos Fehér partiu há 11 anos" [Miklos Fehér ndërroi jetë 11 vite më parë] (në portugalisht). S.L. Benfica. 25 janar 2015. Arkivuar nga origjinali më 28 janar 2015. Marrë më 25 janar 2015.
  172. ^ "Miklos Feher: Football remembers" [Miklos Fehér: Futbolli e kujton] (në anglisht). FIFA. 25 janar 2014. Arkivuar nga origjinali më 30 qershor 2015. Marrë më 4 qershor 2014.
  173. ^ "2021–2025 Mandate" [Mandati 2021–2025] (në anglisht). S.L. Benfica. Arkivuar nga origjinali më 13 dhjetor 2021. Marrë më 13 dhjetor 2021.
  174. ^ "Coaching staff" [Stafi teknik] (në anglisht). S.L. Benfica. Marrë më 12 shtator 2022.

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy